بنا به گزارش روابط عمومی دانشگاه، دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان، در چهارمین سمینار مجازی تعهد حرفه‌ای در خدمات سلامت دکتر علی جعفریان، هیئت‌علمی دانشگاه گفت: پاندمی کووید ۱۹ که از یک سال پیش در دنیا اتفاق افتاده تمامی جنبه‌های کار پزشکی من‌جمله تعهد حرفه‌ای را دچار چالش کرده است.

وی افزود: پروفشنالیسم یک مفهوم و یک ایده است که بر اساس آن جامعه‌ی ارائه‌کننده خدمات سلامت در حرفه پزشکی و سایر حرف، چارچوبی را طراحی می‌کنند.

وی با اشاره به سه اصل پروفشنال منتشر شده در مقاله science and engineering ethics که جدا از پروفشنالیسم به این موضوع می‌پردازد، تصریح کرد: این مقاله به 3 اصل پروفشنالیسم در علوم اشاره دارد، اولی صلاحیت، به این معنی که فرد باید بداند آیا توانایی انجام کاری که به او محول شده را به‌درستی دارد، دوم اینکه کاری که می‌کند قطعاً درست است و سوم اینکه کاری که انجام می‌دهد موردنیاز است نه اینکه فقط دنبال منافع خود باشد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه ادامه داد: همه ما می‌دانیم که مفهوم پروفشنالیسم در علوم پزشکی به نوع شخصیت افراد آن حرفه برمی‌گردد نه‌فقط رفتارهایی که انجام می‌دهند و انتظار از افراد پروفشنال در یک حرفه‌این طور است که شخصیت لازم برای آن حرفه را داشته باشد.

وی در خصوص منشور پزشکی که پایه و مفهوم پروفشنالیسم است، توضیح داد: نخستین متن مدونی که به‌عنوان پروفشنالیزم در پزشکی مطرح شد منشور پزشکی در مجله Ann intern med 2002 که پایه و مفهوم پروفشنال است، منتشر شد که سه محور اصلی دارد، رفاه بیمار، اتونومی بیمار و عدالت اجتماعی که باید ببینیم که چه چالش‌هایی در این خصوص وجود دارد.

دکتر جعفریان شایستگی فردی، شرافت و درستی، رازداری، ارتباط مناسب با بیماران، ارتقای کیفیت، بهبود دسترسی، عدالت در توزیع منابع، به‌روز بودن دانش و پیش بردن آن، تعارض منافع و مسئولیت‌های پروفشنال را 10 محور اصلی منشور پزشکی برشمرد و بر رعایت آنها تاکید کرد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: به خاطر داریم که سال گذشته در اسفند 98 کادر درمان با همه وجودشان در مقابله با کرونا اقدام کردند، این کار برای یک یا دو ماه عملی بود اما وقتی مدت آن طولانی شد، نمی‌شد انتظار تداوم آن رفتارها را داشت و درواقع تاب‌آوری دائمی برای چنین اتفاقی وجود نداشت. همه این موارد منجر به این می‌شود که فرد ازنظر اخلاقی، درون خود دچار فشار روانی شود.

دکتر جعفریان با بیان اینکه، برای داشتن یک رفتار پروفشنال، باید آگاهی مردم را بالا ببریم و بین بدنه‌های پروفشنال و آکادمیک ارتباط ایجاد کنیم، تاکید کرد: این ارتباطات، دانایی‌های مردم را در مورد حوزه سلامت بیشتر و حرکت‌های اجتماعی سیاسی افراد پروفشنال را قوی‌تری می‌کند. چون افراد پروفشنال باید در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی وارد شوند و جایگاه خود را برای مردم بهتر تبیین کنند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: پروفشنالیسم بیش از آنکه یک رفتار باشد یک‌جور ایمان و اعتقاد است و باید افراد را به آن معتقد کنیم. برای اینکه این اتفاق بیفتد باید به شرایطمان توجه کنیم. جوانان امروز ما با جوانان 20 یا 40 سال پیش تفاوت‌های جدی ماهوی دارد و وقتی می‌خواهیم پروفشنالیسم را به آنها آموزش دهیم باید به شرایطی که او در آن زندگی استفاده می‌کند توجه داشته باشیم.