دکتر کریمی: سرمایه اصلی، کارکنان هستند

به گزارش روابط عمومی مرکز قلب تهران، دکتر کریمی با تبریک ایام دهه فجر و 14 بهمن، سالروز افتتاح مرکز قلب گفت: از 6 ماه قبل از 14 بهمن سال 80 حدود شهریورماه راه‌اندازی مرکز قلب شروع شد و امسال وارد نوزدهمین سال از افتتاح مرکز قلب شدیم. واقعیت این است که مرکز قلب تهران در دانشگاه علوم پزشکی تهران یک پدیده جدید بوده است؛ هم مدل راه‌اندازی و هم مدل اداره ‏اش و خوشبختانه تا به امروز هم ادامه دارد. بیمارستانی تک تخصصی که بدون بودجه دولتی و به‌صورت خودگردان و متکی به سرمایه‌ها و درآمد خود بیمارستان تأسیس شد.
وی افزود: با این ایده قرار شد که این مرکز راه‌اندازی شود و امروز که بعد از 19 سال نگاه می‌کنیم تجربه بسیار موفق و منحصربه‌فردی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و به‌نوعی در کشور است که یک بیمارستان با بیش از 1300 نیروی سرمایه انسانی چه درزمینهٔ پزشکی و چه در زمینه خدمات و بستری، وابسته به درآمد خود بیمارستان با هیئت‌علمی تمام‌وقت و مدیریت مستقل از دانشگاه از نظر مالی اداری است و فقط وابستگی علمی و هیئت‌علمی به دانشگاه دارد. ارزیابی خود من این است که در طول این 19 سال چیزی که مرکز قلب را ساخت و امروز یک درخت تنومند و محکمی شده سرمایه‌های انسانی بوده که در تمام رده‌ها اینجا وجود داشته و من خودم هم به‌عنوان فردی که به‌عنوان هماهنگ‌کننده با علاقه و نگاه ویژه‌ای که به نیروی انسانی داشتم، هیچ‌گاه انسان‌ها را به‌عنوان نیروی انسانی ندیدم و همیشه به سرمایه مغتنم انسانی از آنها یاد کردم و امروز در دانشگاه هم همین ادبیات هست و اعتقادم این است که سرمایه انسانی بود که مرکز قلب را ساخت و تا به امروز حفظ کرده و ان‌شاءالله سال‌های سال ادامه پیدا خواهد کرد.


رئیس پیشین مرکز قلب تهران گفت: من ایده اداره اینجا را به‌صورت مستقل و متکی به کار خود مرکز از همان ابتدا داشتم و مشابه اداره همین بیمارستان را در خارج از کشور دیده بودم و با کمک همکاران بسیار خوب در اینجا که کم‌کم به جمع ما پیوستند و همه آنها در جایگاه خودشان مؤثر بودند و کمک کردند. درواقع در یک جمله محصول مرکز قلب یک سرمایه انسانی است که به وجود آمده است. درب و دیوار و تجهیزات در همه جای دنیا و در همه بیمارستان‌ها هست ولی آن چیزی که اینجا را متفاوت از بقیه جاها کرده، اخلاق حاکم بر اینجا در این سال‌ها بوده و من زمانی که خودم در اینجا بودم با توجه به اینکه تمام سرمایه‌های انسانی را در تمام رده‌ها بارها در صحبت‌هایم در روز پرستار، در روز کارگر، کارمند و روزهای خاصی که با کارکنان صحبت داشتم و یا در بخش‌های مختلف ملاقات داشتم همیشه دوستان در نگاهم و رفتارم و کلامم دیده‌اند که سرمایه اصلی را سرمایه انسانی می‌دانستم. امروز هم همین‌جور فکر می‌کنم و آن سرمایه، سرمایه اصلی مرکز هست که منحصربه‌فرد است. امیدوارم دوستانی که در ادامه راه مدیریت بیمارستان را دارند حواسشان باشد که بیش از آن چیزی که نگاه ما به تجهیزات و درب و دیوار ساختمان باشد توجهشان به آن سرمایه اصلی مرکز باشد که عبارت است از پرستارانی که شب‌ها تا صبح بالای سر بیمار هستند، سرمایه اصلی کارگری است که در حال نظافت است، سرمایه اصلی کارکنان رختشوی‌خانه هستند که در آن کار می‌کنند، سرمایه اصلی آدم‌هایی هستند که در طبقه منفی 3 در انبار و تأسیسات و موتورخانه زحمت می‌کشند و خیلی وقت‌ها دیده نمی‌شوند، سرمایه اصلی نگهبانی است که در شرایط مختلف از سیستم بیمارستان حفاظت می‌کند. در یک جمله سرمایه اصلی تمام انسان‌های شریفی هستند که در رده‌های مختلف در بیمارستان کار می‌کنند و البته پزشکان، رزیدنت‌هایی که به جمع بیمارستان پیوسته‌اند و آنها هم سرمایه عظیمی هستند که زحمت می‌کشند.



بنیان‌گذار مرکز قلب افزود: درست است که در حال آموزش دیدن هستند ولی بسیاری از خدمات بیماران را انجام می‌دهند. به نظر من باید قدر همه اینها را در جایگاه خودشان دانست. دوستان در دانشگاه مکرر به من می‌گفتند که کارهایی که در مرکز قلب می‌شود را در دانشگاه تکرار کنید من خوشحالم همین‌جا بگویم که این کار را کردم و تا اندازه‌ای هم موفق بودم. در دانشگاه طی این دو سال و اندی که هستم در تمام ماه‌ها بدون استثناء و تأخیر در سه مرحله پانزدهم، بیست و پنجم و سی ام پرداخت کارکنان به‌صورت اضافه کار در نیمه ماه و بیست و پنجم کارانه کارکنان و پزشکان و در آخر ماه حقوق آنها پرداخت می‌شود و سیستم مالی دانشگاه هم کمک کردند که با توجه به شرایط سختی که در این دو سال در کشور داشتیم ولی دانشگاه علوم پزشکی تهران مثل مرکز قلب پرداخت کارکنان را سر وقت انجام داده و گاهی یک روز زودتر نیز انجام شده است و این حداقل کاری بوده که می‌شد ازنظر مادی انجام داد. ازنظر برخورد انسانی هم همان اعتقادی که در مرکز قلب داشتم و برخوردی که با کارکنان داشتم عیناً به دانشگاه منتقل کردم و خیلی وقت‌ها دوستان به شوخی می‌گویند که اینها آورده‌های مرکز قلب هست. در دانشگاه هم سرمایه‌های عظیمی داریم بیست‌وچند هزار پرسنل در دانشگاه در رده‌های مختلف در حال کار کردن هستند، حدود 1800 هیئت‌علمی دانشگاه داریم، حدود 3 هزار رزیدنت و 15 هزار دانشجو داریم که همه آنها هر کدام مشکلات خاص خودشان را دارند. به‌هرحال با توجه به شرایط کشور باز هم سعی می‌کنیم توجه بیشتری به سرمایه‌های انسانی داشته باشیم. خوشحالم امروز در مرکز قلب مشکلات اولیه همکاران حل شده، همین‌که کارکنان صبح با خیال راحت داخل بیمارستان می‌شوند و ماشینشان را پارک می‌کنند که همین مسئله در بیشتر بیمارستان‌ها مشکل است مثلاً در بیمارستان امام خمینی کارکنان هنگام ورود و خروج مشکل پارک ماشین دارند که ظاهراً مسئله پیش و پا افتاده‌ای است ولی این یک مشکل است. در بیمارستان استخری هست که کارکنان و پزشکان و رزیدنت‌ها در ساعات مختلف استفاده می‌کنند که قدر اینها را باید دانست و حفظ و نگهداری کرد که ان‌شاءالله ادامه پیدا کند. من مطمئن هستم دوستانی که اینجا را مدیریت می‌کنند همه این ایده‌ها را دارند. سطح این بیمارستان هم با توجه به اینکه سن بیمارستان زیاد می‌شود ولیکن آن بوی نویی همیشه از بیمارستان می‌آید و یکی از انتظارات ما این بود که در گوشه و کنار بیمارستان که قدم می‌زنیم احساس نکنیم که بیمارستان بیست ساله هست و خیلی از مراجعین فکر می‌کنند که این بیمارستان خصوصی است.
خبرنگار: سید محسن اسماعیلی
عکس: حامد بلورفروش