دکتر گتمیری در سمینار راهبردهای نوآوری، تحقق نوآوری را در گرو بازنگری روشهای آموزش دانست

گالری عکس1     
گالری عکس2    
گالری عکس3  
ششمین و آخرین پنل سمینار راهبردهای نوآوری در مدیریت تحول مراکز بهداشتی درمانی، به ریاست دکتر گتمیری معاون آموزشی مرکز تحقیقات نفرولوژی دانشگاه و با محور آموزش هوشمند در رسانه های نوآور، روز چهارشنبه 14 اسفندماه سالجاری در سالن همایش های صدا و سیما برگزار شد.
در ابتدای این پنل، دکتر گتمیری، ضمن تشکر از زحمات دکتر ترابی دبیر علمی سمینار گفت: از دکتر ترابی که بدون اغراق پرچمدار گفتمان نوآوری در دانشگاه علوم پزشکی است، قدردانی می کنیم.
گفتمان نوآوری
وی با اشاره به سمینار سال گذشته روز نوآوری گفت: در آن سمینار، من یک سخنرانی با محور گفتمان نوآوری در جمهوری اسلامی ایران داشتم که وقتی دنبال منابع آن می گشتم، متوجه شدم پرچمدار اصلی نوآوری در کشور مقام معظم رهبری هستند و ایشان شاید در دو دهه گذشته، سخنرانی های متعددی راجع به نوآوری، اهمیت و نیاز کشور به این مقوله داشتند و راجع به تعمیق گفتمان نوآوری، مطالبی را گفته بودند و بین دستگاههای مختلف ادعا می کنم دانشگاه علوم پزشکی تهران جزء دستگاههایی است که بیشترین لبیک را به این ندای مقام معظم رهبری گفته و دلیلش هم این است که در دو سال گذشته با مکاتباتی که بین روسای وقت دانشگاه با رییس جمهور و معاون اول رییس جمهور صورت گرفت، نهایتاً در سال گذشته روز نوآوری به پیشنهاد دانشگاه علوم پزشکی تهران و با اتکاء به فعالیتهای جدی و وسیع این دانشگاه در حوزه نوآوری و تایید رییس جمهور، در تقویم کشور ثبت شد و این مسئله واقعاً افتخاری برای دانشگاه علوم پزشکی تهران محسوب می شود.
دکتر گتمیری ضمن ابراز امیدواری برای برگزاری شایسته مراسم روز نوآوری با قوت و قدرت بیشتر در سالهای آتی گفت: انشاء الله سعی کنیم امسال هم با توجه به پنل های برگزار شده، یک گام به جلو برداشته و علی رغم همه مشکلات و محدودیت ها، بالاخره این وظیفه را به شایستگی قدر و اندازه دانشگاه علوم پزشکی تهران به جا آوریم.
معاون آموزشی مرکز تحقیقات نفرولوژی دانشگاه افزود: مطلبی که خدمت دوستان ارائه خواهم داد، تحت عنوان آموزش هوشمند در رسانه نوآور(Intelligent Education in Innovative media) ارایه خواهد شد و لازم است اینجا یادآوری کنم که این سخنرانی با همکاری مهندس نعیمی آماده شده است.

آموزش و نوآوری
دکتر گتمیری با بیان آن که در موضوع آموزش هوشمند در رسانه نوآور با چهار عنوان محوری شامل آموزش، هوشمندی، رسانه و نوآوری سر و کار داریم گفت: در آموزش یاد می گیریم که در موقعیت X رفتار A را از خود نشان دهیم که این موضوع در همه موقعیت ها از جمله حوزه سلامت، صنعت، امور معنوی و حتی در خیابان و کوچه نیز صدق می کند. هر چه آموزش گسترده تر باشد مهارتهای بیشتری آموزش داده می شود. مثلا در موقعیت X1 رفتار A1 و در موقعیت X2 رفتار A2 و در موقعیت X3 رفتار A3 و الی آخر آموزش داده می شود. اگر خوب دقت کنیم مشاهده می کنیم ماهیت این پدیده همان چیزی است که در سیرک هم می بینیم. یعنی حیوانات را هم می توانیم با تشویق و تهدید آموزش دهیم تا در موقعیت مثلا X رفتار A را نشان دهند.    
وی با بیان اینکه این نوع از آموزش رایج و سنتی، ما را متمایز نمی کند گفت: این آموزش، تفاوت ماهوی در آموزش گیرنده ی هوشمند با آموزش گیرنده ی غیرهوشمند ایجاد نمی کند. البته آموزش سنتی، آموزش مرسوم است و در جای خود بسیار ارزشمند است ولی بحث ما نوآوری است و من می خواهم امروز به آموزشی که بسیار رایج است و در حوزه نوآوری برایمان مشکل ایجاد کرده حمله کنم. چرا که آموزش واقعی که در نوآوری به دنبال آن هستیم، آموزشی از سنخ آموزش سنتی بدون اتکا به هوشمندی مخاطب نیست بلکه نوع دیگری از آموزش است.
کدام آموزش مولد نوآوری است؟
این آموزش چند ویژگی دارد. به عبارت دیگر چند ویژگی است که ندارد.
به عنوان مثال این آموزش اجتماعی کردن نیست. در حالی که عمدتا آموزش به ما رفتارهای قالبی و مبتنی بر اجتماعی شدن را یاد می دهد.
وی با بیان آن که آموزش رایج کارکردهای خود را دارد ولی در حیطه کارکردهای نوآوری یک سم مهلک است گفت: این نوع از آموزش، آموزش گیرنده را وادار به پذیرش قالب های دگرساخته و آنچه که از بیرون تحمیل شده می کند، در حالی که آموزش باید به یک هدف بسیار بزرگتر منجر شود و این در خیلی موارد با اجتماعی شدن در تناقض است.
معاون آموزشی مرکز تحقیقات نفرولوژی دانشگاه افزود: آموزش تغییری را در مخاطب اعمال می کند در حالی که در آموزشی که به منظور نوآوری نیاز داریم، باید کمک کنیم آموزش گیرنده خودش تغییر کند. نه این که ما تغییر را اعمال کنیم. تغییری که ما اعمال می کنیم متناسب با هدفی است که هر سیستم آموزشی برای مخاطب در نظر گرفته است.
وی با بیان آن که آموزش های سنتی ما را به کار یا رفتار خاصی عادت می دهد گفت: در حالی که آموزشی که برای نوآوری لازم است، باید عادت ها را در هم بشکند. حضرت علی (ع) می فرماید برترین عبادت ها، ترک عادت ها است و می دانید مقدس ترین اعمال عبادی هم اگر به صورت عادت در بیاید ارزش خود را از دست می دهد. ما عبادت نمی کنیم که وظیفه ای را انجام دهیم بلکه عبادت می کنیم تا رشد کنیم. آنچه ما از مذهب آموختیم این است که باید مخ عبادت را پیدا کنیم و با عبادت رشد کنیم.
وی با اشاره به شیوه نادرست آموزشی در روش برخی معلمین گفت: بعضی معلم ها پز می دهند که جوری آموزش دادم که دانشجو حسابی شیرفهم شد. در حالی که در حوزه نوآوری این اصلاً کار خوبی نیست. آموزش باید در جهت فهمیدن باشد نه در جهت فهماندن و زمینه ای را ایجاد کند که آموزش گیرنده خودش به مطلب دست پیدا کند.
دکتر گتمیری با بیان آن که آموزش به هیچ وجه حفظ کردن داده های وسیع نیست بلکه هنر خلق مجهولات و پرسش های وسیع است گفت: آموزش باید قالب زدا باشد نه قالب ساز و وظیفه آموزش، تحریک قوه کنجکاوی و باروری خرد و تعقل است.
وی افزود: آموزش های ما عمدتاً آدرس دانسته ها را می دهد که در جای خود خوب است. اما باید آدرس نادانی ها را  به ما بدهد و ما را تحریک کند که خود به سمت این برویم که به نادانی ها نور دانستن و علم بپاشیم. پیاژه می گوید هر بار چیزی را آموزش می دهیم مانع از اختراع و کشف پاسخ جدید می شویم و حضرت رسول اکرم (ص) می فرمایند سوال نیکو نصف دانش است.
وی با بیان آن که سوالی که خوب مطرح شود، در واقع نیمی از راه دانش را رفته است گفت: آموزش شکل دادن نیست بلکه کمک به شکل یافتن مخاطب است. دیویی می گوید شکل دادن سبب محروم کردن انسان از هوش و تحمیل اهداف مصنوعی به آموزش گیرنده می شود.
آموزش دخالت کردن نیست. موثرترین دخالت در آموزش، کنار کشیدن از آموزش است. یعنی ما باید زمینه فهمیدن را ایجاد کنیم و خود فرد بفهمد و راه مداخله را پیدا کند.
دکتر گتمیری با اشاره به جمله ای از امیل شارتیه مبنی بر این که اگر می خواهید آموزش گیرنده نسبت به مسئولیت هایش بی تفاوت نباشد نسبت به مسئولیتهای او بی تفاوت باشید گفت: این جمله خیلی در آموزش بویژه در تربیت بچه ها به کمک ما می آید. ما دائم به بچه ها می گوییم مشق بنویس. چرا تلویزیون می بینی؟ چرا بازی می کنی؟ و دائم از بچه سوال می کنیم چرا کارهایش را انجام نمی دهد و گویی که این کارها را برای ما انجام می دهد. 
دکتر گتمیری افزود: اگر خیلی بخواهیم ادعا کنیم که آموزش ما خوب است، می گوییم استعدادهای جوانانمان را شکوفا کردیم. در حالی که آموزش حتی شکوفا کردن استعدادها نیست. غنچه هایی را که باز کنیم، دیگر گل نمی شود. غنچه باید خودش بشکفد و تبدیل به یک گل زیبا شود نه اینکه ما غنچه را بشکافیم.
وی با بیان آن که آموزش الگو دادن نیست بلکه کمک به گیرنده است تا خود از درون خودش الگوی خود را انتخاب کند گفت: آموزش برخوردار کردن هم نیست.
وی با اشاره به جمله سقراط مبنی بر این که هدف آموزش، رفع نیاز نیست بلکه ایجاد نیاز است گفت: امیل شارتیه نیز می گوید هنر آموزش، گرسنه کردن فکر و ذهن است.
وی همچنین افزود: با چنین وضعیتی با آموزش چه کنیم؟ با این آموزش های رایجی که خیلی هم بر سر ما منت می گذارند و ادعای شکوفا کردن استعدادها را دارند چه کنیم؟ 
وی با اشاره به نقطه ضعف آموزش سنتی در یافتن پاسخ های جدید گفت: در فرآیند آموزش ما یاد می گیریم در موقعیت X  رفتار A  را از خود نشان دهیم و واقعیت این است که اگر در موقعیت X یاد گرفتیم که رفتار A را از خود نشان دهیم، ولی بالاخره با X1 که موقعیت جدیدی است و برای آن آموزش نگرفته ایم، باید چکار کنیم؟
اینجاست که ناچاریم راه نوآوری را برویم. چرا که آموزش هر چقدر هم که ما را توسعه دهد، ما را خودکفا نمی کند. ما به آموزشی نیاز داریم که ما را خودکفا و مسلح به خلق راه حل های جدید کند.
وی ادامه داد: زمانی پیراهنی چاپ شد که جمله I Was Born Intelligent But Education Ruined Me!!! بر روی آن چاپ شده بود و این پیراهن در زمان خود فروش بسیاری کرد و خیلی از دانش آموزان و دانشجویان از این پیراهن خریدند. دلیلش این بود که جمله نوشته شده بر روی این پیراهن، زبان حال خیلی ها بود که من باهوش متولد شدم ولی آموزش مرا ویران کرد!!!
دکتر گتمیری با بیان آن که باید اکسیری به آموزش بزنیم تا آموزش آن چیزی شود که ما می خواهیم و مسیرش به نوآوری و خلاقیت منتهی شود گفت: اینجا است که سر و کله هوش و هوشمندی پیدا می شود.

هوش و هوشمندی
دکتر گتمیری افزود: آموزش، باید آموزش هوشمند باشد.
هوش و هوشمندی، آموزش را به نوآوری منتهی می کند. در گذشته هم برخی آموزش ها خلاقانه بوده ولی همین حالا هم در عصر IT، آموزش هایی با کمک ابزارها ولی به سبک سنتی ارائه می شود.
وی افزود: کل مطلب مورد نظرمان این است که آموزش باید ما را در حوزه اندیشه آماده پرواز کند. پس ما باید با ایجاد یک نوآوری (Innovation) در خود آموزش به سوی نوآوری که مدنظرمان است هدایت شویم. یعنی اول در روش آموزش، نوآوری رخ دهد تا ما را به سمت بهشت نوآوری هدایت کند.
وی با طرح این پرسش که هوش چیست و چه بر سر نوآوری در آموزش می آورد؟ گفت: طبق بعضی تعاریف هوش مسبب موفقیت تحصیلی و نوعی استعداد تحصیلی است که عامل پیشرفت در موقعیتهای زندگی است.
دکتر گتمیری با بیان تعریف تحلیلی هوش گفت: هوش توانایی استفاده از پدیده‌های رمزی، قدرت و رفتار موثر در سازگاری با موقعیتهای جدید است و به قول دیوید وکسلر، تفکر عاقلانه، عمل منطقی و رفتار موثر است و تعریف کاربردی آن پدیده‌ای است که از طریق تستهای هوش سنجیده می‌شود و شاید عملی‌ترین تعریف برای هوش همین باشد. در هرحال هوش فرآیندی است که از دانسته های ما راه را به سوی ندانسته هایی که کسی تا به حال جواب نداده، می گشاید و به کارگیری تجربه به منظور حل مسائل، جمع آوری اطلاعات، استقرا و تحلیل تجربیات به منظور رسیدن به دانش و ارایه تصمیم جدید است.
وی با اشاره به چگونگی حضور هوش مصنوعی در عصر حاضر گفت: در گذشته با چشم غیر مسلح می دیدیم و بعد با اختراع دوربین، فواصل طولانی تری را دیدیم. دست و پای ما آنقدر قدرت نداشته، ولی از اسب استفاده کردیم تا ما را سریع تر به مقصد برساند یا دست ما قدرت پاره کردن سینه شکار نداشت، به جای آن تیر و کمان اختراع کردیم. یعنی ابزار را با هوشمان بکار گرفتیم.
دکتر گتمیری افزود: در حوزه هوش مصنوعی بخشی از این کارها را که قبلا در ذهنمان انجام می دادیم به ماشینها می سپریم چون بخشی از کار ذهن ما محاسباتی است که ماشین ها بهتر انجام می دهند و بخشی از کار ذهنمان خلاقیت است. در حوزه آموزش جدید هوش مصنوعی گفته که حتی انرژی فکر خود را برای انجام محاسبات به کار نگیریم. یک پله بالاتر بنشینیم، محاسبات و تحلیل های دست و پاگیر را به ماشین بدهیم تا انجام دهد و خود در موقعیتی بالاتر به وظیفه اصلی نوآوری و خلاقیت بپردازیم. 
وی ادامه داد: به هر حال هوش با این محدوده و این حوزه اثربخشی، به کمک آموزش هایی می آید که به ما اطلاعات پایه (Basic Data) می دهد و با هوش یک فرآوری را شروع می کنیم تا یک قدم جلوتر بگذاریم.
دکتر گتمیری با تعریف آموزش هوشمند گفت: این آموزش، یک سیستم کامپیوتری است که می تواند بدون دخالت انسان یک آموزش سفارشی از طرف مخاطب را با تکیه بر دانش خود سیستم ارائه نماید.
وی ادامه داد: روزگاری ماشین تایپ به کامپیوتر تغییر کرد. بعد ماشین یک قدم ما را جلوتر برد و آرام آرام در حوزه وب فاصله های فیزیکی حذف شد. به طوری که یک نفر در ایران می تواند بنشیند و از یک آموزش دهنده در امریکا آموزش بگیرد. پس از آن عدم تطابق زمانی حذف شد و همینطور محدودیت های مختلف دیگر از بین رفت و در حقیقت ارتباط آموزش گیرنده و آموزش دهنده تسهیل شد و اینها می تواند در حوزه آموزش سنتی با تمام محدودیت هایش صورت گیرد و با بکار گیری هوش تبدیل به آموزش مولد نوآوری شود.
وی شرط لازم برای آموزش گیری را چه در حوزه سنتی و چه در حوزه آموزش نوآورانه برقراری ارتباط دانست و گفت: در اینجا رسانه ها به عنوان ابزارهایی که ارتباط را تسهیل می کنند مطرح شد و برای حذف فاصله ها اعم از زمانی و مکانی ایفای نقش کرد. مثلا آموزش دهنده انگلیسی زبان و آموزش گیرنده فارسی زبان است، سیستم می تواند با حل این مساله فاصله مفهومی را نیز حذف کند. بنابراین نقش رسانه چه رسانه های سنتی و چه رسانه های جدید حذف فواصل است اعم از زمانی، مکانی، مفهومی و ...
وی با طرح این پرسش که حالا رسانه ها چه موقعیتی دارند؟ گفت: زمانی آموزش مکاتبه ای بود، سپس الکترونیک شد و در مراحل بعدی سیستم های رسانه ای آنلاین و سایبر که ورژن های مختلف آن هستند، ایجاد شدند و تمام اینها به موازات رشد خود در حوزه آموزش شروع به مداخله و اثر بخشی کرده اند و اثربخشی آموزش و نظام های آموزشی را به شدت توسعه داده اند.
وی افزود: با یک روش نوآورانه آموزشی و دستکاری (Manipulation) روش های آموزشی می توانیم به سمت نوآوری حرکت کنیم. در غیر این صورت آموزش اساساً درب نوآوری را بر روی ما قفل می کند.
دکتر گتمیری در تعریف نوآوری گفت: نوآوری، بکارگیری ایده‌های نوین ناشی از خلاقیت است و در تعریف دیگر پیاده ساختن ایده ای ناشی از خلاقیت و ارائه آن به صورت یک محصول یا خدمت تازه است. بحث ما این است که چطور از حوزه آموزش، با دستکاری هایی که در سیستم های آموزشی می کنیم و با شناخت رسانه هایی که وظیف حذف فواصل را بعهده دارند، به سمت نوآوری حرکت کنیم؟
وی با بیان آن که سیستم های آموزش هوشمند در فضای وب و فضای رسانه های جدید مطرح هستند گفت: در فضای رسانه های جدید مرز بین رسانه ها با سامانه های آموزشی و حتی با شبکه های اجتماعی از بین رفته است و آنها به رسانه هایی بر پایه وب (Web Base) تبدیل شده اند که قطعاً در این رسانه ها کارکردهای آموزشی پیدا شده است. در شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و شبکه های مشابه آن، قطعاً مبانی کارکرد آموزشی رشد کرده و سامانه های آموزشی هم برای برقراری ارتباط تسهیل شده ناچار از توسعه مبانی رسانه ای در درون خود شده اند. ما فقط با رسانه سر و کار نداریم و سیستم های آموزشی اگر می خواستند از بازار کار عقب نمانند، باید  Web Base می شدند و کارکرد رسانه ای پیدا می کردند.

Intelligent Tutoring Systems
دکتر گتمیری با بیان آن که در شبکه های اجتماعی خواه ناخواه فرآیندهای آموزشی (Educational) رشد کرده گفت: متقابلا رسانه ها هم برای این که بتوانند مخاطب را به خود جذب کنند، کارکرد آموزشی پیدا کردند. لذا در این بحث منظور ما از مدیا و رسانه تمام سیستم ها اعم از شبکه های اجتماعی و رسانه های قدیم و جدید و حتی سامانه های آموزشی هستند که کل اینها در حوزه آموزش از نظام های سنتی به سمت فرآیندی به نام Intelligent Tutoring Systems ITS یا سامانه های آموزش خصوصی هوشمند حرکت کرده اند. 
دکتر گتمیری ضمن قیاس کلاس های خصوصی و تک نفره با کلاس های 30، 40 نفره گفت: چرا از گذشته کلاس های خصوصی گران تر بوده است؟ برای این که تمام فکر و ذهن آموزش دهنده به آموزش گیرنده ها معطوف می شود. حال هر چه آموزش دهنده هوشمندتر باشد، تمام ابعاد آموزش گیرنده را در نظر می گیرد. این که چه اتاقی را انتخاب کند؟ هر چند وقت یکبار به او استراحت بدهد؟ یعنی آموزش دهنده حواس خود را به آموزش گیرنده بدهد و ببیند آیا حرفی را که او می زند، یاد می گیرد؟ روند یادگیری درست جلو می رود؟ و ... و در نتیجه کلاس کارآمدتر می شود. در مجموع کلاس های تک نفره طبیعی است که نسبت به کلاسهای عمومی 40 تا 50 نفره کارکرد بهتری داشته باشند. 
وی با بیان آن که Tutoring Systems سیامانه هایی هستند که به سمت ایجاد کلاس خصوصی حرکت می کنند، گفت: اولین بار سامانه های آموزشی روی سرور نهاده شدند و معیاری برای سنجش رضایت مخاطبان نداشتند ولی وقتی سامانه های ارتباطی رشد کردند، توانستند از مخاطبان فیدبک بگیرند. آموزش دهنده با فیدبک گیری از  مخاطب دوم، سوم و چهارم و ... محصول آموزشی خود را دست کاری (Manipulate) کرد. یعنی طوری خود را آماده کرد که برای مخاطب دوم؛ سوم، تا مخاطب N ام مرتبا خود را آماده تر کرد. در ساده ترین اشکال این تطابق این است که یک سیستم آموزشی اگر آموزش گیرنده انگلیسی زبان باشد، انگلیسی آموزش می دهد و اگر عربی زبان باشد، به عربی آموزش می دهد. یعنی آنقدر دستکاری می کند و تطابق می دهد که به تعداد مخاطبین جدید محصولات آموزشی متنوع آماده می کند، یعنی برای هر مخاطب یک محصول و به این ترتیب سامانه هوشمند آموزشی مرتبا رشد می کند تا جایی که تعداد مخاطبین که به N تا رسید، می بیند بخشی از کارها تکراری می شود، در نهایت بخشی از این تطابق مخاطبین تکراری را با سلایق مختلف دسته بندی و مدل Data Base ویژه ای را برایش طراحی و معرفی می کند. اینگونه سیستم هوشمند آموزشی به سمت ایجاد یک کلاس خصوصی منتهی حالا دیگر برای N تا آدم حرکت می کند.
حالا هر آموزش گیرنده ای که Apply و کاراکتر خود را در این سامانه معرفی می کند این سیستم آموزشی مستقل از ادمین، برنامه ای متناسب با مخاطب جدید ارائه می دهد.
نکته دیگر که مستلزم نگاه جدی به این جریان است، آن است که این سیستم واقعاً در حال رشد است و دیگر امکان ندارد که بتوانیم در سیستم های سنتی دوام بیاوریم. جمعیت 7میلیاردی دنیا، سال 2000، 360 میلیون کاربر داشته و در سال 2012، دو میلیارد و نیم کاربر یعنی با رشد شش برابری مواجه بوده است.
دکتر گتمیری با اشاره به نسل اول سیستم های آموزشی به نام  E-learning  گفت: E-learning رشته ایست که از پیدایش اینترنت و گسترش این فناوری و استفاده از قابلیت های آن ایجاد شده است. در حقیقت تکامل آموزش از راه دور برطرف کننده نیاز انسان های پرس و جو گر و خواهان یادگیری با توجه به اختیاری بودن زمان و مکان است.
دکتر گتمیری افزود: امروزه نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند یاددهی-یادگیری، به ویژه خلق محیط های یادگیری تعاملی و سازنده اهمیت بسیاری یافته است.
وی با اشاره به تاریخچه یادگیری الکترونیکی در ایران گفت: آموزش مکاتبه ای پیش از انقلاب سلامی در دانشگاه تهران وجود داشته و در واقع نخستین گام ها برای از بین بردن فاصله بوده است که این روند تا تاسیس سایت های آموزش مجازی تداوم یافته است.
وی با اشاره به آخرین اطلاعات از ضریب نفوذ اینترنت در ایران گفت: ضریب نفوذ در سال 92؛ 61 درصد بوده است و از جمعیت 75 میلیونی ایران، حدود 46 میلیون کاربر داشته ایم. شاید از نظر نسبت جمعیتی جزء چند کشور بالا باشیم، ولی متاسفانه از نظر پهنای باند که کیفیت این ارتباط به ان بستگی دارد؛ جزء آخرین کشورها هستیم یعنی در واقع اقیانوسی هستیم به عمق مثلا چند سانتیمتر چرا که سقف 98 درصد از ارتباطاتمان، 128 کیلوبایت است که می تواند ناشی از مشکلات مختلف باشد. 
وی بالا بودن رقم ضریب نفوذ اینترنت در ایران را یک فرصت خواند و گفت: این رقم 61 درصد که رو به رشد هم هست، فرصت خوبی است چرا که این آیتم یکی از زیرساخت های IT است.
دکتر گتمیری نسل دوم سیستم های آموزشی را شامل ITS (Intelligent Tutoring Systems) و Adaptive hyper media Systems دانست و افزود: در Adaptive hyper media Systems ، پراکندگی اطلاعات را از بین می برد و در آن اطلاعات به هم ترجمه می شود. این سیستم ها شامل سه بخش Learner ،teacher و  Content است که در این سیستم Learner وارد سیستم می شود و با teacher ارتباط می گیرد و teacher بخشی از وظیفه را به Content می سپارد و در نتیجه بخشی از ارتباط را میان Learner و Content ایجاد می کند. بعد از مدتی Learner در خود تحول ایجاد می کند و با اتفاقی که می افتد، وضعیت دیروز با امروزش تفاوت می کند و می تواند teacher را نیز ارتقاء دهد. بعد از مدتی در تحول نقش آموزش گیرنده و آموزش دهنده نقش آن دو به اشتراک (Share) گذاشته می شود و این سیستم به طور دائم ارتقاء پیدا می کنند و این اتفاقی است که در شبکه های اجتماعی نیز رخ می دهد، یعنی طرفین همدیگر و همچنین Content شبکه اجتماعی را ارتقاء می دهند. یعنی Teacher، LearnerوContent رشد می کنند و سیستم هم دائم ارتقاء پیدا می کند. 
وی با اشاره به مدل های Adaptive گفت: در مراحلی این تکامل سیستم های بزرگ با هم ارتباط برقرار می کنند تا بتوانند پایگاه داده وسیع تر و کامل تری را فراهم کنند.
دکتر گتمیری به نمونه هایی از رسانه های نوآور اشاره کرد و گفت: مترجم گوگل، وب معنایی، خبرخوان ها (RSS) و ...نمونه هایی از جمله رسانه های نوآور هستند.
وی در توضیح وب معنایی گفت: ولفرم آلفا مثالی از وب معنایی است و یک موتور محاسباتی دانش است که توسط ولفرم ریسرچ ایجاد شده و حاصل تلاش فیزیکدانی بنام استفان ولفرام و تیم تحقیقاتی 100 نفره او است. این وب معنایی به 10 هزار میلیارد نوع اطلاعات از طریق 50 هزار مدل ریاضی و الگوریتم دسترسی دارد.
دکتر گتمیری با اشاره به ندای تندرستی روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: مقالات این بخش از سایت به دو روش جستجو در خود سایت و یا از طریق گوگل قابل دسترسی است. یعنی یک روش آن است که در خود سامانه جستجو می شود و پایگاه داده مقالات را ارائه می دهد و روش دیگر این است که گوگل این سامانه را جستجو می کند. در این جا می بینیم که مقالات ندای تندرستی از طریق گوگل در حدود پنج میلیون بار دیده شده در حالی که فقط 145هزار بار در خود سامانه جستجو شده است. یعنی این محصولات در حقیقت عمدتا مورد مصرف سامانه های بین المللی Adaptive قرار گرفته است.
ما وقتی پکیج جدیدی در سایت دانشگاه می گذاریم، گوگل به فاصله 10 دقیقه آن را می گیرد و در سیستم Data Base خود قرار می دهد که این یکی از تجلیات سیستم های Adaptive است که هر مطلبی را شکار می کند و در انبار اطلاعات خود حفظ می کند.
وی در انتها ضمن جمع بندی نتایج این پنل گفت: باید ببینیم آموزش ما واقعاً دارد چه می کند؟ کارکرد نوآورانه دارد یا ندارد؟ و تاکید بر آموزش هوشمندانه و نوآورانه داشته باشیم و همچنین بر خود هوش و کارکرد آن تاکید کنیم. 
دکتر گتمیری با بیان آن که حتی باید به جایی برسیم که انرژی فکری خود را صرف کارهای هوشمندانه نکنیم گفت: یعنی این وظیفه را به ماشین بسپاریم چرا که فکر ما وظیفه ارزشمندتری دارد و آن خلاقیت است. اگر خود را درگیر محاسبات کنیم، ظاهراً کار هوشمندانه ای انجام می دهیم، ولی دنیای امروز این وظیفه سنگین را هم از ما گرفته است.
وی افزود: امروزه کدام یک از ما شماره تلفن حفظ می کنیم؟ موبایل ها این کار را برای ما انجام می دهند. این نمونه ای از سپردن کار مغز به ماشین است ولی اگر در این مرحله متوقف شویم ذهن تنبل می شود و گاهی واقعاً احساس می کنیم ذهنمان تنبل شده است. بنابراین باید برای تعالی باید ذهن خود را صرف این کنیم که مغز وارد حوزه خلاقیت شود و کارکرد کلیدی تر دیگری را انجام دهد. یعنی اگر ظرفیت ذهنی خود را خالی کرده ایم، این ظرفیت ذهنی را مصروف کار کلیدی دیگری کنیم و ۀآن کار کلیدی خلاقیت و نوآوری است.
دکتر گتمیری سپس بر فضای نوآورانه (Innovation Atmosphere) و در نهایت استفاده درست از رسانه، از نوع AIEM یعنی رسانه ای که کارکرد آموزشی داشته باشد، هوشمند باشد و تطبیقی ( Adaptive) باشد تاکید کرد. 
خبرنگار: زهرا صادقی
عکاس: فوزیه بیک پور
سمینار راهبردهای نوآوری در مدیریت تحول مراکز بهداشتی آغاز بکار کرد
دکتر ترابی تحول در نظام سلامت را مستلزم نوآوری در ابعاد مختلف دانست
دکتر جعفریان در سمینار نوآوری توجه به نقاط کور سیستم بهداشتی و درمانی را در مبحث نوآوری بسیار با اهمیت دانست
دکتر گتمیری در سمینار راهبردهای نوآوری، تحقق نوآوری را در گرو بازنگری روشهای آموزش دانست