دکتر میرزازاده: اعتلای گروه بیماری های داخلی، می تواند در کل طب تاثیرگذار باشد
مدیر گروه بیماری های داخلی، انتقال تفکر علمی به نسل بعد، پاسخگویی به مشکلات جامعه از طریق پژوهش و برقراری ارتباط با گروه های دیگر را از جمله وظایف این گروه عنوان کرد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در حاشیه نشست رئیس دانشگاه با مدیران گروههای آموزشی، دکتر عظیم میرزازاده، مدیر گروه بیماری های داخلی گفت: دانشگاه علوم پزشکی تهران بزرگ ترین دانشگاه علوم پزشکی کشور و دانشکده پزشکی نیز بزرگ ترین دانشکده پزشکی کشور است و عملا گروه بیماری های داخلی با بیش از 150عضو هیات علمی، حدود 300 دستیار تخصصی و فوق تخصصی که در شش بیمارستان آموزشی مستقر هستند، بزرگ ترین گروه بالینی در دانشگاه محسوب می شود.
وی رشته بیماری های داخلی را یکی از پایه ای ترین رشته ها در طب دانست و گفت: اعتلای این رشته می تواند تاثیر عمده ای بر کل طب بگذارد. در همین راستا، وظایف گروه داخلی، از سوی شورای مدیران گروه ها، مشخص و به تصویب رسیده است و بر اساس آن، گروه بیماری های داخلی باید در همه عرصه ها (آموزش، پژوهش، ارائه خدمت، پاسخگویی اجتماعی) به خوبی فعال باشد.
دکتر میرزازاده، رقابت با گروه های آموزشی دیگر را موضوعی نخ نما خواند و تصریح کرد: ما با وظایف خود رقابت می کنیم و با آنچه بر عهده ما گذاشته شده است خود را مقایسه می کنیم. از این رو در حوزه آموزش خود را متعهد می دانیم که در همه رده هایی که بر عهده ماست بتوانیم دانش آموختگانی تربیت کنیم که از مهارت کافی برخوردار باشند و بتوانند پاسخگوی نیازهایی باشند که از آنها توقع می رود. در حوزه پژوهش نیز معمولا فعالیت ها به صورت مقاله شناسایی و پیگیری می شود. ما ضمن آنکه این مسئله را نفی نمی کنیم اما معتقدیم که دانش پژوهی و پژوهش چیزی فراتر از تولید مقاله است و به معنی انتقال تفکر علمی به نسل بعد، پاسخگویی به مشکلات جامعه از طریق پژوهش، برقراری ارتباط با گروه های دیگر (اعم از علوم پایه و بالینی) و ارتباط با فناوری است.
وی ارائه خدمت در در بطن نظام آموزشی و تشکیلات ساختاری را فرصتی مغتنم دانست و افزود: در حوزه ارتقای کیفیت ارائه خدمات سلامت، مشکلات عمده ای وجود دارد که گروه خود را در این حوزه مسئول می داند. همچنین در حوزه پاسخگویی اجتماعی نیز شعار دادن آسان و عمل کردن بسیار دشوار است. امیدواریم در ارتباط با معاونت بهداشت دانشگاه، ولو در یک چالش حوزه سلامت جامعه، بتوانیم سهم و نقش ایفا کنیم. مسلما این بسیار کمتر از آن چیزی است که بخواهیم به عنوان پتانسیل یک گروه در مبحث پاسخگویی اجتماعی مطرح کنیم اما به عنوان نقطه شروع می تواند بسیار مفید باشد.
نظر دهید