مصاحبه با معلمی دلسوز از جنوب کشور در مرکز طبی کودکان
صالح محمد بلوچ در مصاحبه با روابط عمومی مرکز طبی کودکان گفت: مدرسه خانه دوم دانش آموزان و اولیای مدرسه، والدین دوم ایشان هستند.
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
من صالح محمد بلوچ هستم، 29 ساله که بعنوان معلم و معاون مدرسه در شهرستان قصر قند از توابع استان سیستان و بلوچستان مشغول به خدمت هستم که حدود 270 دانش آموز در این مدرسه در حال تحصیل کردن هستند.
- مطلع شدیم که یکی از دانش آموزان این مدرسه را برای درمان در این بیمارستان همراهی کردید، اگر امکان دارد در این مورد توضیح بفرمائید؟
در واقع یکی از وظایف معاونین مدرسه پیگیری امور تحصیلی دانش آموزان و اطمینان از حضور موثر آنها در کلاس درس می باشد، بر این اساس غیبت های مکرر یکی از دانش آموزان دختر در پایه ششم ابتدایی که در ماه بهمن این غیبت ها طولانی تر هم شده بود، مورد بررسی قرار گرفت که طی تماس با خانواده و پیگیری موضوع مطلع شدیم که به دلیل بیماری، عوارض ناشی از آن و موارد حاشیه ای در ارتباط با بیماری، قادر به حضور در جمع همکلاسی ها و ادامه تحصیل نبوده و به ناچار تصمیم به ترک تحصیل گرفته است. از طرفی خانوادۀ این دانش آموز به علت همجواری استان سیستان و بلوچستان با پاکستان و فاصله حدوداً 90 کیلومتری با آنجا، اقدام به درمان فرزندشان در پاکستان و همچنین در شهر یزد کردند که نتیجه مثبتی نداشته و با توجه به پرجمعیت بودن خانواده، از کار افتادگی و بیماری پدر خانواده و مشکلات ناشی از آن و همچنین عدم نتیجه از درمانهای قبلی، خانواده به توقف درمان و در نتیجه توقف از تحصیل رضایت دادند.
پس از اطلاع از موضوع، صحبت با خانواده و بیان جوانب ناشی از این تصمیم در وضعیت تحصیلی و سلامتی آیندۀ فرزندشان، موافقت کردند که در تهران ادامه درمان دهند. برای تامین مخارج سفر و درمان، مجبور به فروش گاوی که تنها سرمایه خانواده بود، شدند همچنین با همکاری و کمک دیگر معلمان مدرسه مبلغی تهیه شد تا موضوع درمان به جدیت دنبال شود و پس از آن به همراه پدر و مادر این دانش آموز عازم تهران شدیم. در اینجا مسئولین بیمارستان پس از اطلاع از وضعیت ایشان نهایت لطف و همکاری را مبذول داشتند و حتی قول مساعد دادند تا با تخفیف هزینه های بیمارستان، خانواده گاو فروخته شده را از خریدار پس بگیرد. هم اکنون بیمار در بیمارستان بستری و تحت درمان در یکی از بخشهای مرکز طبی کودکان است، فعلاً تحت درمان دارویی قرار دارد که طبق نظر اساتید پزشکی چنانچه به درمان دارویی جواب ندهد، گام بعدی، جراحی خواهد بود. همچنین پیگیر درمان بیماری پدرش نیز هستم که در این مدت تحت ویزیت پزشکان متخصص تهران قرار گرفته و درمان نامبرده ادامه دارد.
- علت اینکه تا این حد خود را موظف به پیگیری درمان دانستید، چه بود؟ آیا فکر می کنید این اقدام می تواند الگویی برای سایر همکارانتان و یا در نگاهی جامع تر الگویی برای دیگر انسانها باشد؟
به نظر من مدرسه خانه دوم دانش آموزان است و اولیا مدرسه والدین دوم آنها محسوب می شوند. اینگونه اقدامات می تواند هم بخاطر وظیفه شغلی باشد هم بخاطر وظیفه انسانی. وظیفه یک معلم فقط آموزش نیست بلکه علاوه بر آن پرورش و تربیت است. ما با رفتارهای نوعدوستانه ی خود، می توانیم در انجام وظیفه تربیت فرزندان این مرز و بوم به درستی عمل کنیم و این را به دانش آموزان بیاموزیم که هدف، تنها تحصیل نیست بلکه باید اخلاق، ادب و یاری رساندن به دیگران را در اولویت زندگی خود قرار دهیم و نسبت به اطرافیانمان بی تفاوت نباشیم.
در واقع شعر معروف سعدی که می فرمایند: 'تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی' اشاره به همین الگوی رفتاری دارد که باید آن را به نسل های بعدی یاد بدهیم.
از طرفی تاکید رهبری به تحصیل و برداشت موانع تحصیلی از پیش پای دانش آموزان است که در حد توان سعی می کنیم به این مهم، جامه ی عمل بپوشانیم.
- آیا این اقدام شما برای کمک به درمان و تحصیل دانش آموزتان برگرفته از رفتار سایر معلمان یا معلمان دوران تحصیلتان می توانست باشد؟
بله، یکی از شهدای شهرستان خاش از توابع استان سیستان و بلوچستان به نام شهید حمید گنگزه ای بخاطر نجات 4-3 دانش آموز ابتدایی که در کنار یک دیوار قدیمی در حال فروپاشی نشسته بودند، پس از نجات بچه ها، متاسفانه خودش زیر آوار ماند و فوت شد و در همین حادثه یکی دیگر از همکاران ایشان نیز در جریان کمک به این بچه ها از ناحیه پا دچار شکستگی شد.
همچنین در طول تحصیلم بارها از سوی معلمان خودم شاهد کمک های مالی بودم از خرید کفش و لباس گرفته تا کمک های نقدی که در حد توان و بی سر و صدا بصورت مخفیانه به دانش آموزان تحویل می دادند یا همدردی یک معلم با دانش آموز مبتلا به سرطان که بصورت تراشیدن موی سر، این همدردی را ابراز کرد و مواردی مشابه که می تواند چراغ راه آیندگان باشد. برای همه دانش آموزان کشورم آرزوی سلامتی و موفقیت در تحصیل دارم و امیدوارم که تمام معلمان در کنار آموزش، به تربیت و پرورش کودکان بصورت ویژه بها بدهند.
ارسال به دوستان