گفتوگو با دکترآزاده شادمهر، معاون بین الملل دانشکده توانبخشی به مناسبت برگزاری کنفرانس International Research Day
به مناسبت برگزاری کنفرانس International Research Day دانشکده توانبخشی با معاون بین الملل این دانشکده به گفت و گو کرده ایم.
به گزارش روابط عمومی دانشکده توانبخشی، به مناسبت برگزاری کنفرانس International Research Day که باهدف ارائه ایدهها و طرحهای پژوهشی و تعامل علمی و فرهنگی و اشتراک تجربیات دانشجویان بینالملل در کنار دانشجویان ایرانی چهارشنبه 8 اسفندماه در سالن آمفیتئاتر این دانشکده برگزار شد؛ با دکتر آزاده شادمهر،معاون بینالملل دانشکده توانبخشی به گفتوگو کرده ایم.
هدف از برگزاری کنفرانس International Research Day چیست؟
به نام خدا و با سلام، همانطور که مطلعید یکی از رسالتهای اصلی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بینالمللی سازی آموزش عالی است که در همین راستا دانشکده توانبخشی نیز از حدود 8 سال پیش اقدام به پذیرش دانشجویان بینالمللی نموده است که تاکنون تعدادی از آنها فارغالتحصیل شده و در حال حاضر 20 دانشجوی بینالمللی از 8 کشور مختلف در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در حال تحصیل در این دانشکده میباشند. در واقع برگزاری این کنفرانس ، فرصتی برای ارائه ایدهها و طرحهای تحقیقاتی این گروه از دانشجویان درکنار دانشجویان ایرانی بود که بتوانند تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و بر دانش تئوری و عملی خود بیفزایند.
دستاورد برگزاری این کنفرانس چیست؟
ایده اولیه برگزاری کنفرانس توسط دبیر بینالملل گروه فیزیوتراپی به شورای بینالملل دانشکده ارائه شد که پس از تصویب از حدود سه ماه پیش سازوکار اولیه و اطلاع رسانی لازم صورت گرفت و دانشجویان علاقهمند مقالات خود را به دبیرخانهی کنفرانس ارائه کردند . یکی از ویژگیهای این کنفرانس این بود که یک هئیت داوران متشکل از 10 نفر از اساتید گروههای مختلف وجود داشت که تمامی سخنرانیها را براساس معیار تعیینشده مورد داوری و نقد قرار داده و در اختتامیه کنفرانس به دو سخنران برگزیده هدایایی اهدا شد.
بازخورد شرکتکنندگان چگونه بود؟
این کنفرانس دارای امتیاز آموزش مداوم از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود و بیش از صد نفر برای شرکت در آن ثبتنام کردند. هم سخنرانان و هم شرکتکنندگان از ایجاد چنین فرصتی بسیار اظهار رضایتمندی کردند و خواهان برگزاری آن حداقل دوبار در سال در دانشکده بودند.
در پایان اگر نقطه نظر خاصی دارید لطفاً بفرمایید.
من فکر میکنم همهکسانی که بهنوعی در دانشکده توانبخشی فعالیت میکنند از اساتید گرفته تا دانشجویان چه ایرانی و چه بینالمللی، همگی عضوی از خانواده بزرگ توانبخشی در جهان هستیم. مهم نیست چه ملیتی داریم، مهم این است که همه ما باید هر روز به لحاظ علم و دانش توانمندتر از روز قبل گردیم تا بتوانیم به نحو موثرتری در خدمت بیمارانمان و توانبخشی آنها باشیم.
ارسال به دوستان