نقش کلیدی میکروبیوم روده به عنوان یک ارگان متابولیک پنهان در پیشگیری و کنترل دیابت نوع دو

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، در این وبینار موضوعات مرتبط با اپیدمیولوژی دیابت، تغییرات میکروبیوتا در دیابت، میکروبیوم و پزشکی فردی در دیابت، نقش میکروبیوم در اتیولوژی بیماری دیابت، مداخلات میکروبیوتا و کنترل قندخون بیماران دیابتی و اثرگذاری میکروبیوم در پاسخ‌ گویی به درمان بیماران دیابتی مورد بحث و بررسی قرار گرفتند.

در بخش آغازین این وبینار دکتر هانیه السادات اجتهد، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه به شرح بار بیماری دیابت در جهان، منطقه و ایران پرداخت و اظهار کرد: متاسفانه بیش از نیم میلیارد نفر در حال حاضر در جهان درگیر بیماری دیابت هستند و این آمار جهانی تا سال ۲۰۴۵ ،۴۶ درصد افزایش خواهد داشت.

دکتر اجتهد روش زایمان، تغذیه انحصاری نوزاد، مصرف آنتی بیوتیکها و پروبیوتیکها، وزن گیری نوزاد و ابتلا به عفونتهای ویروسی را از جمله عوامل مهم و تاثیرگذار بر ریسک بروز دیابت نوع یک در کودکان دانست و افزود: همگی این عوامل بر ترکیب و عملکرد میکروبیوتا تاثیرگذارند.

وی مکانیسم واسطه‌ایارتباط چاقی شکمی با بروز مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو را به کاهش ژنهای متابولیسم کربوهیدرات در میکروبیوم روده مرتبط دانست و افزود: مطالعات جدید نشان داده است که فراوانی این ژنها به عنوان یک بیومارکر به خوبی میتواند افراد چاق در معرض خطر بالای دیابت را شناسایی کند.

عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم  بررسی میکروبیوم روده را به عنوان جزیی از مطالعات اومیکس در پیشبرد اهداف پزشکی فردی بسیار تاثیرگذار دانست و اظهار کرد: ترکیب و عملکرد میکروبیوم در پیش بینی تغییرات قند خون پس از مصرف وعده‌های غذایی مختلف موثر است.

وی با اشاره به رابطه دوجانبه داروهای ضد دیابت و میکروفلور روده، تاکید کرد علاوه بر این که تغییرات میکروبیوتا بر اثر مصرف داروها یکی از مکانیسم‌های تاثیر احتمالی در کنترل دیابت می‌باشد، برخی از ترکیب‌های باکتریایی نیز در پاسخگویی بهتر به درمان موثر است و میتوان با روشهای تعدیل میکروبیوتا به کنترل بهتر قند خون در بیماران دیابتی کمک کرد.

در ادامه دکتر سمیرا تراشی، پژوهشگر انستیتو پاستور ایران، به تبیین تغییرات ترکیب میکروبیوتای روده در بیماران دیابتی پرداخت و دیس بیوزیس روده را مکانیسم زمینه‌ایشرایط التهابی مزمن در بیماران دیابتی و پیرو آن بروز مقاومت به انسولین و اختلالات گلایسمیک دانست و افزود: اختلال در ترکیب و عملکرد میکروبیوتا فرد را مستعد ابتلا به اختلالات اتوایمیون از جمله دیابت نوع یک میکند.