دکتر محمد الجاسم، دانشجوی بین‌الملل دانشگاه با تاکید بر اینکه مردم مسلمان سوریه نیز همانند دیگر کشورهای اسلامی شاهد جنب و جوش برای بهره‌گیری از ماه مبارک رمضان هستند؛ گفت: همکاری، اخلاص و محبت مردم در این ماه بیشتر است و در ماه رمضان فرزندان به دیدار والدین خود رفته و با خانواده‌های خود افطار می‌کنند.

در نشست هیئت‌رئیسه دانشگاه علوم پزشکی تهران از دکتر پروانه عسگری، دانشجوی نمونه کشوری دانشگاه، قدردانی شد.

دکتر سید مسعود میرمعینی گفت: بر اساس ماده 78 آیین‌نامه استخدامی، دانشگاه میتواند هریک از اعضای هیات علمی که به سن ۶۵ سال تمام رسیده باشند و یا ۳۰ سال خدمت قابل قبول داشته باشند بازنشسته کند .

دکتر محمد علی رشید، دانشجوی بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اهمیت ماه رمضان در بین مردم مسلمان پاکستان، گفت: شیعیان پاکستان در این ماه پرفیض و برکت در مساجد و (حسینه ها) حضور می یابند و دل به قرآن می سپارند و از این کتاب آسمانی برای «تزکیه نفس و خودسازی» مدد می جویند.

به‌عنوان یک معلم دبیرستان یا استاد دانشگاه درزمینهٔ های مختلف علمی باید وظیفه اصلی خود بدانیم که ارتباط صحیح و منطقی با دانش آموز یا دانشجو و اطرافیان و همکاران خود داشته باشیم و این به این دلیل است که بتوانیم ارتباط فرهنگی را در جامعه علمی خود گسترش دهیم.

محمد البودیه، دانشجوی بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اهمیت ماه رمضان در بین مردم مسلمان لبنان، گفت: در هنگامه سحر با گشت و گذار در کوچه ها و کوبیدن بر طبل های کوچک خود، مردم را برای سحری بیدار می کنند و از گذشته تا به امروز ضیافت افطاری اهمیت خاصی داشته است.

مرضیه صوفی، دانشجوی بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اهمیت ماه رمضان در بین مردم مسلمان هندوستان، گفت: در کشورما سحرخوان ها جایگاه مهمی دارند، آنها پیش از نماز صبح مردم را از خواب بیدار می کنند تا عبادت سحرگاهی را به جا بیاورند.

زینب عبدالرحمن، دانشجوی بین‌الملل دانشگاه با اشاره به اهمیت ماه رمضان در بین مردم مسلمان نیجریه، گفت: مسلمانان سعی می‌کنند در این ماه مبارک زندگی خود را معنوی‌تر جلوه دهند.

معاون درمان دانشگاه تاکید کرد: متأسفانه مردم و حاکمیت انتظارشان این است که ما در قرن بیست و یکم باشیم اما پزشک و دانشجوی پزشکی از نظر معنوی و عرفانی در زمان منصور حلاج باشند؛ این دو موضوع با هم هماهنگ و هم سو نیست.

من عاشق ایرانم. اجدادم همگی اینجا بودند. جای دیگری نمی توانستم زندگی کنم. آن مدتی هم که فرانسه بودم روزشماری می‌کردم که به ایران برگردم. آن موقع جوان بودم و محیط آن روز تهران از زمین تا آسمان فرق داشت، ولی با وجود این بعد از انقلاب هم چون من یکسال دوره دیده بودم، می توانستم آنجا بروم و به من کار می دادند اما من هیچ وقت فکر نکردم که از ایران بروم.