بتول احمدی هستم و در تهران متولدشده‌ام. داروساز هستم و در رشته مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی phD دارم. در حال حاضر هم دانشیار گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم. 

فرزند چهارم خانواده هستم و در یک خانواده روحانی از مراجع تقلید به دنیا آمدم در 17 سالگی ازدواج کردم و برای ادامه تحصیل همراه همسرم و اولین فرزندم عازم آمریکا شدیم و بلافاصله بعد از پایان تحصیل همسرم، به ایران بازگشتیم. 

در دانشگاه ایالتی اوهایو تحصیل در رشته داروسازی را آغاز کردم و پس از بازگشت به ایران در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه تحصیل دادم و در سال 1364 موفق به اخذ مدرک دکتری داروسازی شدم. 

فعالیت حرفه‌ای خود را بلافاصله در بخش علمی و برنامه‌ریزی شرکت دارو پخش آغاز کردم در طی سال‌هایی که در آن حوزه مشغول بودم مقالات متعددی را در مورد مشکلات نسخه‌نویسی پزشکان و تحصیل نسخه به همراه همکاران آن بخش، نگارش و چاپ رساندم. 

اولین کتاب داروهای ژنریک ایران را به همراه همکاران آن بخش منتشر کردیم که به‌عنوان کتاب سال 1366 شناخته شد. 

 

متأهل هستم و 4 فرزند دارم که همگی تحصیلات عالی دارند و ازدواج‌کرده‌اند. چهار نوه هم دارم. همسرم دکتر هاشمی گلپایگانی استاد دانشگاه امیرکبیر و بنیان‌گذار رشته مهندسی پزشکی در ایران هستند.

 

از ابتدای فعالیت حرفه‌ای خود علاوه بر فعالیت‌های رشته تخصصی‌ام علاقه زیادی به مسائل و فعالیت‌های فرهنگی بانوان داشتم و مطالعاتی را در این خصوص انجام می‌دادم و با برخی نهادها همکاری داشتم. از سال 1368 دوره وزارت دکتر فاضل و سپس دکتر ملک‌زاده به‌عنوان نماینده وزارت بهداشت در شورای فرهنگی اجتماعی زنان منصوب شدم، این شورا مسئول سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مسائل زنان است. از سال 1372 در سمت نایب‌رئیس شورا و با تشکیل کمیته‌های تخصصی بهداشت، تحقیقات و طرح و برنامه طرح‌های متعددی تدوین و به تصویب رسید.

در سال 1372 در شورای زنان پیشنهاد تعیین مشاور امور زنان در دستگاه‌های اجرایی و برنامه‌ریزی ارائه شد که این پیشنهاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی موردتوجه و تصویب قرار گرفت. بعدازآن دکتر مرندی وزیر بهداشت وقت برای این‌جانب بلافاصله حکم مشاور وزیر صادر کردند و در دستگاه‌های دیگر هم این امر ادامه یافت. از مصوبات دیگری که با پیگیری از شورای زنان برای تصویب به شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهاد شد؛ اصول و مبانی سیاست‌های تحقیقات مسائل زنان در سال 1379، سیاست‌ها و راهبردهای ارتقای سلامت زنان در سال 1386 و تدوین بخش سلامت از منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در جمهوری اسلامی ایران بود که با تلاشی که انجام دادیم این مجموعه‌ها بر اساس مستندات و متدلوژی علمی انجام و طی جلسات مشورتی متعدد تدوین شدند. یکی دیگر از پروژه‌هایی که به دنبال انجام آن بودم ارائه طرح اولیه در تأسیس مرکز اطلاعات و آمار زنان در شورای مزبور بود که خوشبختانه با پیگیری‌های متعدد و حمایت رئیس وقت شورا این مرکز ایجاد شد که تأثیر مهمی بر فعالیت‌های شورا داشت. از مشکلاتی که با آن مواجه بودیم؛ نبود اطلاعات منسجم و معتبر در رابطه با تصمیم‌گیری موضوعات و مسائل فرهنگی اجتماعی زنان بود که ایجاد این مرکز می‌توانست روند بررسی و سیاست‌گذاری را در شورای زنان بهبود ببخشد.

به‌عنوان مشاور وزیر در امور زنان در وزارت بهداشت طی دوره چهارساله سعی کردم که ابتدا با طی یک طرح پژوهشی گزارش علمی مستندی از وضعیت سلامت زنان در ایران تهیه کنم که البته طی طرحی به شورای زنان این گزارش نهایتاً در سال 1384 تهیه شد و بر اساس اطلاعات آن مجموعه سیاست‌ها و راهبردهای ارتقای سلامت زنان تهیه شد که ابتدا در شورای زنان و سپس در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و به وزارت بهداشت ابلاغ شد. همان‌طور که قبلاً گفتم مجموعه منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در جمهوری اسلامی ایران یکی دیگر از اسناد اصلی است که در شورای زنان تهیه و در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و ابلاغ‌شده است.

من در طی سال‌هایی که در سمت مشاور وزیر فعالیت داشتم در چند کنفرانس بین‌المللی مهم به همراه هیات عالی‌رتبه رسمی ایران شرکت داشتم از آن جمله؛ کنفرانس جهانی جمعیت و توسعه در سال 1994 در قاهره و در سال 1995 در پکن کنفرانس جهانی زنان شرکت کردم که در هردوی این کنفرانس جهانی مهم موضوع سلامت زنان چه در ابعاد سلامت باروری و ابعاد اجتماعی فرهنگی بحث‌های جدی با کارشناسان و متخصصین کشورهای دیگر داشتیم.
در طی این کنفرانس‌ها همیشه این کمبود حس می‌شد که ما باید یک مجموعه‌ای از تبیین جایگاه و نقش و مسئولیت‌های زنان در جمهوری اسلامی داشته باشیم تا بتوانیم مثل یک سند رسمی کشوری به آن تکیه کرده و استفاده کنیم. زیربنای فکری ما بر اساس اسلام باید مدون باشد چون با کشورهای دیگر متفاوت است و توضیح این تفاوت در دیدگاه‌ها و نقش‌های زنان لازم بود که به‌صورت یک منشور حقوقی تشریح و نگاشته شود که خوشبختانه شورای زنان به این امر همت گماشت و این‌جانب به همراه تیمی از متخصصین مختلف بخش سلامت آن را تدوین کردیم.

 

در سال 1389 به سمت مشاور امور زنان رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران منصوب شدم و تلاش کردم با برنامه‌ریزی در خصوص سلامت زنان چه تحت پوشش خدمات دانشگاه و چه زنان شاغل فعالیت‌های منسجمی داشته باشم. دانشگاه از ظرفیت زیادی برای حضور بانوان متخصص و محقق پژوهشگر برخوردار است، چندین نشست تخصصی علمی را درزمینهٔ موضوعات مهم سلامت زنان مانند توسعه تحقیقات سلامت زنان، ایجاد شبکه تحقیقات سلامت زنان و همچنین پژوهش‌ها در خصوص نیازهای پژوهشی سلامت زنان و یا طراحی بسته خدمات جامع سلامت زنان طراحی و اجرا شد. اولین فعالیت‌های من در دانشگاه که هم‌زمان با تدوین نقشه علمی سلامت در کشور و در سطح دانشگاه بود؛ «طراحی و تدوین نقشه علمی سلامت زنان» بود که با همکاری شورای زنان انجام شد. یکی از برنامه‌های دیگر امور زنان دانشگاه سنجش وضعیت سلامت زنان شاغل در دانشگاه بود که برنامه‌های غربالگری را به اجرا درآوردیم، این خدمات داوطلبانه و رایگان بود که بعدازآن در دستور کار دانشگاه برای کل شاغلین قرار گرفت. فعالیت‌های دفتر مشاوره نیز بسیار موردتوجه بود که برای خانم‌های شاغل دانشگاه و خانواده‌های آن‌ها ارائه خدمت می‌کرد و هنوز ادامه دارد. برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی و بازآموزی برای کارکنان خانم در مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه در خصوص روابط زوجین و فرزند پروری و آموزش حقوقی و دیگر آموزش‌های سلامت جسمی روانی و معنوی نیز بسیار مورد استقبال خانم‌ها و حتی آقایان قرار داشت.

در همین زمان به عضویت فرهنگستان علوم پزشکی درآمدم و به نیابت از طرف وزیر بهداشت وقت دکتر مرضیه وحید دستجردی هدایت گروه علمی سلامت زنان را عهده‌دار شدم. فعالیت‌های پژوهشی مرتبط با رصد وضعیت سلامت زنان و برنامه‌ریزی، ارائه پیشنهاد به مراکز اجرایی در خصوص سلامت زنان از اهم فعالیت‌های این گروه علمی است که مرکب از تعدادی از بانوان اساتید و نخبگان دانشگاهی و علمی هستند. از مهم‌ترین اقدامات گروه در زمان تدوین برنامه پنج‌ساله ششم توسعه با برگزاری نشست‌های متعدد پیشنهادات برای توسعه و پیشرفت زنان به‌ویژه سلامت آنان و پیشگیری از آسیب‌پذیری آن‌ها مجموعه‌ای تدوین شد و برای کمیته تخصصی در معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهور ارائه شد که خوشبختانه مورد استقبال و استفاده قرار گرفت. از دیگر اقدامات اصولی تدوین سند ملی سلامت زنان به‌عنوان مجموعه سیاست‌ها راهبردها و راهکارهای سلامت زنان در سطح ملی است که توفیق شد این پژوهش توسط این‌جانب و با همکاری صاحب‌نظران و اساتید از مراکز مختلف انجام شود. یکی از ضروریات در خصوص رصد مستمر از وضعیت سلامت زنان در کشور بررسی و تهیه مستند علمی از سلامت زنان است که اولین بار در سال 1383 برای شورای فرهنگی اجتماعی زنان انجام دادم و دو جلد کتاب سیمای سلامت زنان از نتایج آن به چاپ رسید و بعد از گذشت 15 سال هم‌اکنون نیز دومین گزارش آن در سال 1398 در دست تدوین است و ان شاالله به‌زودی منتشر خواهد شد.

 

البته همه خانم‌های دانشگاهی توفیق دارند که خدمتگزار نسل جوان و پژوهشگر مشکلات جامعه هستند و حتماً نقش خطیر الگوهای موفق را برای نسل زنان جوان و دانشجوی ما دارند. اینکه خداوند توفیق داده است بتوانم در خدمت جامعه زنان مسلمان و مؤمن کشورمان گام‌هایی هرچند ناقص و کوتاه بردارم خدا را شکر می‌کنم. البته همیشه دغدغه من بوده است که چگونه بتوانیم نتایج فعالیت‌ها، جلسات متعدد، بحث‌ها، بررسی‌ها و پیشنهادها برای پیشرفت جامعه زنان و سیاست‌ها و برنامه‌ها به خصوص در حوزه سلامت و همچنین مسائل فرهنگی و اجتماعی بانوان را واقعاً محسوس مشاهده کنم. ویژگی این‌گونه بحث‌ها و فعالیت‌ها این است که در درازمدت تأثیر خود را دارد و باوجود اهمیت بسیار زیاد آن نتایج فوری برای آن کمتر مترتب می‌شود که بتوانیم شاهد آن باشیم. در طی 30 سال فعالیت من در این حوزه همیشه از خداوند خواسته‌ام که اگر این فعالیت‌ها خیری دارند مرا توفیق بیشتر دهد وگرنه مرا هدایت کند به فعالیت‌ها و اعمالی که موجب رضای بیشتر اوست گام بردارم.

 

من از سال 1375 وارد دانشگاه شدم. در حوزه بهداشت و فعالیت‌های بهداشتی به‌ویژه در رشته مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی علاقه‌مند شدم و این نتیجه دوران سمت مشاور برای وزیر وقت دکتر مرندی بود که ایشان مرا تشویق کردند که در دوره MPH دانشکده بهداشت شرکت کنم که البته در زندگی کاری من بسیار تأثیرگذار بود و نهایتاً به‌عنوان مربی در دانشکده بهداشت مشغول به کار شدم و در طی سال‌های بعد در رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دکتری تخصصی را کسب کردم و هم‌اکنون دانشیار گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت دانشکده بهداشت هستم.

با توجه به تجربه سال‌های متعدد با دانشجویان جوان توصیه‌ام این است که هر ملتی در طی تاریخ خود فرازونشیب هایی دارد و دوره‌های مختلفی از پیروزی و ناکامی را تجربه می‌کند آنچه مهم است؛ حفظ هویت و اهداف ملی منطبق با آرمان‌های عقیدتی و فرهنگی است.

هدف ما در انقلاب اسلامی در حقیقت حفاظت از این آرمان‌ها بوده، استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی درراه رسیدن به این هویت و آرمان‌ها بوده است ملت ما شهدای زیادی را متحمل شده است برای آنکه ازاین‌جهت سربلند باشد؛ تجربه تاریخ نشان داده است که هرگاه تکیه‌بر خدا با گام‌های مستحکم و ثابت‌قدم، با تلاش پیگیر و بی‌وقفه و بدون توجه به یاس و دلسردی که دشمن در پی القای آن به‌ویژه در نسل جوان است پیش برویم پیروز میدان هستیم نباید فقط به نقاط منفی و مشکلاتی که همه جوامع به‌نوعی به آن دچار هستند نگاه کنیم. نسل فرهیخته و جوان ما با تلاش خود در پیشرفت عرصه‌های علمی و عملی چشم بسیاری از ملت‌های مسلمان را به دنبال خود دارد. نباید اجازه دهیم که تردید، ترس، یاس و ناامیدی مانع ما شود باید مثبت اندیش باشیم، مشکلات را به حول و قوه الهی خواهیم گذارند آنچه مهم است میدان آزمونی است که برای همه ما هست که چگونه عمل خواهیم کرد. باید با هر آنچه در توان داریم با صبر و کوشش تا پیروزی ادامه دهیم و در پیشگاه خداوند ان شاءالله سربلند باشیم. 

من بسیار خوش‌بین و امیدوارم که مشکلات کشور به دست همین نسل جوان تحصیل‌کرده و فرهیخته حل‌شده و کشور بسیار شایسته‌تر از گذشته به‌پیش خواهد رفت.

در رابطه با بانوان عزیزی که در عرصه جامعه حضور دارند؛ با توجه به شناختی که از وضعیت زنان در کشور دارم باید بگویم که پیشرفت جامعه زنان ایرانی در بعد از انقلاب به‌ویژه در سه دهه اخیر بسیار چشمگیر و با سرعت بوده است. حضور آنان درصحنه علم و عمل چه در دانشگاه و جامعه چه در نقش دانشجو و استاد و متخصص و یا مدیر و مسئول بسیار تأثیرگذار بوده است و باید این پیشرفت را به‌عنوان فرصت غنیمت شمرد. منظورم استفاده از فرصت‌ها و ظرفیت زنان تحصیل‌کرده و فرهیخته کشور است. جامعه زنان تحصیل‌کرده و نخبه کشور مسئولیت دارند که هرگونه که در توان دارند و در هر زمان و هر مکان ممکن درراه پیشرفت جامعه زنان کشورمان کوشا باشند و در حقیقت مدیون کشور هستند همانند همه افرادی که از امکانات تحصیلی کشور استفاده کرده‌اند. اکنون حضور زنان در مناصب علمی پژوهشی و یا مدیریتی کشور از هر زمان بهتر و بیشتر است. البته به معنی این نیست که مشکلات و چالش‌ها وجود ندارد ولی باید با همفکری و همکاری منسجم و پشتکار و تلاش بی‌وقفه درراه پیشرفت جامعه زنان و ملت عزیزمان حرکت کرد. نزدیک به چهل درصد اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران را خانم‌ها تشکیل می‌دهند این در دنیا کم‌نظیر و حتی بی‌نظیر است نباید آن را کم‌اهمیت شمرد. زنان دانشمند ما مسیر حرکت جامعه زنان را به‌سوی پیشرفت و تعالی ترسیم کنند و با شناسایی موانع و کمک به رفع آن‌ها یقیناً از نعمت علم و دانشی را که خداوند به آن‌ها عطا کرده بدین‌وسیله شکرگزار خواهند بود.

 

 

خاطراتی که دارم مربوط به سفرهایی است که برای شرکت در کنفرانس‌های خارج از کشور بوده است؛ یکی از خاطره‌ها مربوط به شرکت در کنفرانس جهانی جمعیت سال 1994 در قاهره مصر است که همراه با هیئت رسمی ایران مرکب از وزارت خارجه و چند نفر از مدیران و پزشکان متخصص از وزارت بهداشت به همراه یکی از روحانیون برجسته بودیم. حضور خانم‌های پزشک و متخصص باحجاب و چادر بسیار موردتوجه هیئت‌های دیگر کشورها به‌ویژه کشورهای غربی قرارگرفته بود. می‌دانید که تبلیغات وسیعی علیه وضعیت زنان در ایران در رسانه‌های کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌شود و آن‌ها این‌که خانم‌ها در ایران حق تحصیلات عالی و یا ورود به دانشگاه و یا پست‌های مدیریتی و اجرایی حتی تصور هم نمی‌کردند و بسیار کنجکاوانه هیئت‌های کارشناسی و مخصوصاً از وزارت بهداشت آن‌ها درباره وضعیت ما سؤال می‌کردند و برایشان تعجب‌آور بود. این امر برای ما هم تعجب‌آور بود که در این دهکده جهانی چگونه می‌توان در کشورهای دیگر تصورات غلط و ناصحیح را این‌طور برای افراد تحصیل‌کرده آن‌ها ایجاد کرد. از طرف کشورهای اسلامی هم این موضوع جالب بود یعنی آن‌ها هم همگی متعجب بودند ولی دوست داشتند بدانند که زنان در جمهوری اسلامی چگونه توانسته‌اند توسعه و پیشرفت را در تمامی سطوح تجربه کنند و در حقیقت به‌عنوان الگویی از زن مسلمان که در عین حفظ ارزش‌های اسلامی توانسته‌اند پیشرفت علمی و اجتماعی را هم داشته باشند، این سفر بسیار خاطره‌انگیز بود. این نوع افکار و برداشت‌های ناصحیح و غلط در بین افرادی که ازنظر علمی در سطح بالا ولی ازنظر آگاهی عمومی از کشورهای دیگر بسیار محدود و یا تحت تأثیر تبلیغات هستند به‌ویژه در مورد زنان در ایران هنوز هم ادامه دارد. ما باید تلاش کنیم حقایق کشورمان را به مردم جهان منتقل کنیم و آن‌ها را از وضعیت پیشرفت‌ها در ایران آگاه و این تبلیغات منفی را خنثی کنیم. اخیراً دریکی از سفرهای علمی یک موضوع جالبی که در طی کنفرانس در کشور تانزانیا پیش آمد در یک میهمانی شرکت‌کنندگان کنفرانس که با حضور رئیس‌جمهور تانزانیا برگزار می‌شد من و یکی از همکاران تنها بانوان باحجاب شرکت‌کننده بودیم و در گوشه‌ای مشغول صحبت بودیم که متوجه شدیم شخص رئیس‌جمهور به سمت ما می‌آید و به گرمی با ما سلام و احوالپرسی کرد و از حضور بانوان ایرانی استاد دانشگاه باحجاب اسلامی در جمع شرکت‌کنندگان اظهار خوشحالی کرد و سؤالاتی درباره وضعیت تحصیل و حضور اجتماعی زنان در ایران کرد، این امر موجب توجه حاضرین شد.

 

 

 

با توجه به مسئولیت متعدد شغلی آیا مسئولیت‌ها در زندگی شخصی شما تأثیری منفی داشته است؟ چطور آن را مدیریت کرده‌اید؟
البته این مسئولیت‌ها را بخواهیم به‌خوبی انجام دهیم بسیار سخت است و بستگی به ظرفیت روحی و روانی و عملی افراد دارد. یک نکته‌ای که از رهبر عزیزمان دریکی از دیدارهایشان با خانم‌ها همیشه به یادم مانده است، موضوع کیفیت و اولویت‌گذاری مسئولیت‌های همسری و مادری و به مهم‌ها پرداختن است در حقیقت به کیفیت کارها پرداختن و نه‌تنها به کمیت آن‌ها توجه نمودن است. من در زندگی همیشه خانواده‌ام برایم اهمیت ویژه‌ای داشت و به همین خاطر هم مدت تحصیل من طولانی‌تر از حد معمول شد برایم مهم بود که در همه ابعاد و در همه نقش‌ها بتوانم پیشرفت داشته باشم. البته سخت بود ولی سازنده بود و خدا را شکرگزارم. نقش والدین و همسرم در زندگی من بسیار تأثیرگذار بوده است. آن‌ها همیشه مشوق من برای پیشرفت و خدمت به جامعه بوده‌اند. همسرم همیشه در زندگی در رفع مشکلات و مدیریت آن‌ها تکیه‌گاه مطمئنی برایم بوده و هستند.

تأثیر منفی که شما می‌فرمایید بستگی به این دارد که شما چه هدفی را برای زندگی خود در نظر بگیرید، امروزه برخی از افراد فقط پیشرفت تحصیلی را مدنظر قرار می‌دهند دیر ازدواج می‌کنند دیر مادر می‌شوند و برایشان موقعیت تحصیلی و شغلی اهمیت اول دارد ولی درنهایت از جنبه‌های دیگر بسیار عقب‌تر هستند و یا حتی بازمی‌مانند. به نظرم زنان ازلحاظ روحی و روانی و توان روان‌شناختی دارای ظرفیت‌های ویژه‌ای خلقتی هستند که اگر آن‌ها بشناسند و پرورش دهند و اهداف درستی را در زندگی خود انتخاب کنند قطعاً با تلاش می‌توانند در زندگی از هر نظر موفق باشند همان‌طور که در جامعه ما نمونه‌های این‌گونه بانوان کم نیست ولیکن شاید ناشناخته‌تر هستند. نقش همسر البته در موقعیت و مدیریت هماهنگی نقش‌های متعدد یک زن در خانه بسیار مهم است. همسر پشتیبانی و تکیه‌گاه اصلی را تشکیل می‌دهد و البته نقش پدر و مادر که در شکل‌دهی و پرورش اولیه ظرفیت‌های مختلف در دختران قابل توصیف نیست. به‌طورکلی می‌توان گفت همان‌طور که در ابتدا اشاره کردم کیفیت را باید اهمیت داد و ازنظر کمیت کمترین زمان توأم با بالاترین کیفیت را برای انجام نقش‌های مختلف فردی خانوادگی و اجتماعی را در نظر بگیریم تا بتوانیم این نقش‌ها را هم‌زمان به‌خوبی ایفا کنیم.

 

بله همان‌گونه که اشاره کردم سند ملی سلامت زنان در جمهوری اسلامی ایران یک طرح ملی است به این صورت که برای ارتقای سلامت جامعه بانوان کشور یک برنامه درازمدت حداقل 5 ساله موردنیاز است که بتوانیم برای آینده آن‌ها اهداف، سیاست‌ها و راهبردهای مناسبی را پیش‌بینی و تدوین نمائیم که متناسب با نیازهای سلامت جامعه زنان ایرانی باشد و در حل مشکلات سلامت آنان راهکارهای مناسب اجرایی را شامل باشد.

بدین لحاظ طی یک طرح پژوهشی در گروه علمی سلامت زنان فرهنگستان علوم پزشکی این پروژه انجام شد و در طی مدت نزدیک به دو سال با بررسی و استفاده از کلیه اسناد و سیاست‌های کشوری موجود و مرتبط با موضوع و با برگزاری جلسات متعدد کارشناسی و نشست‌های تخصصی با صاحب‌نظران و افراد فعال علمی پژوهشی و اجرایی در حوزه‌های مرتبط با سلامت زنان به همراه گروه پژوهش سند ملی سلامت زنان تدوین گردید. هم‌اکنون این سند آماده‌شده و از طرف فرهنگستان علوم پزشکی برای مراکز مختلف برنامه‌ریزی و اجرایی ارسال‌شده است. سند مزبور شامل مجموعه اهداف، سیاست‌ها و راهکارهای موردنیاز در ابعاد مختلف آموزشی، پژوهشی و خدماتی سلامت زنان و مراقبت‌های لازم هست که می‌تواند مورداستفاده وزارت بهداشت و دیگر سازمان‌ها و نهادهای ذی‌ربط ازجمله مجموعه ساختارهای رسمی و ملی زنان در کشور مانند معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، شورای فرهنگی اجتماعی زنان، دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور که سکان‌دار امر سلامت در استان‌ها هستند در دفاتر امور زنان دانشگاه‌ها و کلیه مجموعه‌های مرتبط در سطح ملی و استانی قرار گیرد. دانشگاه‌ها و مراکز علمی پژوهشی می‌توانند در خصوص آموزش‌ها، تحقیقات و یا خدمات موردنیاز زنان که در این مجموعه اشاره‌شده است بررسی و فعالیت کنند. مراکز استانی دست‌اندرکار با استفاده از این سند و تشکیل اتاق‌های فکر در سطح استانی و همکاری‌های لازم برنامه‌های مناسبی را اجرایی نمایند.

این سند در حقیقت یک چارچوب برنامه‌ای برای پاسخگویی وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی استان‌ها و سایر دستگاه‌های ذی‌ربط به چالش‌های سلامت زنان است. امید است این سند به‌عنوان یک نقشه راه در ارتقاء سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی ملی و استانی، در رصد و دیده‌بانی سلامت زنان و بهبود و دسترسی آنان به خدمات اولویت‌دار و برقراری عدالت در سلامت برای جامعه زنان مسلمان ایرانی مثمر ثمر واقع شود.

 

امید است مسئولان کشوری در همه سطوح اعم از سیاست‌گذاری و اجرایی و در همه دستگاه‌ها به حول و قوه الهی در این برهه زمانی بتوانند در این آزمون موفق باشند و راه‌های مناسبی را در رفع مشکلات و نیازهای جامعه بیابند و با تمام توان و تلاش بی‌وقفه عمل کنند که حتماً مثمر ثمر خواهد بود.

امید است جامعه دانشگاهی ما بتوانند با سرعت و کیفیت هرچه بیشتر به رشد و پیشرفت خود ادامه داده و با توانمندی راه‌های برون‌رفت از مشکلات را یافته و به مسئولان ارائه کنند و بررسی‌های علمی کاربردی که برای توسعه کشور مفید و مناسب باشد.

امید است جامعه زنان استاد و دانشگاهی ما بتوانند با توانمندی و شایستگی هرچه بیشتر درزمینهٔ های علمی و پژوهشی به‌عنوان الگوهای برتر و فرهیخته جامعه زنان کشور عمل کنند و به مسئولیت‌های خود در قبال جامعه به‌ویژه زنان واقف و برای رفع مشکلات و بهبود وضعیت آنان باهمت عالی خود خالصانه تلاش کنند. امید دارم من هم در این راه مؤثر باشم و به وظیفه خود خالصانه عمل کنم و موردقبول حق باشد. از درگاه ایزد منان آرزوی توفیق و سربلندی برای زنان و دختران میهن عزیزم و رشد و تعالی ملت بزرگوارمان را مسئلت دارم.