شهرزاد غیاثوندیان متولد 5 دی ماه 1343 در شهر کرمانشاه هستم دوران تحصیلاتم را تا دبیرستان در همانجا بودم در بهمن 62 وارد دانشگاه شدم و در تیر ماه 67 با لیسانس پرستاری از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شدم و چون جزو نفرات اول دوره بودم 2 سال طرح نیروی انسانی خود را به عنوان مربی آموزشی در همین دانشکده مشغول شدم و در بهمن 69 در مقطع کارشناسی ارشد داخلی جراحی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بورس دانشگاه تهران مشغول شدم و در بهمن 72 فارغ التحصیل شدم سپس برای گذراندن طرح خارج از مرکز به همدان رفتم و یکسال کار کردم. بعد هم در دانشکده از سال 75 رسما به عنوان عضو هیات علمی برای انجام تعهدات استخدام شدم و در بهمن 83 در آزمون PhD پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز پذیرفته شدم و در تیرماه 87 با اتمام تحصیلم مجدد کارم را در دانشکده پرستاری ادامه دادم.

همسرم از جانبازان عزیز جنگ تحمیلی هستند که باوجود قطع عضو هنوز نیز با جراحات جنگی به جامانده روی پوست خود دست به گریبان هستند. ایشان دانش آموخته زبان و ادب فارسی از دانشگاه تهران؛ انسانی اندیشمند و متواضع هستند و استاد و حامی و مشوق اصلی من در زندگی و کارم بوده اند در ضمن گذراندن طرح با ایشان در محیط دانشگاه به واسطه یکی از همکارانم آشنا شدم و ثمره ازدواج ما دو فرزند است که دانشجو و مشغول تحصیل هستند.

در خارج از دانشگاه به عنوان سوپروایزر و سوپروایزر آموزشی و استاف در 3 بیمارستان خصوصی در تهران چند سالی کار کردم و در سال 67 معاون آموزشی دانشکده پرستاری شدم تا 81 و در سال 89 با ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران با تهران مجدداً معاون آموزشی دانشکده شدم تا سال 94 و از آن تاریخ تا کنون به عنوان اولین مدیرامورآموزش خانم در تاریخ دانشگاه مشغول انجام وظیفه هستم و البته مدیرگروه داخلی جراحی دانشکده پرستاری و مامایی نیز هستم.

به عنوان مربی از سال 67 با شروع طرحم ولی قبل تر از آن بعنوان دانشجو دراین محیط بودم. دوران دبیرستانم درکرمانشاه و تحت شرایط جنگی و بمباران های ناجوانمردانه دشمن بعثی گذشت و تا اتمام لیسانس نیز با شرایط موشک بارانهای تهران و تشکیل کلاسها در زیر زمین دانشکده با حضور اساتید عاشق و متعهدی گذشت که لحظه ای عرصه حضور خود در دانشگاه را خالی نمی کردند. امروز جایشان خالی است برخی به لقاء حق شتافته اند که برایشان طلب رحمت و مغفرت دارم و پیوسته در خاطرم زنده اند.

سعی کنند به سلاح علم و ایمان مجهز باشند و در عمل به دانسته های خود عقب نمانند. برنامه دار و هدفمند باشند در اینصورت از عهده پذیرش نقش های متعدد و همزمان بخوبی برخواهند آمد. البته در ساختار بانوان خداوند چنین توانی را قرار داده که بتوانند همزمان نقش (مادری- همسری- معلمی- مدیریت امور منزل و خارج از منزل) را به خوبی از عهده برآیند با داشتن چنین درونمایه و ظرفیت و پتانسیلی می توان با استعانت از خداوند و تلاش برنامه دار به شکوفایی رسید.

توفیق داشتم که دوران جنگ رو درک کنم و مدت کوتاهی در دوران دانشجویی در جبهه حضور پیدا کنم که برای من تجربه ای شیرین و پر از خاطرات خوب و ماندگار است و عزم و اراده خدمت را در من مضاعف تر کرد. انتخاب های درستی که در زندگی داشته ام، فرصت خدمت، تشخیص و انجام وظیفه در مسئولیت های مختلف همه را توفیق الهی می دانم.

خانم دکتر، نقش زنان در اجتماع را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بسیار مهم و تاثیر گذار است. ساخت جامعه از خانواده شروع می شود و زنان درایجاد کانون گرم خانواده و تربیت فرزندان نقش بسزایی دارند. همچنین با حضور در عرصه های مختلف اجتماعی که امروز شاهد آن هستیم حضور زنان تحصیل کرده و متعهد پررنگ تر از هر زمان دیگری هست.

پشتکار و روحیه سخت کوشی. به طوریکه اگر تشخیص درست بودن تصمیم و انتخابی برایم محرز شود تا تحقق آن کار را تعطیل نمی کنم. همین عامل بر اساس بازخوردهای داده شده موجب شده تا مدل نقش خوبی برای همکاران و خانواده باشم.

 

در طی دوران مسئولیتم همواره حفظ کمیت و کیفیت آموزش از اولویت هایم بوده است و با ضابطه مند نمودن هر چه بیشتر امور و اصلاح فرآیندها سعی شده است محیط ذهنی اعضای هیات علمی و کارکنان آرام و جوهمکاری حاکم باشد و از گرفتار شدن در دام حاشیه ها اجتناب شود. در دو دوره مسئولیتم به عنوان معاون آموزشی دوره دکترای پرستاری راه اندازی شد (در سال 77-78). کوریکولوم کارشناسی و دکترای پرستاری بطور کشوری بازنگری شد. کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه و کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی راه اندازی شد و اقدام به پذیرش دانشجو شد. نقشه جذب هیات علمی گروه ها تدوین و متناسب با آن اقدام به جذب از طریق فراخوان شد. دفتر پایش و ارزشیابی ایجاد و سه شیوه نامه ارزشیابی برنامه-استاد و دانشجو در راستای آیین نامه های مربوطه تدوین و مصوب شد. طرح ارتباط با بالین با بیمارستان شریعتی به اجرا گذاشته شد. وضعیت حق التدریس دانشکده هر چه بیشتر مدیریت شد بطوریکه میزان مشارکت گروه ها در پوشش دادن واحدها بیشتر شد. در این دوران برنامه ادغام دو دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران با تهران انجام و به فاصله دو سال برنامه انتزاع دو دانشکده با همه موانع و مشکلاتش را توانستیم به نحوی با کمک تیم مدیریت دانشکده مدیریت نماییم که کمترین آسیب از حیث آموزشی، نیروی انسانی و امکانات و تجهیزات را به جا بگذارد. با تدوین برنامه عملیاتی و هدایت و ارزشیابی فعالیتها در قالب برنامه و ارائه گزارش به معاونت آموزشی دانشگاه نیز کمک بزرگی در پیشگیری از هدر رفتن منابع و جذب اعتبار لازم برای تحقق برنامه ها شد.

همسرم

یکی از خاطرات به موضوع ادغام دو دانشگاه بر می گردد و چالش مدیریتی انجام آن به بهترین نحو ممکن باوجود مرارتهای بسیار، شیرینی هم افزایی کمی و کیفی خوبی را نیز به همراه داشت. تجربه رفاقت های جدید در یک مدت کوتاه تجربه های جدید چالش هایی که هر کدام به مدد جلسات هم فکری حل و فصل می شد و تبدیل به دستآوردی قابل ارائه می شدند و در نهایت هم به یک نمونه واقعی ادغام تبدیل شد.

بالاخره زمان کمتری برای استراحت و پرداختن به امور شخصی وجود داشت. ولی وقتی نیت رضای خدا باشد مدد الهی هم می رسد. کمک فکری همسرم بسیار کمک کننده بود و البته با انضباط کاری و مدیریت زمان و انجام هر کاری در وقت خود ادای وظیفه در قبال مسئولیت های متعدد امکان پذیر شد.

بانوان نسل جوان از قبول مسئولیت واهمه نداشته باشند. سختی ها باعث کسب تجربه و کمال آدمی می شود. بهتر است در میانه کار باشید تا از دور دستی بر آتش داشته باشید. آن وقت تاثیر شما بر اطرافیانتان بیشتر خواهد بود.