دلنوشته رئیس دانشکده توانبخشی به مناسبت حلول ماه رجب

به گزارش روابط عمومی دانشکده توانبخشی؛ متن دلنوشته به شرح زیر است:

پروردگارمان می‌گوید! ماه، ماه من است.

شگفت انگیز است که پروردگار در اینجا، تاکید می‌کند به زمان ۳۰ روزه ای و می فرماید، روز

های این ماه، مال من است.

 نزدیک ترین پیوستگی را به ما گوشزد می کند.

و در اینجا که پیوستگی و همبستگی تنیده اش را میفرماید، می‌گوید!

و

 بنده، بنده من است. انگار می‌خواهد بگوید که او همه من است و جانشین من در زمین است و به او عشق می‌ورزم و شمایان بنده من هستید

و من پروردگار بخشنده و مهربان شمایان هستم.

بنده نه از جنس بندگی ظاهری! بلکه من از اویم و او از من است و ما چون عشقه در هم تنیده ایم.

 و مرا تنها و تنها، مهرورزی بر آید و

من مهرورز مهرورزان هستم.

من خود عشقم و عشق به بندگانم بر من نبشته است و خود این عشق را نبشته و میخوانم.

هر که در این ماه مرا بخواند، او را می پذیرم و پاسخ باز میدهم و در آغوشش می گیرم.

و هر که درخواست دارد پیش بیاورد و بخواند، درخواستش را.

من ارزانی میکنم و پاسخ میدهم درخواست او را!

خدایا، مهربانا، دلربا،

تو نیک میدانی درخواست ما را!

وامانده ایم و امیدمان به شماست!

 دریای ناراستی هایمان را که در آن دست و پا میزنیم را به مهربانی ات به کرانه راستی و درستی مبدل کن و ما را از بی آبان به آبادان خودت برسان .

نامهربانی هایمان به نفس نفسهای واپسین انداخته اند ما را، و تنها شمایید که ما را دوباره با هم و به هم مهربان می کنید.

دلهایمان را مهربان کن تا دوباره ما، خوبی را برای هم بخواهیم و آرزو کنیم.

پروردگارا، دوباره دستهایمان را  به باز کردن گره از یکدیگر  توانا کن!

اندیشه مان را تنها برای به خواهی

یکدیگر به کار گیریم و زبانها و گفتارمان را به سخن نیک و آرزوهای والا برای یکدیگر توانا کن!

برای یکدیگر خوبی بخواهیم، خوبی بکاریم و خوبی از کشتزارت، خوشه خوشه درو کنیم.

آمین