دکتر رجبی دوانی: عملکرد صحیح خواص در زمان نهضت عاشورا می‌توانست جریان تاریخی اسلام را متحول کند

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، جلسه مجازی هم‌اندیشی استادان دانشگاه علوم پزشکی تهران  روز سه‌شنبه 15 مهر 99 با شرکت بیش از 90 استاد دانشگاه و بر بستر سامانه اسکای روم دفتر نهاد برگزار شد.
در این نشست، دکتر محمدحسین رجبی دوانی، استادیار تاریخ دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام و کارشناس مسائل تاریخ اسلام ضمن تسلیت ایام اربعین حسینی، با تعریف واژه «خواص»، گفت: در تعریف مدنظر ما، خواص، نخبگان و افراد سرشناس اجتماع هستند که نظر و عملکرد آنان بر رفتار عموم مردم تأثیرگذار است و مورداحترام و تکریم مردم هستند و در شکل‌دهی به افکار عمومی بسیار مؤثر هستند.
وی با اشاره به اینکه خواص و بزرگان کوفه اولین گروهی بودند که دست بیعت و یاری به سمت امام حسین علیه‌السلام دراز کردند؛ گفت: شیعه در کوفه یک گروه اقلیت به‌حساب می‌آمد و خواص و بزرگان آنان همچنان با معیارهای زمان صدر اسلام که همانا تقوا، جهاد درراه خدا و پیروی از امام علی علیه‌السلام بود؛ شناخته می‌شدند و همین بزرگان بودند که پس از اعلام مخالفت امام با حکومت یزید، با ارسال نامه‌هایی، ایشان را به کوفه دعوت کردند.
وی افزود: پس از انعکاس دعوت بزرگان شیعه از امام حسین علیه‌السلام، بزرگان اهل سنت و سایر خواص کوفه نیز به امام حسین نامه می‌نویسند و ایشان را به کوفه دعوت می‌کنند و در تاریخ ثبت‌شده که بیش از 12 هزار نامه - که بعضی از نامه‌ها چند امضایی بودند - برای امام فرستاده شد؛ این جریان موجی را در کوفه پدید آورد که حتی گروه‌های که مخالف اهل‌بیت نیز بودند به این جریان پیوستند و آخرین نامه‌ها به امام از طرف این گروه فرستاده شد.
دکتر رجبی دوانی در ادامه گفت: در اثر این دعوت‌ها، امام حسین علیه‌السلام، پسرعمو و نماینده خود را برای گرفتن بیعت به سمت کوفه روانه کرد و علی‌رغم اینکه مسلم بن عقیل در ابتدای ورود خود به کوفه، مورد استقبال پرشور مردم و خواص کوفه قرار گرفت؛ پس از ورود ابن زیاد به دارالخلافه کوفه، مردم از اطراف او پراکنده شدند و تنها ماند.
وی افزود: ابن زیاد با صرف هزینه‌های سنگین خواص غیر شیعه کوفه را تطمیع کرد و از قبایل آنان برای سپاه کوفه بیش از 4 هزار نیرو تدارک دید؛ همچنین با ایجاد رعب و وحشت، بزرگان شیعه را مرعوب ساخت تا حدی که آنان مسلم را در کوفه تنها گذاشتند و به او پناه ندادند و این سرگردانی نماینده امام در کوفه، سرانجام باعث دستگیری و شهادت او شد.
وی با اشاره به اینکه در این شرایط برخی از بزرگان شیعه توانستند از حکومت نظامی کوفه بگریزند و خود را به امام در کربلا برسانند، گفت: برخی دیگر از بزرگان و خواص شیعه وقتی مسدود شدن راه‌ها و حکومت‌نظامی را دیدند؛ تکلیف خود برای یاری امام را ساقط‌شده دیدند؛ اما نکته قابل‌توجه این است که هیچ‌یک از شیعیان کوفه در جنایت کربلا حضور نداشتند.
استادیار تاریخ دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام با اشاره به اینکه خواص می‌توانستند با عملکرد خود و یاری امام حسین علیه‌السلام، جریان تاریخی اسلام را متحول کنند؛ گفت: خواص و بزرگان می‌توانستند باعث نجات جامعه بشری شوند اما اشتباهات برخی و دنیاطلبی سایرین سبب شد که امام حسین علیه‌السلام در از بین بردن حکومت غاصب بنی‌امیه ناکام شود و جریان اصیل اسلام دچار انحراف شود که به تعبیر امام محمدباقر علیه‌السلام، خداوند مقرر کرده بود که حکومت اهل‌بیت علیهم‌السلام در سال 70 هجری برقرار شود؛ اما جنایت کربلا سبب شد تحقق این حکومت حق، به مدت نامعلومی به تعویق بیفتد.
وی در خاتمه گفت: امیدوارم همه ما و شما بزرگواران به‌عنوان نخبگان این جامعه به وظایف خود در قبال جامعه عمل کنیم و با عملکرد درست خود، نقش مؤثری در پیشرفت جامعه داشته باشیم.