فرخنده میلاد ثامن‌الحجج حضرت امام رضا (ع) مبارک باد

از کوچه‌های ذی‌القعده عطر حضورت می‌وزد، طنین ترانه میلادت به گوش می‌رسد، این ترنم شادی فرشتگان است، چقدر دوست‌داشتنی است روزهای آمدنت! کاش می‏توانستم هرسال، روز میلاد تو را در هوای حرمت نفس بکشم و سلامم را آغشته به عطر خلوص ‌کنم و بگویم:السلام علیک  یا علی بن موسی‌الرضا"
بارگاه عارفانه تو بهشت روی زمین است، در حریم حرمت دریای زندگی متلاطم است، دریایی که هیچ‌گاه ساحل‌نشینانش رنگ غروب را نخواهند دید. در شبستان بارگاه روحانی‌ات نسیم مهر می‌وزد. فواره حوض‌ها که به سمت آبی آرام بلند اوج گرفته‌اند، گوش دل را می‌نوازند. عاشقانت دخیل نیاز خویش را به ضریح تو بسته‌ و در کنار رود جاری شفاعتت نشسته‌اند، آری! آنان میهمان زیباترین لحظه‌های حیات‌اند و گویی در حرم آسمانی تو ایستاده‌ از خاک رهیده و به مهتاب رسیده‌اند و رو به روی باغ سبز ملکوتی‌ات تو را می‌خوانند: «السلام علیک یا علی بن موسی‌الرضا المرتضی»
آری، سلام ما بی‌جواب نخواهد ماند بر در خانه‌ای که کرم، خصلت کریمانه خاندانش بوده است.
حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) در یازدهم ذى القعدة سال 148 هجرى قمرى، یک سال پس از شهادت امام جعفر صادق (ع) در شهر مدینه منوّره دیده به جهان گشود. نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان «رضا» به معنای خشنودی» است. پدر آن حضرت امام موسى کاظم (ع)، مادر ایشان معروف به خیزران، امّ البنین و نجمه بوده است. از قول مادر آن بزرگوار نقل‌شده است که: هنگامی‌که به حضرتش باردار شدم به‌هیچ‌وجه ثقل حمل را در خود حس نمی‌کردم و وقتی به خواب می‌رفتم، صدای تسبیح و تمجید حق‌تعالی و ذکر لااله‌الاالله  را از شکم خود می‌شنیدم  اما چون بیدار می‌شدم دیگر صدایی به گوش نمی‌رسید. امام رضا (ع) در سن 35 سالگی عهده‌دار مقام امامت و رهبری شیعیان گردید، مدت امامت آن امام در حدود بیست سال بود که می‌توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد: ده سال اول امامت آن حضرت، که همزمان بود با زمامداری هارون، پنج سال بعدازآن که مقارن با خلافت امین بود، پنج سال آخر امامت آن بزرگوار که مصادف با خلافت مأمون و تسلط او بر قلمرو اسلامی آن روز بود.
احادیثی گوهربار از حضرت امام رضا (ع):
- هرکس از راه دور به زیارت من بیاید، روز قیامت در سه جایگاه نزد او می‌آیم تا او را از هراس آن‌ها نجات دهم:
۱ ـ آن گاه‌که نامه‌های اعمال از راست و چپ به پرواز درآیند ۲ ـ به هنگام عبور از پل صراط ۳ ـ به هنگام سنجیدن کردارهای نیک و بد.
- هرکس اندوه و مشکلى را از مؤمنی برطرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش برطرف سازد.
- هرگز بر کسی خشم نگیر، از کسی چیزی مخواه و هرچه برای خودت می‌خواهی برای دیگران نیز بخواه.
  اگر زمین لحظه‌ای خالى از حجّت خداوند باشد، اهل خود را در خود فرومی‌برد. (علل الشّرایع، ص 198)
 -بیماری برای مؤمن، رحمت و موجب پاک شدن است و برای کافر، عذاب و لعنت است،و بیماری از مؤمن زایل نمی‌شود تا این‌که گناهی بر گردن او نماند.
-  اولین عملی که از انسان محاسبه و بررسی می‌شود نماز است، چنانچه صحیح و مقبول واقع شود بقیه‌ی اعمال و عبادات قبول می‌گردد وگرنه مردود خواهند شد.
- مؤمن کسی است که چون نیکی کند مسرور می‌شود و چون بدی کند، استغفار می‌کند.
- دوستی با مردم نیمی از عقل است.
- رحمت خدا بر کسى باد که امر ما را زنده نماید، سؤال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فراگیرد و به دیگران بیاموزد(بحارالانوار، 2/30)
- بر شما باد به‌کارگیری سلاح پیامبران. به حضرت گفته شد: سلاح پیغمبران چیست؟ در جواب فرمود: دعا. (بصائرالدّرجات، 6/308)