شهادت پیشوای صبر و شکیبایی؛ حضرت امام زین‌العابدین(ع) تسلیت باد

حضرت علی بن الحسین (ع) پاسدار وحی نبوی، خط علوی و شور حسینی بود؛ نیایش، سلاح او در مبارزه فرهنگی و سنگر او در دفاع از حق و اهل‌بیت (ع) بود. آن حضرت در عصر نتوانستن‌ها، جامعه را به قدرت دعا توجه داد. او در برابر خدا سجاد بود، هرگز در برابر ظالمان، سر تسلیم فرود نیاورد. بندی که بر دست‌وپایش بود، نشانه آزادی در اسارت و خطبه‌ای که در کوفه و شام خواند، جلوه مکرر فصاحت علوی در کلامش بود. عاشورای حسینی، کتاب سرخی بود که تفسیر ناب آن از زبان امام زین‌العابدین (ع) تراوید و پیام‌رسانی عاشورا، بر دوش خطبه‌خوان حماسه کربلا حضرت امام سجاد (ع) بود. آن امام با اسارت خویش، آزادی را تفسیر نمود و با خطبه‌های خویش، سرود بیداری خواند. هنوز هم ترنم عاشقانه زبور آل محمد، بر زبان اهل‌دل جاری است و زمان پر از زمزمه‌های سجادی است.

آنگاه‌که امام سجاد (ع) در آستانه شهادت قرار گرفت، هنگام مرگ، دمی بی‌هوش شد و چون چشم خود را گشود، سوره واقعه و سوره فتح را خواند. سپس گفت:

«الْحمْد للّه الّذی صدقنا وعْده و أوْرثنا الاْءرْض نتبوّأ منْ الْجنّة حیْث نشاء فنعْم أجْر الْعاملین»

سپاس خدایی را که به ما وعده راست فرمود و بهشت را میراث ما کرد تا هر جا که خواهیم جای‌گیریم. پس چه نیک است پاداش عمل‌کننده‌ها.

حضرت علی بن الحسین (ع)، در روز 5 شعبان و یا به روایتی 15 جمادی الاولی سال 38 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. آن حضرت در واقعه کربلا 23 سال داشت، دوران امامت ایشان 35 سال و مصادف با دشوارترین دوران ظلم و خفقان امویان (از یزید تا ولید بن عبدالملک) بود  و در 12 یا 18 و بنا بر مشهور در 25 محرم سال 95 ه.ق در سن حدود 56 سالگی مسموم شده و به شهادت رسید.

توصیه امام سجاد (علیه‌السلام) در لحظات آخر عمر:

ابوحمزه ثمالی از حضرت امام محمدباقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: ‎

چون هنگام وفات حضرت علی بن الحسین (علیه‌السلام) فرارسید، من را به سینه خود چسبانید و فرمود:

پسرم، تو را به چیزی وصیت می‎کنم که پدرم به هنگام وفاتش به من وصیت کرد. او فرمود از ظلم به کسی که علیه تو یاری جز خداوند ندارد بپرهیز و هرگز خود را بر آن آلوده مساز.

از حضرت ابی الحسن (علیه‎السلام) نقل‌شده است که امام سجاد (علیه‎السلام) در هنگام وفات بی‌هوش شد. سپس چشمان خود را گشود و سوره واقعه و فتح را قرائت کرد و بعد گفت:

حمد خداوندی را که وعده خود به ما را راست گردانید و همه‌ی بهشت را به ما بخشید و ما در هر جای بهشت که بخواهیم برای خود منزل اختیار می‌کنیم.

پس آیه 74 سوره زمر را تلاوت کرد: «پس چه خوب است اجر عاملین» و از دنیا رفت.

برگرفته از: بحارالانوار، ‌ج 46، ص 152، حدیث 16 (به نقل از اصول کافی ) و ص 147.

نکته‌هایی از زندگی امام زین‌العابدین(ع)

-ابن‌بابویه از حضرت باقر(ع) روایت کرده است: پدرم علی بن الحسین(ع) هرگز یاد نعمتی از خدا را نکرد، مگر این‌که سجده کرد برای شکر آن نعمت و هرگز آیه‌ای از کتاب خدا را نخواند، مگر آنکه سجده کرد و هرگاه حق‌تعالی از او بدی را  دفع می‌کرد که از او در بیم بود یا مکر مکر کننده ای را از او می گردانید سجده می کرد و هرگاه توفیق می‌یافت میان دو کس را اصلاح کند، برای شکر آن سجده می کرد و اثر سجده در جمیع مواضع سجده آن حضرت هویدا بود و به این سبب آن حضرت را سجاد می‌گفتند.

-امام سجاد(ع) شبی در محراب به نماز شب ایستاده بود که شیطان به‌صورت مار بزرگی در نظرش جلوه کرد تا توجه او را از عبادتش سلب کند. اما امام به او هیچ توجهی نفرمود. شیطان انگشت پای امام را گزید، امّا امام همچنان به نمازش ادامه داد. پس از نماز، صدایی را شنید که سه بار می‌گفت:' انت زین‌العابدین'

-امام صادق(ع) از رسول خدا(ص)نقل کرده است که فرمود: در روز قیامت، منادی ندا می‌دهد که' زین‌العابدین'کجاست؟ و من گویا علی بن الحسین را می‌بینم که در بین جمعیت با غرور و سربلندی راه می‌رود.( منتهی الامال ص 739)

امام سجاد(ع) هیچ غذایی را نمی‌خورد مگر آنکه همانند آن را صدقه می‌داد و می‌فرمود:

'لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون'( آل عمران، آیه ی 92)

هرگز به خیر و نیکی نخواهید رسید مگر آنکه ازآنچه دوست می‌دارید انفاق کنید. ( بحارالانوار، ج 46، ص 106)

  احادیثی گهربار از امام سجاد(ع):

-  بـراى هـر چیزى میوه‌ای است و میـوه شنـوایـى کلام نیکـوست. (بحارالانوار, ج 78،ص 160)

-  طاعت خدا و طاعت هر که را خدا واجب کرده، بر همه‌چیز مقدّم بدارید. (تحف‏العقول، ص 254)

 - کسی که بینش و عقلش کامل‌ترین چیزش نباشد هلاکتش آسان‌ترین چیزش است. ( بحارالانوار: ج 1، ص94)

 - به‌راستی‌که دعا، بلا را برگرداند، آن‌هم بلاى حتمى را. دعا بلایى را که نازل‌شده و آنچه را نازل نشده دفع کند. (اصول کافى, ج 4،ص 215ـ 216)

-  خدایا به تو پناه می‌برم از طغیان حرص و تندى خشم و غلبه حسد... و سرپرستى بد براى زیردستانمان. (صحیفه سجادیه،دعاى 8)

- تمام خیرات و خوبی‌های دنیا و آخرت را در چشم‌پوشی و قطع طمع از زندگی و اموال دیگران می‌بینم.( اصول کافی: ج 2، ص 320)

-  بدانید هر که با 'اولیاى خدا' مخالفت کند و به‌غیراز دین خدا دین دیگرى را پیروى نماید و به رأى خویش استبداد ورزد نه به‌فرمان 'ولی خدا'، در آتشى فروزان درافتد.