به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) جلسه کمیته احیای نوزاد این مرکز دوشنبه 20 دی 1400 با حضور دکتر سید حسن اینانلو مدیر نظارت و اعتباربخشی، دکتر فهیمه قطبی زاده و دکتر راضیه اکبری هیئت‌علمی گروه تخصصی زنان و زایمان، دکتر پروانه صادقی مقدم هیئت‌علمی گروه نوزادان، پرستو آریاملو مدیر پرستاری، فاطمه حمیدی فر مسئول ایمنی بیمار و سایر اعضا در سالن شورای ولیعصر (عج) برگزار شد و در آن پیگیری مصوبات جلسات قبل و روند احیای نوزاد مادر مبتلا به کووید که در هفته 24 بارداری به روش طبیعی (NVD) در این مرکز زایمان کرده بود، بررسی شد.

دکتر صادقی مقدم آموزش‌های کوتاه‌مدت و مستمر برای فراگیران و گروه‌های پرستاری و مامایی را در ارتقای کیفیت احیای نوزادان ضروری و کمک‌کننده خواند و افزود: تصمیم‌گیری در خصوص احیای نوزادان موضوع بسیار مهمی است و علاوه بر توجه به علائم حیاتی و اقدامات پزشکی موردنیاز با خانواده بیمار هم برای تعیین شدت CPR باید تبادل‌نظر کرد. در خصوص این نوزاد که مادر در سنین بالا و به روش لقاح مصنوعی (IVF) باردار شده بود این موضوع با رویکرد مسئولیت اجتماعی بسیار مهم بود و خوشبختانه نوزاد حفظ شد و در شرایط خوبی قرار دارد.

وی در ادامه افزود: فراگیران باید توجه کنند، گاهی ضربان قلب (Heart rate) نوزاد به‌قدری ضعیف است که حتی با گوشی پزشکی (stethoscope) هم قابل‌تشخیص نیست بنابراین حتماً برای اعلام عدم پاسخ به احیا و ختم CPR باید از چست لید استفاده کنیم.

این متخصص نوزادان بر لزوم مراقبت‌های حمایتی از نوزادانی که قابلیت احیا ندارند تاکید و تصریح کرد: این نوزادان هرگز نباید رها شوند. هم ازنظر اخلاق حرفه‌ای و هم به‌عنوان یک انسان موظفیم در مورد نوزادانی که بر اساس رفرنس‌های معتبر علمی قابلیت احیا ندارند تا زمانی که تپش قلب دارند مراقبت‌های حمایتی لازم (گرما، اکسیژن و در صورت طولانی شدن IV Line) و پایش منظم را به عمل‌آوریم تا آسیب دیگری متوجه آن‌ها نباشد.

دکتر قطبی زاده با تاکید بر لزوم افزایش تعاملات و هماهنگی‌ها با توجه به محدودیت نیروی انسانی در اتاق عمل‌های زایمان توضیح داد: مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) سانتر کشوری مادران باردار پرخطر است و در بسیاری از روزها ما درگیر عمل‌های متعدد سزارین می‌شویم که قابل پیش‌بینی نیست. در چنین شرایطی و با توجه به محدودیت نیروی انسانی برای خدمت‌رسانی بهتر و پیشگیری از آسیب‌های احتمالی مادران و نوزادان نیاز به همکاری همه‌جانبه گروه‌های زنان، نوزادان، پرستاری و مامایی است.