دستیار تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان شریعتی ویزیت بیماران و آموزش مجازی در دوران کرونا را یک فرصت دانست

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیمارستان شریعتی، دکترنسترن مقبولی دستیار تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان شریعتی که رتبه پنج درصد برتر آزمون بورد تخصصی سال ۱۴۰۰ را کسب کرد در مصاحبه‌ای با روابط عمومی بیمارستان شریعتی از مسیر این موفقیت گفت:

متولد شیراز هستم و اصالتاً اهل تبریز، متاهل هستم ولی فرزند ندارم. دوره عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندم، ورودی ۸۸، و در دوره دانش‌آموزی و دانشجویی مدال‌های نقره و طلا در المپیاد‌های علمی در کشور داشتم و دانشجوی نمونه دانشگاه در حیطه آموزشی و ارتقای خدمات سلامت بوده‌ام. امسال رتبه دوم کشوری در آزمون بورد تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی رو کسب کردم.

خیر

بله

من فکر می‌کنم برای موفقیت در امتحان بورد لازمه‌اش این هست که مریض خوب دیده باشیم و در محیط درمانی تلاش کنیم اما این موارد کافی نیست. باید درس هم خیلی خوب خوند و به رفرنس‌ها تسلط کامل داشت. سطر به سطر خود رفرنس‌ها رو مطالعه کرد. با مدل سؤال دادن اساتید هیئت بورد، حتی از دانشگاه‌های دیگر، آشنا شد. کسی ممکن است بیمار خوب ببیند اما رتبه بورد نباشد. لازم هست برای کسب رتبه بورد همه این مواردی که اشاره کردم با هم در نظر گرفته شود.

در این سه سال، سال اول چون وارد محیط تخصصی جدید شده بودم، صرفاً باید‌های آن محیط را یاد گرفتم. حتی در درس خوندن هم قسمت‌هایی که یک فرد تازه وارد باید بداند خوندم ولی از سال دوم به بعد برنامه‌ریزی کردم که کتاب‌های تکست رو بخونم و خلاصه‌ی خوبی از آن‌ها داشته باشم و چون کتاب‌های ما حجم زیادی دارند، خلاصه‌ی خوب نوشتن هم خیلی مهم بود. مورد دیگر این که سال آخر بسیاری از رفرنس‌های ما عوض شد و مجبور شدیم مواردی رو از اول بخونیم. البته هر کسی مدل یادگیری خاصی داره اما من به نظرم سؤال زدن اهمیت داشت، خلاصه نوشتن و تعداد دور‌های زیاد خوندن. شاید لازم بود ۵ یا ۶ دور هم بخونی تا با جزئیات متن کتاب آشنا بشی چون از جزئیات کم سؤال نمی‌دهند.

تشکر می‌کنم از تمامی استادانم همه اونایی که تجربشون رو در اختیار من گذاشتن و این فقط شامل مسائل درسی هم نیست. از خیلی از اساتید درس اخلاق یاد گرفتم و از همه شون تشکر می‌کنم. به علاوه از همسر عزیزم که همواره حامی و همراه من بودند، تشکر می‌کنم.

من پزشکی را یک حرفه می‌دانم یعنی به عنوان یک حرفه، جدای از معلمی و قضاوت و... نیست. فکر می‌کنم افرادی که در یک حرفه مشغول به فعالیت هستند، علاوه بر ارایه خام خدمت مربوطه، باید توجه زیادی به چگونگی ارایه آن خدمت هم داشته باشند. اصول پروفشنال را آماده کرده‌اند برای همین مورد. البته که عمل به این اصول همیشه ممکن نیست و در مراکز شلوغ و شرایط کنونی واقعاً سخت هست، ولی بد نیست صرفاً این دغدغه‌ها در ذهن ما وجود داشته باشد.

شما بخش زیادی از دوران دستیاری تون رو در بحران‌های کرونا گذروندین، این بحران‌ها چه دستاورد‌ها و چه سختی‌هایی برای شما داشت و چگونه فائق اومدین؟

از آن جا که رشته ما ماهیت الکتیو داره با اومدن کرونا آموزش ما واقعاً تحت تأثیر قرارگرفت و مراجعه بیماران به بخش‌های ما کمتر شد. من تصمیم گرفتم خودم برای دیدن بیماران به بیمارستان‌های دیگه مراجعه کنم و این کمبود ویزیت بیمار را جبران کنم. البته همین کار باعث شد با طرز تفکر اساتید و افراد مختلف آشنا شوم و این موضوع در تصمیم‌گیری‌های بالینی به من خیلی کمک می‌کند.

فرصت دیگری که کووید ایجاد کرد استفاده از برنامه‌های آموزشی مجازی بود که خیلی از دانشگاه‌های معتبر کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی آنلاین و رایگان ایجاد کردند که بسیار مفید بود. همچنین تونستم در خیلی از دوره‌های بین‌المللی، به صورت آنلاین شرکت کنم که فرصت ارتباطات بین‌المللی من را هم افزایش داد.

راستش به لحاظ آموزشی فکر نمی‌کنم کاری مونده باشه که نکرده باشم. چون رشته‌ی ما وسیع و نوپا هست و از تمام امکاناتی که در این دانشگاه و حتی دیگر دانشگاه‌ها بوده سعی کردم حداکثر استفاده را ببرم. اما چیزی که اذیتم می‌کنه فضای نا‌امیدی و بی‌انگیزگی در بین دانشجویان به خصوص دستیاران هست انگار برای تمام شدن و رفتن لحظه شماری می‌کنن. همیشه به این فکر می‌کنم که چه کاری می‌توان کرد. قطعاً علل متعددی دارد و علت‌یابی آن هم توسط افراد متخصص امر باید انجام شود. بالاخره صورت مسأله این هست " حیفم می‌یاد که این همه اساتید و امکانات خوب در دانشگاه هست و متأسفانه انگیزه استفاده ازشون نیست. "

علاقه به کار آکادمیک و آموزش دارم و در نتیجه خودم رو در کسوت هیأت علمی می‌بینم. دوست دارم با دانشجو‌ها در ارتباط باشم و استانداردی که مد نظرم هست اینه که در درمان به روز باشم و مطالعه داشته باشم، در نتیجه به نظر می‌رسد این موارد در محیط‌های دانشگاهی بهتر قابل دستیابی هست.