قدردانی از معاون اداری و مالی دانشکده در آخرین جلسه نیمسال تحصیلی جاری هیئت رئیسه دانشکده پرستاری و مامایی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده پرستاری و مامایی؛ دکتر علیرضا نیکبخت نصرآبادی، رئیس دانشکده در آخرین جلسه هیات رئیسه دانشکده که روز سه شنبه 28 مرداد ماه 99 با حضور اعضای هیات رئیسه، دکتر سادات سید باقر مداح، رابط نمایندگی نهاد مقام معظم رهبری در دانشکده و مسئولین و کارکنان معاونت اداری و مالی برگزار شد؛ ضمن تبریک نائل شدن به مقام بازنشستگی به دکتر فاطمه نوغانی، تصریح کرد: این جلسه، جلسه تودیع استاد دکتر نوغانی نیست؛ این یک جلسه قدردانی و تکریم با حضور همکاران خانم دکتر در مجموعه معاونت اداری و مالی است. امروز آخرین جلسه هیات رئیسه این ترم است که خانم دکتر نوغانی هم به افتخار بازنشستگی نائل شده اند و دوستان همه جمع شدند که به ایشان خسته نباشید بگویند.
وی با اشاره به کلیپ تهیه شده توسط روابط عمومی دانشکده از فعالیت های دکتر نوغانی در مدت تصدی معاونت اداری و مالی دانشکده گفت: با وجود این تصاویر دیگه نیازی به صحبت نیست؛ این کلیپ بسیار گویای فعالیت هایی است که انجام شده و بسیار جای تقدیر دارد. واقعا انسان لذت می برد از این همه اقدام و کار که در یک فرصت محدود انجام شده است و جای شکر دارد.
دکتر نیکبخت ضمن ابراز خرسندی از حضور دکتر مداح در این جلسه، گفت: باید مدل بازنشستگی، مدل کاری و حرفه ای دکتر مداح را برای جوان ترها الگوسازی کرد. ایشان وقتی بازنشست شدند کارشان بسیار بیشتر شد. استاد مداح از صبح تا شبانگاه و در حوزه های مختلف در این سن و سال شبانه روزی مشغولند.
وی تاکید کرد: ویژگی کارهای خوب و خالصانه و خیرخواهانه همین است؛ یعنی اگر اتفاقا کار خوب مقید به قیدی شود، این که من تا هستم و تا بازنشسته نشدم این کار را بکنم، ویژگی ای نیست که بتواند خانم دکتر نوغانی را راضی کند. کار بنیاد استاد دکتر مداح، کار قرض الحسنه و خیرین اموری است که مقید به زمان و مکان و شرایط نیست.
وی خاطر نشان کرد: نکته مهم این است که آدم خوب، ممکن است کمی شل و سفت کند اما کار خوبش همچنان ادامه پیدا می کند. ممکن است بالا پایین داشته باشد اما تعطیل بردار نیست. بنیاد استاد مداح حتما با کمک خانم دکتر تا سرانجام  پیگیری خواهد شد و قرض الحسنه ای که راه اندازی شده است، حتما توسعه پیدا می کند. ما باید به روح والدین خانم دکتر درود بفرستیم که خیرات و صدقات آن بزرگواران هم برای ما گره گشا بود و هم برای آیندگان. تا زمانی که دانشجوها اینجا کتاب می خوانند و در جامعه اثرگذار هستند و حتی در آینده دانشجویانی که اینجا درس می خوانند در تعالی روح آن بزرگواران اثرگذار است.
رئیس دانشکده پرستاری و مامایی گفت: بحث بازنشستگی، بحث گردش نخبگانی است و اتفاقا خانم دکتر خیلی خوب برخورد کردند. یک فردی با این تجربیات همچنان ارتباطش را با سازمان حفظ می کند. وقتی یک استاد بازنشست می شود و از گروه منفک می شود؛ جای این استاد یک جوان دیگری اجازه پیدا می کند که وارد شود و این گردش نخبگان و جانشین پروری است که ادامه می یابد و پویایی ایجاد می کند.
وی افزود: می خواهم بگویم دانشکده، همانطور که از قبل اینگونه بوده، همیشه با روی گشاده به روی همه بازنشستگان باز هست؛ دفتر خیرین محل مراجعین شما هست و به همین خاطر گفتیم که در زمان معاونت خود شما هر طور دوست دارید آن را تجهیز کنید.
وی به نقل از رئیس دانشگاه گفت: آقای دکتر کریمی یک صحبتی را همیشه دارند که افراد را موقع رفتن باید شناخت؛ موقع آمدن که همه حرف های خوب می زنند. خانم دکتر بیش از یک ماه است که می دانند بازنشست شده اند و حکمشان هم دستشان است. اما سرکارشان حاضر شدند و همه نامه ها را می بینند.  امور را پیگیر بودند. همین امروز صبح نامه ارجاع دادم و بررسی کردم که همه کارهایش انجام شد.
وی با اشاره به بحث خیرین ادامه داد: ورود جدی دانشکده به بحث خیرین به طور اساسی از زمان حضور خانم دکتر نوغانی و با پیش قدمی خود ایشان شروع شد و قبلا هم نداشتیم و اگر هم داشتیم خیلی محدود بود.
دکتر نیکبخت ادامه داد: رئیس محترم دانشگاه می گویند بزرگ ترین خیرین دانشگاه پرستاران هستند؛ کسی که از روز تعطیل و از زندگی اش هزینه میکند، منزل نمیرود و باید بیاید در بیمارستان  شیفت دهد، کسی که بدون پرداخت قابل ملاحظه ای دارد کار می کند، خیر واقعی عرصه دانشگاه است و ما هم این  افتخار را داشتیم که ورود دانشکده به امور خیرین توسط استاد پرستاری  ما در مجموعه دانشکده پرستاری و مامایی کلید بخورد و یقینا تاثیر پایدارتری خواهد داشت. 

دکتر مداح: بازنشستگی در پرستاری معنی ندارد
دکتر سادات سیدباقر مداح، مادر پرستاری نوین ایران نیز که در این مراسم حضور داشت با یاد از خدمات پرستاران در مقابله با کووید 19؛ از فوت یکی از پرستاران در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خبر داد و با درخواست قرائت فاتحه از جمع صحبت خود را ادامه داد: یک ساعت پیش شنیدم که متاسفانه " مهشید سادات حسینی" یکی از پرستاران عزیزمان در وزارت بهداشت یکی از کارشناسانمان را از دست دادیم.
وی در ادامه گفت: اینطور فکر نمی کنم که با بازنشستگی دکتر نوغانی دانشکده و آقای دکتر نیکبخت ایشان را از دست بدهند؛ تیم آموزش آقای دکتر نیکبخت بسیار عالی است. هر وقت به اینجا سر می زنم همه فعالانه مشغول خدمت هستند به طور خاص هیات رئیسه دانشکده و نشان می دهند که اصالت و قدمت پرستاری را حفظ می کنند.
دکتر مداح خطاب به دکتر نوغانی گفت: دکتر نوغانی عزیزم همه این تجربیاتی که شما در معاونت اداری و مالی داشته اید من هم در معاونت های مختلف آموزشی، پژوهشی و اداری و مالی داشته ام. ضمن این که چون برای آموزش پرستاری کار می کنید که باعث آسایش و آرامش بچه های پرستاری و به خصوص هیات علمی می شود، بسیار لذت بخش است.
وی تصریح کرد: بازنشستگی در پرستاری معنی ندارد به خصوص برای کسی که عاشق است؛ لذا با این انرژی ای که شما دارید باید به کارتان ادامه دهید و در سمت های دیگر چون سیاست گذاری پرستاری خدمت کنید. ما به شما افتخار می کنیم و به شما نیاز داریم. درست است که جاهای دیگر نیز به شما نیاز دارد اما حرفه پرستاری حرف اول را می زند.
وی خطاب به دکتر نوغانی گفت: یک زمانی شما شاگرد من بودید؛ و با روحیه و خلق و خویی که در شما سراغ دارم می دانم که شما حرفه پرستاری را ترک نمی کنید.

حجت الاسلام و المسلمین شیرعلی پور: بازنشستگی در سنت الهی و در ادبیات دینی ما وجود ندارد
حجت الاسلام و المسلمین شیرعلی پور، رابط نمایندگی نهاد مقام معظم رهبری دانشگاه در دانشکده گفت: کار ما در این عالم تمام نمی شود. اگر احساس کنیم که الان دوره ما تمام شده است و وقت بازنشستگی است؛ درست نیست. چنین چیزی به عنوان بازنشستگی در سنت الهی و در ادبیات دینی ما وجود ندارد. همیشه و هر زمان که انسان توانش را دارد نیاز است که به فعالیت خود ادامه دهد.
وی با اشاره به دستور خداوند در آیات قرآن مجید تصریح کرد: خداوند در آیه 80 سوره اسرا می فرماید: "وقلْ ربّ أدْخلْني مدْخل صدْقٍ وأخْرجْني مخْرج صدْقٍ واجْعلْ لي منْ لدنْك سلْطانًا نصيرًا" و بگو که بارالها مرا (همیشه به هر جا روم به مکّه یا مدینه یا عالم قبر و محشر) به قدم صدق داخل و به قدم صدق خارج گردان و به من از جانب خود حجت روشنی که دائم یار و مددکار باشد عطا فرما.
وی افزود: در هرکاری که وارد می شوید و هر جایی که خارج می شوید باید با صدق، درستی و راستی این اتفاق بیفتد. اگر کاری را شروع می کنیم باید با صدق و راستی باشد و وقتی کاری تمام می شود باید با صدق و درستی باشد. چیزی که به ما دستور داده شده است، این است.
حجت الاسلام و المسلمین شیرعلی پور گفت: در دو سالی که خانم دکتر نوغانی معاونت اداری و مالی را به عهده داشتند اتفاقات بسیار خوبی افتاده است؛ چه از نظر ظاهری و چه ظاهری که مستتر بود. در قوانین دینی دو چیز خیلی مهم است و باعث رشد آدم می شود. یکی بحث عبادت است و یکی بحث خدمت. حضرت امام خمینی(ره) فرمودند که خدمت به مردم جز عبادت نیست. در آیات قران هم همیشه خدمت و عبادت در کنار هم آمده اند.
وی گفت: خداوند در سوره بقره می فرماید"نماز برپا می دارند و  از آنچه خداوند به آنها روزی کرده انفاق می کنند." این انفاق فقط اموال نیست؛ همان توانایی است، ممکن است علم باشد. خانم دکتر نوغانی توانایی مدیریتی اش را داشته اند و این را در عرصه آوردند و خدمت کردند. این کار باقیات و صالحات است و چیزی که انسان را رشد می دهد و بالا می برد همین است.
وی با معرفی کتاب "سه دقیقه در قیامت" گفت: این کتاب اتفاقاتی است که برای شخصی در عالم برزخ افتاده است. یکی از چیزهایی که خیلی برای ایشان جالب بود و تعریف کرده که در آن دنیا بسیار اهمیت دارد بحث خدمت و کار راه انداختن بود. می گفت آن قدری که خدمت و کار راه انداختن در آنجا گوهر بود و جلوه داشت، چیزهای دیگر جلوه نداشت. همین خدماتی که انسان ارائه می دهد، کار راه اندازی و دستگیری و همه اینها در آن عالم اثرات مثبت دارد و باقیات و صالحات می شود. انشالله که از این برهه ای که خانم دکتر دارند وارد برهه جدید می شوند در برهه جدید هم موفق شوند و فعالیتشان و خدماتشان بیشتر خواهد شد و ما هم انشالله از برکات ایشان کم توفیق نباشیم.

دکتر فاطمه نوغانی: اگر انسان منشا خیر و برکت شود؛ قطعا در یاد همه می ماند
دکتر فاطمه نوغانی، معاون اداری و مالی دانشکده نیز گفت: انشالله که ما بتوانیم مصداق کلمه مومن باشیم و اگر خدمتی کردیم این خدمت را برای خودش کرده باشیم و مطمئن باشیم که از برکاتش همه بهره خواهیم برد.
وی با اشاره به بازسازی کتابخانه گفت: زمانی که ما داشتیم کار کتابخانه را انجام می دادیم یکی از اقوام دور ما مرحوم مادر را خواب دیده بودند که در یک باغ بسیار بزرگی ایستاده بودند و تعداد زیادی کامیون دسته های بزرگ گل را آنجا بسته بندی می کردند. از ایشان سئوال کرده بودند که چه کار می کنید؟ و مرحوم مادر گفته بودند که به خاطر بچه ها برای انجام این صدقات زیاد بوده. همیشه فکر می کردم ما ثلث مال پدر را چه کار می توانیم بکنیم؟ نزدیک به 35 سال است که حاج آقا از دنیا رفته اند و با این که یک انسان بسیار معمولی بودند ولی دراین 35 سال به هر میزانی که از ثلث مال ایشان خرج می کنیم هنوز باقی است و این برای این است که بچه ها با نیت خاصی این کار را انجام داده اند و به نظر ما نمیاد که تا زمانی که من و دو اخوی زنده هستیم هیچ وقت ثلث مال ایشون تمام بشود. 
وی ادامه داد: زمانی که می خواستیم کتابخانه را بازسازی کنیم خود آقای دکتر نیکبخت تا چندین جلسه وقتی اخوی به دانشکده می آمدند به نام یک خیر گمنام؛ نمی دونستند ایشان اخوی بنده هستند. اما بعد به خاطر امضای یک سری اسناد و مدارک متوجه شدند. خداوند را شاکرم که در این مقطعی از زندگی ام در دانشکده که برای من مقدس است و حالت مسجد را برای من دارد؛ چون علم و دانش مقدس است و اصلا دور نیست از موهباتی که خداوند برای انسان در نظر می گیرد؛ این لطف را خداوند به من داشت که توانستم در یک مقطعی خدمت بکنم.
دکتر نوغانی گفت: شاید قریب به سی و یک سال من در این دانشگاه خدمت کردم؛ همیشه شکر گزار خداوند بودم؛ چه از زمان جنگ که به محض این که فارغ التحصیل شدم کار را رها کردم.
وی با یاد دکتر باستان حق بعد از ذکر صلواتی گفت: خداوند روحشان را شاد کند؛ من 10 سال مشاور ایشان بودم مشاور زنان ایشان و خیلی از مسائل دیگر بودم؛ بعد از این که چند سال از کار گذشت من توفیق داشتم که در جنگ باشم. درست مثل داستان کرونا؛ فکر می کنم همیشه آدم توفیق یک کاری را ندارد. در زمان جنگ برای من این یک توفیق بود که از ابتدا و انتهای جنگ را باشم و با عملیات منافقین در واقع برگشتم. هر وقت که به دیدار دکتر باستان حق می رفتم؛ ایشان می گفتند" بلاخره نمی خوای تصمیم بگیری که بیایی و رابطه استخدامی ات را در دانشگاه برقرار کنی؟" و من می گفتم که خیلی تمایلی به این کار ندارم. این است که سنوات ما به خیلی قبل برمی گردد و همان هم برای من توفیقی بود.
وی با یاد از دکتر بیگدلی اولین رئیس دانشگاه گفت: من در عملیات بدر و خیبر تقریبا دو عملیات پشت سر هم بود و بعد از آن من رفتم منطقه غرب و یه چیزی حدود 11 ماه تهران نیامدم. در یکی از این عملیات ها، عملیات بدر بود که مرحوم دکتر بیگدلی بزرگ، مردی که نامش همیشه در تاریخ خواهد ماند، به خاطر خدمات بسیار زیادی که داشته است؛ آمدند در آسایشگاه تختی و به من گفتند "خانم نوغانی چه کاری داری اینجا؟" گفتم کار نداریم و بچه ها همه کارها را کرده اند. یک ساعت و نیم دیدم که از حضور ایشان خبری نیست؛ دیدم این آدم که روانپزشک اطفال و از یک خانواده بسیار سطح بالا بود، دستشویی های نقاهتگاه را شستند. خجالت کشیدم. 
دکتر نوغانی افزود: در جای جای سنواتی که آدم دارد اگر منشا خیر و برکت شود قطعا در یاد همه می ماند. من دو- سه سال بیشتر در معیت آقای دکتر بیگدلی نبودم؛ اما توفیق داشتم تا آخرین روزی که آقای دکتر باستان حق در دانشگاه بودند من همراه ایشان بودم. شاید استخدامم را هم مرهون خود آقای دکتر باستان حق بودم. چون بعد از این که از همه این داستان ها برگشتیم یه روزی رفتم دفترشان و دیدم که قبل از من آقای عرب(که کارهای کارگزینی را انجام می دادند) آنجا بودند. آقای دکتر گفتند این را که می شناسی (خانم دکتر سادات) این عاقل بشو نیست؛ پست شماره 111 را بزن برای این و بعد به من گفتند برو خانم نوغانی و دیگر هم در مورد این که نمی خواهی استخدام شوی با من حرف نزن. این شد که ما آمدیم دانشگاه و بالاخره در طول این مدت فقط دانشگاه نبودم؛ جاهای متفاوتی بودم. با وزارت ارشاد و سازمان های متفاوت کار می کردم. خاطرم هست زمانی که وزیر ارشاد می خواست عوض شود من چون مدیر کل استان تهران بودم و 16 مرکز زیر نظرم بود و من را وزیر خواست و من رفتم. چهار-پنج سالی هم آنجا کار کردم و از ایشان خواستم که هر زمانی که خواستند بروند یک ساعت قبل از خودت تودیع من را بگذار تا تودیع من دست غریبه ها نیفتد. همین شد که یک روز قبل از رفتن خودشان ساعت 8 شب در مرکز استان که خودم مسئولیتش را به عهده داشتم؛ برای من مراسم تودیع را گرفتند. پنج سالی که با ایشان بودم پیشنهادهای خیلی خوبی هم به من شد. وزیر به من پیشنهاد دادند که چهار سال بروم به کشور ژاپن و دکتری فرهنگی را بگیر و با همه اختیاراتی که ما داریم با پرداخت هزینه کامل خانواده و تحصیل؛ من به ایشان گفتم "فکر نمی کنید که من اینجا مهمان هستم و شما اینجا خیلی صاحب خانه دارید و اگر قرار است چنین بورس تحصیلی با این امکانات را به من بدهید؛ بهتر است به کسی بدهید که سالیان سال اینجا کار کرده است. من بورس را نپذیرفتم.
وی گفت: هفته گذشته به جهت مسئله ای خدمت آقای دکتر کریمی رسیده بودم؛ گفتم من رئیس دانشگاه های زیادی را دیدم از مرحوم دکتر بیگدلی تا شما و بعد از شما هم قطعا آدم دیگری خواهد آمد. اما هیچ کس مثل دکتر باستان حق و شما مورد محبوبیت مردم نبودید؛ نه به لحاظ تخصص بلکه به لحاظ نوع رابطه با مردم. هیچ چیزی نمی تواند اینجا روابط را تعریف کند و این جای تشکر دارد. به ایشان همین را عرض کردم که من با خاطرات بسیار خوبی از دانشگاه می روم. یک چیزهایی هست که یک وقت هایی شاید آدم ها بهش فکر نکنند؛ شاید فکر کنند یک گذری آمد و یک گذری رفت اما خاطرات خوب همیشه در ذهن ها خواهد ماند. مجموعه مالی بسیار برای من مهم بود که بدانم در این مدت رضایت داشته اند یا نه و بالاخره قدیمی هستم و به این چیزها اهمیت می دهم؛ وقتی دیدم که تک تک آنها اینطور احساس رضایت کردند که من دلم می خواست از همه تشکر کردم. من با یک مجموعه بسیار خوبی در دانشکده کار کردم؛ در هیات رئیسه که خوب چون ما رئیس بودیم آدم ها مجبور بودند با ما خوب برخورد کنند اما من برای اولین بار داشتم مجموعه مالی را تجربه می کردم؛ تجربه بسیار قشنگی بود؛ تجربه ای که هیچ وقت فکر نمی کردم بتوانم در آن اینقدر تجربیات خوب داشته باشم. من دو سال و پنج ماه در خدمت این عزیزان بودم. از همه شان تشکر می کنم و متاسفم که نتوانستم قدردان زحماتشان باشم.
دکتر نوغانی همچنین از تلاشش برای راه اندازی صندوق قرض الحسنه در دانشکده برای کارکنان و خدمات خبر داد و ابراز امیدواری کرد که برای همه منشاء باقیات و صالحات باشد.
وی با ابراز رضایت از عملکرد دو ساله و نیم اش گفت: پروژه هایی که فکر می کردم در طول چهارسال می خواهم انجام دهم؛ که خوشبختانه همه در طول این دو سال و نیم انجام شده است و فقط آسانسور مانده است که گوشه ذهن من است و یک سری قول ها را گرفته ام و در تلاش هستم که بتوانم پکیج خیرین را به جایی که می خواهم برسد برسانم و تحویل آقای دکتر نیکبخت خواهم داد.
وی پروژه بنیاد دکتر مداح را هم یکی دیگر از کارهای زمین مانده اش دانست و گفت: خانم دکتر مداح استاد ما هستند و حق بزرگی به گردن همه ما دارند. هر چی آدم دارد کار مراقبت می کند، در واقع سودش را خانم دکتر مداح می برند. البته مثل ایشان انگشت شمار هستند، مثل ایشان اصلا در تاریخ پرستاری نیامده و نخواهد آمد. به جرئت می توانم قسم بخورم که هرگز مثل ایشان در تاریخ پرستاری کسی نخواهد آمد اما ایشان با بزرگی و بزرگ منشی که دارند توصیه های اخلاقی هم به من داشته اند که من همیشه حرف معلم برام قداست دارد و می پذیرم. یک سری از کارهای بنیاد ایشان هم مانده است که باید انجام دهیم.
او ادامه داد: انشا الله وقتی این کار ها را به جایی رساندیم که جوان تر ها، خیلی جوان ترها، این کارها را دست خواهند گرفت و بعد از این باید معلم ها باید نقشی داشته باشند تا ببیند کار، کار خوبی بوده است و آن را ادامه دهند. از مجموعه مالی واز تک تک آنها تشکر می کنم و امور اداری هم تمام کارها را انجام دادند وما خداروشکر شکایتی نداشتیم و من از همه همکاران صمیمانه سپاسگزاری می کنم.  
دکتر نوغانی گفت: دانشکده را من با 800 میلیون بدهکاری تحویل گرفتم و طلبکارها پشت در اتاق من صف کشیده بودند؛ از آن زمان تا الان که دارم می روم یک طلبکار پشت در اتاق من نیامد و شاید همه اش به خاطر نحوه تعامل مجموعه ما بود. شاید الان چیزی حدود 230-240 میلیون بدهکار باشم؛ دلم می خواست این حساب ها را صاف کنم اما توفیق با من یار نبود. اما از چند تا دانشکده دیگه که استعلام کردم همه بدهکاری دارند. سعی می کردم هر کاری از دستم برمی آمد انجام دهم. اگر به گروهی حقوق داده نمی شد سعی می کردیم اینها را با پاداش جبران کنیم. وقتی اینجا آمدم با پول آمدم و الان که دارم می روم هم با پول می روم. به این حرف اعتقاد داشتم؛ مرحوم پدرم می فرمودند هر وقت ازتون سئوال کردند که پول دارید یا نه؟ بگید دارم؛ من همیشه پول دارم.
وی همچنین از نیروهای خدمات تشکر کرد وگفت: هر کاری که برای خدمات انجام دادم وظیفه ام بوده است. من بزرگتر هیات رئیسه بودم و از آقای دکتر عذرخواهی می کنم اگر یک زمانی بعضی از حرف هایشان را نپذیرفتیم و گفتیم نمی توانیم انجام دهیم. روابط عمومی عزیز که انعکاس همه کارهای ما را به عهده داشتم؛ دکتر شهسواری که دانشجوی من بودند و من با یک مجموعه بسیار خوبی کار می کردم و همیشه برایم باعث افتخار بوده است.
دکتر نوغانی گفت: من در 13 سازمان دولتی و 12 سازمان غیر دولتی تا به حال کار مدیریتی کرده ام در 25 سازمان کار مدیریتی نیمه وقت، تمام وقت و .. کرده ام. در دو سازمان بعدی هم بعد از بازنشستگی کار خواهم کرد. داشتم فکر می کردم چرا از هیچ کدام خاطره بد ندارم؛ هر چی فکر کردم که کجا و کی چه کسی من را اذیت کرده است و دیدم الحمدلله هیچ کجا من اذیت نشده ام. کار ما کار مراقبت است و کار مراقبت یعنی دعای همیشگی؛ دعای همیشگی برای همه ما در همه کارها. در این کرونا برای من جنگ برای بار دوم تجربه شد؛ هیچ وقت نخواستم یک برگه بگیرم برای جنگ همانطور که هیج وقت نخواستم برگه بگیرم برای کرونا. حدود 200 میلیون پولی که برای کرونا تهیه شد از جاهای مختلف و حتی از دوستان خارج از کشور بود و کارهای خیلی خوبی انجام شد. همین که این کارهای خوب انجام شد برای من این حس می ماند نه این که چقدر گرفتم. نمی گویم کم گرفته ام؛ هر چه گرفتم از سر من هم زیاد بوده است چون اعتقادم بر این است که اصلا روزی در عالم بالا تقسیم می شود. بعد از چند روز استراحت که به دانشکده برگشتم برای کارهای خیرین در اتاقی که ریاست محترم دانشکده دستور دادند اختصاص پیدا کند کارها را دنبال خواهیم کرد. دوست دارم مابقی کاری را که فکر می کردم  می توانستم انجام دهم؛ را در این مدت انجام دهم و بسپارم به آدم هایی که بعد از ما انجام می دهند. همگی را به خدا می سپارم و از همگی حلالیت می طلبم.
وی افزود: تنها کاری که برای معاونت اداری و مالی انجام دادم این بود که پرده های اتاق معاونت را دادم امروز شستند و قدری خرابی دیوار را درست کردم تا کسی که می خواهد در آن اتاق بیاید احساس کند که اتاق تمیز و مرتب است.

دکتر هومن شهسواری، معاون آموزشی دانشکده نیز با یادآوری دوران شاگردی اش در محضر دکتر نوغانی گفت: حدود 22 سال است که شاگرد دکتر نوغانی هستم و قدردان تمام زحماتی که برای من کشیده اند هستم؛ استادی که هر کاری که توانستند برای شاگردانشان انجام دادند.
وی اظهار داشت: من در این دانشکده بزرگ شده ام و تجربه این دانشکده را داشته ام و شاهد تغییرات دانشکده در این 20 سال بوده ام.قرار نیست این دانشکده برای ما بماند قرار است برای آیندگان حفظ شود.
وی افزود: من خوشبخت ترین معاون آموزشی دانشکده ها هستم که در این مدت از حمایت ها و پشتیبانی معاونت اداری و مالی برخوردار بودم.
دکتر مهرناز گرانمایه، معاون پژوهشی دانشکده با یادآوری از هم اتاقی بودنش با دکتر نوغانی در سال های اول حضورش در دانشکده گفت: من از آن دوران خاطرات بسیار خوبی دارم.
وی فعالیت های انجام شده در دوران تصدی معاونت اداری و مالی را کارستان توصیف کرد و گفت: باید از ایشان و از تجربیات ایشان درس گرفت.
دکتر حسن برکتی، معاون دانشجویی و فرهنگی دانشکده گفت: سالیان سال در قسمت اداری و مالی بودن موجب شده است که بازنشستگی های زیادی را دیدیم. این حجم از فعالیت در این زمان و با محدودیت های نیروی انسانی و بودجه ای واقعا قابل تقدیر است. وی همچنین از حسن خلق دکتر نوغانی تقدیر کرد و آن را بسیار قابل تامل تراز فعالیت های فیزیکی و اداری دانست.
دکتر خاطره سیلانی، معاون بین الملل دانشکده نیز دکتر نوغانی را نماد نظم، آراستگی، پویایی و هدفمندی دانست و کارهای انجام شده در دو معاونت دانشجویی و فرهنگی و اداری و مالی در مدت مسئولیت دکتر نوغانی را باقیات و صالحات توصیف کرد.