حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی: مودت و دوستی اهل‌بیت انسان را به‌مراتب والا و رضوان الهی می‌رساند

به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه در سخنرانی روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان، با اشاره به دعای مخصوص این روز «اللّٰهمّ اجْعلْنى فيه محبّاً لأوْليائك، ومعادياً لأعْدائك، مسْتنّاً بسنّة خاتم أنْبيائك، يا عاصم قلوب النّبيّين - خدایا، مرا در این ماه دل‌بسته اولیائت و دشمن دشمنانت قرار ده و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، ای نگه‌دارنده‌ی دل‌های پیامبران» گفت: یکی از مسائل مهم در دین‌داری ما حب و بغض یا به تعبیر دینی آن تولی و تبری ما نسبت به افراد و جریان‌های مختلف است.

وی با اشاره به اینکه شاخص و معیار دین در دوستی و دشمنی، بر اساس سلایق شخصی نیست، گفت: شاخص دوستی و دشمنی در دین بر اساس مصالح عمومی جامعه است و در این دیدگاه رنگ و نژاد و ملیت مطرح نیست و به تعبیری، انسان مؤمن نگاه ناسیونالیستی ندارد و ملاک او برای دوستی و دشمنی، بندگی خداست.

وی با اشاره به روایتی از امام محمد باقر علیه‌السلام؛ گفت: امام در پاسخ به فردی که از ایشان می‌پرسد که آیا اهل بهشت است یا جهنم می‌فرمایند که به قلبت مراجعه کن، اگر دوستان خدا را دوست داری اهل بهشت و اگر دشمنان خدا رو دوست داری اهل جهنم هستی؛ زیرا انسان با دوستان خود محشور می‌شود.

مسئول نهاد در ادامه افزود: امام صادق علیه‌السلام در روایتی می‌فرمایند «هل الْإيمان إلّا الْحبّ و الْبغْض؟ - مگر ايمان چيزى غير از حب و بغض است؟»؛ ازاین‌رو نماز و روزه‌ای که باعث نشود محبت دوستان خدا و دشمنی دشمنان خدا در دل انسان به وجود بیاید، ارزشی ندارد و این مسئله را ما در روسای حکومت‌های بسیاری از کشورهای به ظاهر مسلمان همسایه مشاهده می‌کنیم که هیچ ابایی از دوستی با ظالمان و دشمنان دین خدا ندارند.

وی افزود: پیامبر اکرم صلی‌الله از مردم اجر رسالت طلب نکردند ولی محبت اهل‌بیت خود را خواستند زیرا این مودت، دست انسان را می‌گیرد و به درجات والا و رضوان الهی می‌رساند؛ کسی که در دریای محبت امام حسین غرق شود، سعی می‌کند که رفتارهای این بزرگوار را پی بگیرد و همین باعث رستگاری او خواهد شد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدقریشی با اشاره به آیه 256 سوره بقره «لا إكْراه في الدّين قدْ تبيّن الرّشْد من الْغيّ فمنْ يكْفرْ بالطّاغوت ويؤْمنْ باللّه فقد اسْتمْسك بالْعرْوة الْوثْقى لا انْفصام لها واللّه سميعٌ عليمٌ - در دين هيچ اجبارى نيست و راه از بيراهه به‌خوبی آشکارشده است پس هر كس به طاغوت كفر ورزد و به خدا ايمان آورد به‌یقین به دستاويزى استوار كه آن را گسستن نيست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست»؛ گفت: خداوند متعال شرط تمسک به «عروة الوثقی» را ایمان به خدا و کفر ورزیدن نسبت به طاغوت معرفی می‌کند و در درجه بعد وعده می‌دهد که شخصاً ولایت چنین انسان‌هایی را بر عهده بگیرد و آنان را از ظلمات گمراهی، به نور هدایت، رهنمون شود.

وی در خاتمه گفت: انسان مؤمن مثل زر ناب، خالص است و ازاین‌روست که عاشق نور و روشنایی است؛ همه تلاش پیامبر مکرم اسلام نیز برای همین روشنگری‌ها بود و هدف او این بود که انسان‌ها را فارغ از رنگ و نژاد و مرتبه اجتماعی، به نور هدایت برساند.