به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) دکتر محمدرضا صالحی عضو هیئت‌علمی گروه بیماری‌های عفونی دانشگاه و معاون آموزشی مجتمع در گفت‌وگو با مستندسازان این مرکز کنترل قند خون را عامل اساسی در پیشگیری از بیماری موکورمایکوزیس خواند و افزود: مهم‌ترین نکته در بحث موکورمایکوزیس، کنترل دیابت حین و بعد از ابتلا به کووید 19 در بیماران است. بسیاری از مردم به اشتباه فکر می‌کنند با خوردن غذاهای شیرین و مصرف عسل و فرآورده‌های مشابه آن به بهبودی بیماری کرونا کمک می‌کنند درحالی‌که مصرف مواد شیرین سبب افزایش قند خون به‌ویژه در افراد دیابتی و عدم کنترل آن موجب می‌شود تا این بیماران دوره‌های هایپرگلایسمی بالا رفتن قند خون را تجربه کنند. بیمارانی که دیابت دارند و به کرونا مبتلا می‌شوند باید به‌شدت از رژیم غذایی خود مراقبت و همکاران طبیب نیز باید در درمان با کورتیکو استروئیدها تا جایی که می‌شود از حداقل دوز ممکن استفاده کنند.نیاز است قند خون بیماران در هنگام کورتیکواستروئیدتراپی به‌دقت کنترل و اگر نیاز به انسولین یا داروی خاصی است در نظر گرفته شود.
دکتر آرزو سلامی عضو دیگر هیئت‌علمی گروه بیماری‌های عفونی دانشگاه در ادامه گفت: دیابت کنترل نشده و درمان با کورتیکو استروئیدها از مهم‌ترین فاکتورهای خطر بیماری موکورمایکوزیس هستند. کنترل قند خون در بیماران مبتلا به کوویدی که تحت درمان با کورتیکواستروئیدها اعم از دگزامتازون یا پردنیزولون و ... برای خاموش کردن فاز التهابی کرونا هستند طی بیماری و پس‌ازآن باید به‌صورت close monitoring انجام شود. چنانچه بیمار سابقه بیماری دیابت دارد حتماً یک تا دو هفته پس از ابتلا به کرونا باید قند بیمار کنترل شود. بیماران اگر پس از کرونا دچار علائمی مثل سردرد، بی‌حسی گونه، پروگنوز، کموسیس (ورم چشم)، فلج عصب کرانیال، سینوزیت باکتریایی که به درمان پاسخ نمی‌دهد، شدند حتماً باید به موکورمایکوزیس مشکوک شویم. بعضی مواقع بیمار مبتلا به موکورمایکوزیس تحت درمان آنتی فونگال های (داروهای ضد قارچ) سیستمیک قرار می‌گیرد ولی باید حتماً با متخصصان ENT برای بررسی نکروزها و دبریدمان بافت‌های آسیب‌دیده و همین‌طور با متخصصان چشم‌پزشکی برای بررسی کامل چشم مشورت شود و سایر اقدامات تشخیصی مثل MRI برای شناسایی دقیق گسترش این عفونت قارچی به بافت نرم اطراف انجام شود تا درمان دارویی مؤثر باشد. باید بدانیم این قارچ سریع پیشرفت می‌کند و هرچه اقدامات تشخیصی درمانی ما سریع‌تر باشد می‌توانیم بهتر از تهاجم این قارچ جلوگیری کنیم.