دکتر علیزاده: در دنیای امروز، سال‌ها سالم و صادقانه کارکردن و با افتخار به بازنشستگی نایل شدن دستاورد بزرگی است

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده پیراپزشکی، مراسم تقدیر از دکتر سید محمد هادی موسوی استاد بازنشسته دانشکده با حضور دکتر شعبان علیزاده رئیس دانشکده، دکتر منصور کشاورز مشاور رئیس دانشگاه در امور ایثارگران، دکتر احسان مقیمی مدیر امور ایثارگران دانشگاه، اعضای هیئت رئیسه دانشکده پیراپزشکی، مدیران و اعضای هیئت علمی گروه های آموزشی دانشکده، یکشنبه 8 خرداد 1401 در سالن جلسات برگزار شد.

دکتر علیزاده در ابتدای جلسه ضمن خیرمقدم به اعضا بیان کرد: این مراسم به مناسبت قدردانی از ده‌ها سال خدمات ارزشمند و شایسته یکی از همکاران بسیار عزیزمان که از مفاخر جبهه و جنگ و از یادگاران آن دوران هستند؛ جناب آقای دکتر موسوی که دانشکده پیراپزشکی این افتخار را داشته و سال‌ها در خدمت این استاد بزرگوار بوده برگزار شده است. استاد موسوی در قسمت‌های مختلف چه در بعد آموزشی چه در بعد مدیریتی و درمانی و در مقیاس های وزارتی و ملی هم باعث و بنیان‌گذار خدمات بسیار ارزشمندی شدند، همانطور که در اواخر دوره فعالیتشان در حوزه‌ی کووید، وظیفه سنگین امور شهدای مدافع سلامت و نظم و نظام دادن به این حوزه را در وزارتخانه بر عهده داشتند. بنده همیشه افتخار می‌کردم که یکی از عزیزان دانشکده‌ی پیراپزشکی و دانشگاه علوم پزشکی تهران در حوزه‌های مختلف این طور خوش درخشیدند.

 به عنوان یکی از اعضای دانشکده و دانشگاه همیشه بر این باور هستم در دنیای امروزی با رنگ و لعاب خود؛ سالم و صادقانه کارکردن، سال‌های سال و سالم با افتخار به بازنشستگی نایل شدن قطعا دستاورد بزرگی است. هرچند بازنشستگی یک دوره‌ی جدیدی از زندگی است و قطعا دانشکده‌ی پیراپزشکی برنامه‌ریزی دارد که از تجربیات ارزشمند این عزیز بزرگوار حتما استفاده کند. این مراسم صرفا به این دلیل برگزار شد که دانشکده، بزرگترها و افرادی که سال‌ها برای ارتقای دانشکده و دانشگاه و کشور و میهن عزیزمان زحمت می‌کشند و همیشه مورد احترام هستند را فراموش نکند.

دکتر علیزاده در ادامه با اشاره به حادثه ساختمان متروپل آبادان افزود: به نیابت از خانواده‌ی پیراپزشکی این اتفاق جانسوزی که برای مردم آبادان، مردمی که در دوران جنگ همیشه به عنوان خط اول و سپر دفاعی کشور بودند اتفاق افتاده و باز داغ دیده شدند را به رسم ادب و وظیفه تسلیت عرض میکنیم و آرزوی سلامتی برای مردم عزیز و خونگرم جنوب کشور داریم و امیدوارم که خداوند به بازماندگان صبر بدهد و به مردم ایران همدلی بیشتری عطا بکند که ان شالله مطابق همیشه کنار هم باشیم و همدیگر را فراموش نکنیم.

دکتر علیزاده همچنین درباره شخصیت و اخلاق دکتر موسوی بیان کرد: بنده هر چه فکر می‌کنم از آقای دکتر جز خوبی، مهربانی، بزرگواری چیزی به یاد نمی آورم. یکی از ویژگی‌هایی که از آقای دکتر باید به عنوان یک ویژگی خوب یاد بگیریم و تمرین کنیم رازداری ایشان و کوشش برای این بود که خطاهای دیگران دیده نشود. این ویژگی که یک ویژگی الهی است یعنی ستار العیوب بودن را همیشه به کوچکترها یاد داده اند. اما فکر می‌کنم این خصلت یکی از بزرگترین ویژگی‌های دکتر است که ما و هر کسی که به ویژه کار اجرایی می‌کند باید تمرین بکند و همیشه توجه داشته باشد که خدایی ناکرده آبروی کسی در خطر نیفتد.

بازنشستگی فصل جدیدی از زندگی است. یک دوره‌ی جدید با برنامه ریزی جدید که ان شاالله دکتر موسوی هم حتما برای این دوران برنامه‌ریزی مناسبی کرده اند و امیدوارم که خداوند سلامتی، سعادت و توفیق روزافزون به خودشان و خانواده‌ی محترمشان عطا کند تا از این دوره هم به نحو احسن، سالیان سال با سلامت و سعادت کامل استفاده کنند. دانشکده‌ی پیراپزشکی خانه‌ی شما هست، همیشه و هر زمانی که تشخیص بدهید ما خوشحال می شویم که در خدمت شما باشیم و از شما مشاوره بگیریم. برای شما آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم که خداوند همچنان عنایات ویژه را مشمول حال شما کند و ان شاءلله همیشه سالم و شاد باشید. 

در ادامه دکتر کشاورز ضمن مطرح کردن خاطره ای از استاد موسوی گفت: آقای دکتر موسوی دانشگاه را خانه‌ی خودشان می‌دانند و عرق خاصی به آن دارند و نسبت به دانشگاه و خانواده دانشگاه علاقه‌مند هستند و از هر کاری که بتوانند در راستای ارتقا دانشگاه انجام دهند دریغ نمی‌کنند. ان شالله که در مراحل بعدی هم موفق باشند و همچنان از خدماتشان در دانشگاه بهره مند باشیم و از تجربیاتشان بتوانیم استفاده کنیم و ادامه دهنده راهشان باشیم، موفقیت های بیشتر براشان آرزومندم.

دکتر صفدری نیز با تاکید بر روحیه ایثارگری دکتر موسوی گفت:کسانی که آشنایی بیشتری با تاریخچه‌ی دانشکده و دانشگاه دارند در واقع جناب استاد بزرگوار دکتر موسوی معرف حضورشان هستند. شخص خودشان و خانواده‌ی بسیار گرانقدر و ارزشمند شان می توان گفت که مصداق والسابقون السابقون اولئک المقربون هستند. بنابر روایت حضرت رسول اکرم (ص)، دسته سومی که از مقربین هستند، همان هایی هستند که بی انتظار، بی چشم داشت با روی گشاده و بسیم، همواره در راستای خدمت به آن اهدافی که سازمان یا جامعه برایشان در نظر گرفته در حال خدمت هستند. من فکر می‌کنم که خدمت در نظام بهداشت و درمان شاید از سایر سازمان‌ها ارزشمندتر باشد. چون در راستای تامین سلامتی جامعه ‌است و این خود یک توفیق می‌خواهد که خداوند نصیب افراد کند و در این زمینه هم باز استاد بیش از چند دهه سابقه فعالیت در بالاترین سطوح مقام وزارت دانشگاه و دانشکده را داشته اند. برای من باعث افتخار است که عرض کنم که ایشان هیچ موقع سعی نکردند سنگر دانشکده را ترک کنند با اینکه موقعیت‌های بسیار بسیاری در حیطه‌های متفاوت داشتند ولی همیشه عرق دانشکده‌ و کرسی معلمیشان را حفظ‌کردند و ان شاءلله ما همچنان شامل حمایت‌های معنوی و عاطفی ایشان از این دانشکده ومجموعه باشیم.

ما در دانشکده پیراپزشکی خانواده‌ی خوبی داریم و من این از را از صمیم دل عرض می‌کنم. اختلاف نظر و سلایق متفاوت وجود دارد ولی در کل، این خانواده همیشه حامی بوده اند و همیشه افرادی مثل شما و هادیانی مثل شما در مصداق اسمتان کمک کردند که ما از آن چهارچوب اصلی انسانیت دور نشویم. آیات قرآنی که در ابتدای جلسه شنیدیم از سوره قلم، اشاره کاملا به جایی می‌کند و مصداقی است برای اینکه پاداش کسانی که اهل دانش و قلم هستند و عمری را در این حیطه صرف می‌کنند پاداشی نزد خدا است و آن قدر و اندازه بی‌نهایت را برای این ارزش‌ها و این زحمات قایل است. برای شما آرزوی سلامتی، سعادت، سیادت و همه‌ی توفیقاتی که مد نظرتان است را در آینده‌ای نزدیک داریم.

همچنین دکتر عین اللهی در اینن جلسه مطرح کرد: استاد عزیزمان آقای دکتر موسوی، همکاری بسیار خوب و مهربان و واقعا نمونه‌ی اخلاق هستند. ایشان فروتن هستند و سال‌های سال به دانشکده در برگزاری کارآموزی دانشجویان کمک کردند. از بعد آموزشی خودشان تدریس داشتند، تدریسی که از دل تجربه ایشان بوده است. ان شالله باز هم بتوانیم از محضر شما استفاده کنیم، استاد برای شما آرزوی بهترین‌ها را در کنار خانواده‌ی محترمتان دارم، ان شالله که با تن سالم و با دل شاد با بهترین شرایط باز هم بتوانیم در خدمتتان باشیم و از وجودتان بهره ببریم. فکر می‌کنم که هیچ چیز جای تجربه‌را در زندگی نمی‌گیرد. مرد خردمند هنرپیشه را عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن واندگری تجربه بردن به کار، از اینکه تجربیاتتان را به راحتی در اختیار دیگران قرار می‌دهید همه‌ی ما قدردان هستیم و امیدوارم که همچنان از وجودتان بهره ببریم.

در ادامه دکتر موسوی ضمن قدردانی از سخنان اساتید بیان کرد: تشکر ویژه دارم از همه اساتید گرامی که لطف کردند در این جلسه تشریف دارند و سخنانی را مطرح فرمودند، امروز برای من روز بسیار پر خاطره ای خواهد بود و جزء روزهای خوب زندگیم برایم خواهد ماند. ابلاغ بازنشستگی واقعا یک افتخار است. امیدوارم که ان شالله با افتخار واقعا برویم و با افتخار بمانیم، برای من نیز همینطور خواهد بود و دانشکده را خانه‌ی خود می‌دانم و به آن عرق دارم. همانطور که آقای دکتر صفدری فرمودند اینجا یک خانواده هستیم و جدایی اصلا مطرح نیست به هر حال همیشه به عنوان عضو خانواده خودم را حس می‌کنم و هر کاری از دستم بربیاید خدمت دوستان خواهم بود. من سال ها در رده‌های مختلف مدیر بوده ام و کار کرده ام. این مدتی که بعد از بازنشستگی بیشتر در خانه بودم، تازه فهمیدم چه ظلمی به خانواده خودم کرده ام. و این را به عنوان یک تجربه خدمت همه‌ی عزیزان عرض می‌کنم. قیصر امین پور که شعر جالبی دارد که گاهی چقدر زود دیر می‌شود، واقعا همین است، گاهی واقعا دیر شده. خواهشم از همه این است که این همدلی و این محبت هیچ وقت فراموش نشود زیرا جز این واقعا خبری نیست. آرزو دارم این همبستگی، این مهر، این محبت در بین اعضای هیئت علمی و مسئولین دانشکده و همه‌ی عزیزان بیشتر و بیشتر شود.

ممنون از اینکه مراسم را زحمت کشیدید و برگزار کردید، آرزوی موفقیت بیشتر برای آقای دکتر علیزاده و همکارانشان دارم و از همه‌ی عزیزان مجدد تشکر می‌کنم.

دکتر موسوی صحبت های خود را با شعری از مرحوم قیصر امین پور پایان داد.

گــاهـی گمان نمی کنی ولی خوب میشود

گــاهـی نمیشود، که نمیشود، که نمیشود…

گــه جور میشود خود آن بی مقدمه

گــه با دو صد مقدمه ناجور میشود…

گــاهـی هزار دوره دعا بی اجابت است

گــاهـی نگفته قرعه به نام تو میشود…

گــاهـی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست

گــاهـی تمام شهر گدای تو میشود…

گــاهـی برای خنده دلم تنگ میشود

گــاهـی دلم تراشه ای از سنگ میشود…

گــاهـی تمام این آبی آسمان ما

یــکباره تیره گشته و بی رنگ میشود…

گــاهـی نفس به تیزی شمشیر میشود

از هــرچه زندگیست دلت سیر میشود…

گــویـی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گــاهـی چه زود فرصتمان دیر میشود…

کــاری ندارم کجایی ، چه میکنی

بـی عـشق سر مکن که دلت پیر میشود….

در پایان این جلسه، اعضا با اهدای گل و هدایا از دکتر سید محمد هادی موسوی استاد بازنشسته دانشکده پیراپزشکی تقدیر کردند.