دکتر زهرا شریفی در جلسه معرفی بیمار گروه داروسازی بالینی به موارد چالش‌برانگیز در مدیریت سندرم استیون جانسون اشاره کرد

به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده داروسازی، جلسات هفتگی معرفی بیمار گروه داروسازی بالینی  ۲۲ آبان ۱۴۰۲ به ارائه دکتر زهرا شریفی از بخش اورژانس بیمارستان سینا با موضوع "A case suspicious to Stevens- Johnson syndrome" و زیر نظر دکتر فرهاد نجم‌الدین استاد راهنما و عضو هیئت‌علمی گروه داروسازی بالینی اختصاص داشت. 

چکیده‌ای از  جلسه  cpc  دکتر شریفی به شرح زیر است:

سندرم استیون جانسون (SJS) یک واکنش حساسیتی از نوع چهارم (ایدیوسنکراتیک و تأخیری) است. این عارضه نخستین بار در سال ۱۹۹۲ در آمریکا مطرح شد و با اینکه امکان وقوع آن بسیار نادر است ولی به علت درگیری های جدی که در همهٔ قسمت های بدن مانند دهان، بینی، چشم، واژن، مجاری ادراری، گوارشی و تنفسی و پوست ایجاد می‌شود و می‌تواند تهدیدکننده حیات باشد حائز اهمیت است.

استیون جانسون یک اختلال سیستمیک جدی و خطرناک است که سرعت در تشخیص آن و شروع اقدامات درمانی در حفظ جان بیمار بسیار مهم است.

بیمار یک آقای ۸۵ساله باسابقه مصرف فنی تویین و لوبل از ۴۰ روز پیش به دنبال جراحی craniotomy و به علت csdh  با شکایت راش جنرالیزه و تب و افت فشار و درگیری مخاط چشم و دهان و ژنیتال مراجعه کرده بود.

در مورد ویژگی‌های بالینی اسیتون جانسون،  تشخیص، درمان‌های ساپورتیو و درمان‌هایی دارویی مورداستفاده در استیون جانسون انجام شد. موارد چالش‌برانگیز مدیریت استیون جانسون و حساسیت‌های دارویی توسط اساتید حاضر در جلسه به موردبحث و بررسی قرار گرفت.

هدف از این cpc اشاره به درمان‌های دارویی تازه و مورداستفاده در استیون جانسون و  تبادل نظر در مورد چالش‌های تشخیص و  قطع  داروهایی بود که منجربه حساسیت‌های دارویی می شوند.