گفت وگو با دکتر نجمه عباسی دستیار ارشد بیمارستان سینا

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت دانشجویی فرهنگی، باتوجه به برگزاری آیین ملی اهدای تندیس فرشته سلامت به دانشجویان فعال در مبارزه با ویروس کرونا، توسط معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، گفت و گویی کوتاه با دکتر نجمه عباسی دستیار طب اورژانس بیمارستان سینا انجام دادیم که در زیر می خوانید.

لطفا خودتان را معرفی کنید.
نجمه عباسی هستم، دستیار سال سوم رشته طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی تهران و درحال حاضر در بیمارستان سینا خدمت می کنم.

از چه زمانی وارد فعالیت های داوطلبانه یا موظفی در خصوص مبارزه با ویروس کووید 19 شدید؟
رشته طب اورژانس خط مقدم بیمارستان هست و خب ما هم از اولین روزی که کووید ١٩ رسماً اعلام شد، با بیماران سر و کار داشتیم.

چه عواملی باعث حضورتان در فعالیت های بهداشتی و درمانی مرتبط با ویروس کرونا شد؟
خب طبیعتا وقتی بحرانی در هر زمینه ای اتفاق می افتد، افرادی که در آن زمینه توانمندی داشته باشند در راستای رفع آن بحران وارد عمل می شوند. ما هم در وهله اول دستیار هستیم و موظف، اما اگر این شرایط هم نبود قطعا از روی وظیفه انسانی وارد این مبارزه می شدیم. بنظرم این جنگ با ویروس کرونا شبیه به دفاع مقدس هستش حتی به غایت ناجوانمردانه تر.

تجربه شما از حضور در چنین فعالیت هایی چیست؟
شاید بشود اسمش را گذاشت از خودگذشتگی یا راحت تر بگویم همان مقابله با ترس. بالاخره این ویروس مثل یک هندوانه سر بسته بود (البته هنوزم هست) و اینکه هر روزی که میروم بیمارستان و بخصوص هر مواجهه مستقیمی که قرار است با این بیماران داشته باشم (انتوباسیون نزدیکترین مواجهه و توی رشته ما خیلی روتین هست) ممکن است خودم هم مبتلا شوم و امکان دارد با این ابتلا جونم را از دست بدم و این یک تجربه خیلی خاص و ناب و جالب و البته هیجان انگیز است. البته خب از اونطرف تلخی هم داشت که خانواده حتی حاضر بودن با شروع این بیماری انصراف بدم ولی در معرض نباشم و تماس های نگرانشون که به این نگرانی که تو وجود خودم بود، بار سنگینی رو اضافه می کرد.

آیا به سایر دانشجویان دانشگاه توصیه می کنید که به جمع فعالان عرصه جهادی و برنامه های داوطلبانه بپیوندند؟
در این مورد باید بگویم خیر، زیرا اگر قرار است فعالیتی جهادی باشد، خود اون فرد باید آن را پیدا کند و به شناخت برسد و به دنبالش برود. راستش را بخواهید بنده حقیقتا کسی نیستم که بخصوص در چنین شرایطی بخواهم به فردی توصیه به فعالیت یا عدم فعالیت بکنم.

آیا از برگزاری آیین ملی اهدای تندیس فرشته سلامت ویژه دانشجویان فعال در مبارزه با ویروس کرونا اطلاع دارید؟
خیر اطلاع نداشتم. فقط امیدوارم آنطور که شایسته و بایسته است، حق مطلب ادا شود.

چه پیشنهاد یا نظری برای حضور حداکثری دانشجویان دانشگاه دراین رویداد ملی که فعالیت های بسیاری در این یک سال گذشته داشته اند، دارید؟
پیشنهادی به ذهنم نمی رسه، ولی مطلع شدن از این مساله و شناخت این افراد خیلی کار سختی نیست، اما خب الان که همه چیز مجازی شده، یک اعلام خیلی خوب و سراسری می تواند همه دانشجوها را دعوت کند.

سخن آخر؟
زندگی در هر صورت جریان دارد، پس چقدر خوب می شد اگر این جریان را زیبا رقم بزنیم. کرونا هم بالاخره تموم می شود و آخرش همین خاطرات و تجربه هاست که برامون می ماند. پس سعی کنیم بهترین کار خودمان را انجام بدیم که همیشه پیش خودمان سربلند باشیم، زندگی با همه این پستی و بلندی هاشه که قشنگه.