دکتر کردی روز سه شنبه 20 خرداد ۹۹ در پایان گفت‌ وگوی خود با مستندسازان پیشرفت مدیریت کووید ۱۹ در استودیو شفآ گفت: وقتی برای اولین بار برای تحصیل به خارج از کشور رفتم، سوالی که در ذهنم بود این بود که ما با توجه به اینکه افراد خیلی توانمندی داریم چرا در برخی از حیطه های علمی به اندازه کشورهای غربی پیشرفته نیستیم، خیلی بررسی کردم و به یکی از چیزهایی که رسیدم این بود که ما به طور ذاتی کمیت برایمان مهم است و نه کیفیت.
وی افزود: اگر در حوزه دانشجویان بین الملل دانشگاه سوالی پرسیده شود این است که دانشگاه چند دانشجوی بین الملل دارد ولی نمی پرسند که چه کیفیتی دارند و اگر من عدد بزرگی بگویم گفته خواهد شد خیلی خوب است و اگر عدد کم باشد تصور می شود خیلی کار نشده است. در صورتی که بحث های علمی «کیلویی» و «عددی» نیست. ممکن است یک فردی  خوب کار کند و بتواند جهان را تکان دهد و هزاران نفر که می آیند ممکن است کارهای کوچک و بی ارزش انجام دهند.
دکتر کردی با بیان اینکه کشورهای غربی به کیفیت بیشتر اهمیت می دهند و ما به طور ذاتی کمیت برایمان مهم است گفت: متاسفانه ما در برنامه ریزی ها و ارزشیابی های عملکردمان به کمیت نگاه می کنیم.
وی با اشاره به اهمیت مستندسازی گفت: یکی از چیزهای دیگری که در پاسخ سوالم در خارج کشور رسیدم مستندسازی است. یکی از فعالیت های مهم مستندسازی از همین مدلی است که شما در روابط عمومی انجام می دهید که باید به فرهنگ تبدیل شود زیرا تقریبا همه کارهای ما شفاهی است و زیاد اهل نوشتن نیستیم و زندگی نامه نمی نویسیم. شاید برخی فرض می کنند که کار فقط برای خداست و کسی که باید ببیند خداست و لازم نیست بنویسند و منتشر کنند!
دکتر کردی گفت: من در هر مدیریت جدیدی که وارد می شدم انگار به یک جای صفر رفته ام یعنی هیچ مستنداتی از قبل نبود البته این مساله در دانشگاه ما کمتر بود. یک عادت هم وجود دارد که یک چیز را که مستند شده پیدا می کنند و می گویند مدیریت قبلی خوب نبوده است در صورتی که چه بخواهیم چه نخواهیم هر حیطه مدیریتی یک جریان مستمر است و در دانشگاه ما از 170 سال پیش شروع شده و ادامه پیدا کرده یعنی در روابط عمومی بالاخره سالیان سال نشسته اند و فکر کرده اند و برنامه داشتند تا به شما رسیده است.
معاون بین الملل با بیان اینکه مستند نکردن باعث می شود به تجربیات گذشته دسترسی نداشته باشیم و افراد مجبور شوند خیلی از مسائل را دوباره تجربه کنند گفت: در کشورهای غربی و حیطه های درمانی 30 تا 40 درصد وقت پزشکان به مستندسازی می گذرد اگرچه در دانشگاه ما برنامه مدون مدیریتی هست و با یک مدلی چاپ می شود ولی حتما نیاز داریم در مستندسازی پیش برویم.


دکتر کردی افزود: در مدتی که در هلال احمر رئیس بیمارستان بودم یکی از مدیران که در زلزله بم بود می گفت بررسی کردیم و دیدیم خیلی از مشکلات در زلزله بم در زلزله های قبل تکرار شده بود.
وی با تاکید براینکه باید فرهنگ مستندسازی و فرهنگ استفاده از مستندسازی هم ایجاد شود گفت: استفاده از مستندات قبلی خیلی مهم است و بایدروی مستنداتی که موجود است کار کنیم.
دکتر کردی در پایان سخنان خود سوالات مطرح شده دراین مستند و فضای استودیو شفآ را خوب ارزیابی کرد و گفت: همه چی عالی بود.