نیلوفر محمدی دانشجوی دکترای تخصصی فیزیوتراپی دانشکده توانبخشی از پایان نامه خود دفاع کرد

به گزارش روابط عمومی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نیلوفر محمدی دانشجوی دکترای فیزیوتراپی این دانشکده از پایان‌نامه خود با عنوان « " اثرات برنامه‌های درمانی واقعیت مجازی در مقایسه با تمرینات درمانی مرسوم به توانائی عملکردی و عملکرد عصبی شناختی ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا» دوشنبه 24 شهریورماه با حضور دکتر محمدرضا هادیان، دکتر غلامرضا علیائی به عنوان اساتید راهنما؛ دکتر حسین باقری و دکتر کاظم مالمیر به عنوان اساتید داور داخلی و  دکتر عبدالهی و دکتر رحیمی به عنوان اساتید خارجی دفاع کرد. در این پژوهش از پنجاه‌وچهار بسکتبالیست به‌طور تصادفی دریکی از گروه‌های  آزمون یا کنترل قرار گرفتند.
همه ورزشکاران گروه آزمون (27 نفر) بازی‌های Wii Fit Plus را انجام دادند و در گروه کنترل (27 نفر)، افراد تمرینات مرسوم را اجرا کردند. آن‌ها در 12 جلسه تمرین ( سه روز در هفته) شرکت کردند.
آزمون‌های اجراشده برای ارزیابی توانایی عملکردی از آزمون‌های قدرتی hop ( 8-hop, side hop و single hop ) و تعادلی SEBT  و برای ارزیابی عملکرد عصبی شناختی و احساس بی‌ثباتی سابجکتیو، به ترتیب از نرم افزار DLRT  و پرسشنامه CAIT استفاده کردیم. ارزیابی ها قبل ، بعد و یک ماه پس از تمرین به عنوان پیگیری اجرا شد.
یافته های پژوهش نشان داد اختلاف معنی داری برای همه آزمون های hop در مقایسه بین دو گروه وجود ندارد اما عملکرد عصبی شناختی در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت  .تفاوت معنی داری در آزمون SEBT در مقایسه بین دو گروه برای اندام سالم مشاهده نشد. پس از درمان، اندام مبتلا در جهات خلفی داخلی و خلفی آزمونSEBT و نمره پرسشنامه CAIT و در دوره پیگیری، در جهت خلفی و نمره CAIT تفاوت معنی داری داشت. گروه آزمون عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت اما اندازه اثر آن کوچک است . بنابراین، تمرین واقعیت مجازی و تمرینات مرسوم به یک میزان باعث بهبود تعادل و احساس بی ثباتی سابجکتیو می شود.
براساس يافته هاي این پژوهش، هر دو پروتكل تمرینی با تأثير مثبت بر توانايي هاي عملکردی و احساس بی ثباتی سابجکتیو بودند. علاوه بر این، تمرینات Wii عملکرد عصبی شناختی را نیز بهبود بخشیده و در پروتکلهای توانبخشی بی ثباتی عملکردی مچ پا قابل استفاده است.