شب قدر هنگامه حتمی شدن تقدیرها
برای حافظان سلامت و بیماران دعا کنیم
در لیالی قدر خداوند راه بندگي را هموار و مسير تكامل را بيش از پيش در اختيار آدميان قرار داده است، در این میان ، مدافعان سلامت نیز جلوه‌هایی زیبایی از خدمت به خلق و برپایی احیاء شب های قدر را بر بالین بیماران به نمایش می گذارند.
شب قدر، شب رحمت، بركت و مغفرت الهي است، شبي كه در لحظه لحظه اش عطر خدا جاري است. زمان اندكي باقي است براي دوباره نو شدن، بايد تلاش خود را دو چندان نمود تا در پناه رحمت خداوند قرار گرفت. آنچه مسلم است، نقش آشكار تلاش آدمي در رقم زدن سرنوشت خويش در شب قدر است. كساني كه اهل دعا و راز و نياز و اهل شب قدرند، نقش خويش را در شب قدر به خوبي دريافته اند.
تقارن ماه رمضان با شیوع این بیماری باعث شده امسال کادر درمانی و پزشکی، شب های قدر متفاوت تری از سال‌های قبل تجربه کنند و جلوه‌هایی زیبایی از خدمت به خلق و برپایی احیاء شب های قدر را بر بالین بیماران به نمایش بگذارند. تلاش های آنان که اين روزها در خط مقدم جبهه مبارزه با اين ويروس قرار گرفته‌اند و همچون سربازاني گمنام جان خود را براي نجات هم نوعان خود به مخاطره انداخته‌اند و در راستاي تعهدشان لباس خدمتگزاري به بيماران را پوشيده و انجام‌وظیفه می‌کنند را نمی توان نادیده گرفت، مدافعان سلامتي كه وجدان كاري آنها كمتر از اخلاص رزمندگان 8 سال دفاع مقدس نيست و با هيچ زباني نمي توان قدردان زحمات اين عزيزان بود و واژه سپاس در مقابل كار عظيم و ستودني آنان واژه اي بس كوچك است. بیایید در این شب های پر فیض برای سلامتی آنها و بیماران مبتلا به این ویروس منحوس دعا کنیم.
گرچه در احاديث مرتبط با ليلة القدر، شب هاي نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم ماه رمضان مطرح است ولي در همين روايات، هدايت به سمت شب بيست و سوم بيشتر به چشم مي خورد. برخي روايات اعتبار شب بيست و سوم را بيشتر دانسته و اين شب را ليلة القدر ناميده اند. سفيان بن سمط از امام صادق(ع) پرسيد: اميد مي رود چه شب هايي از ماه رمضان ليلة القدر باشد؟ امام(ع) پاسخ داد: نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم. دوباره پرسيد: مورد اعتماد از اين ها كدام است؟ امام فرمود: شب بيست و سوم.
امام صادق(ع) درباره اعمال شب قدر فرمود: شب نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم ماه رمضان را غسل كن و در احياي اين شب ها كوشش كن.
در ادامه فرمود: شب بيست و سوم شبي است كه در آن هر امري بر اساس حكمت الهي تدبير و جدا مي شود. توجه عملي اهل بيت(ع) به شب بيست و سوم نيز بيانگر اعتبار بالاي اين شب است.
بنا به نقل امام علي(ع) در شب بيست و سوم ماه رمضان، در حالي كه باران شديدي آمده بود و مسجد مدينه را آب و گل فرا گرفته بود و با وجود اين كه صورت مبارك رسول خدا(ص) گل آلود شده بود، دست از عبادت و شب زنده داري نمي كشيد.
در روايتي از امام باقر(ع) نقل شده است كه مردي در ماه رمضان خدمت پيامبر خدا(ص) آمد و به آن حضرت گفت: من در بيرون مدينه به سر مي‌برم و شتر و گوسفند دارم كه نمي‌توانم همه شب در مدينه حاضر شوم. دوست دارم شبي را به من معرفي كني تا آن شب را به مدينه بيايم و در نماز و عبادت حاضر باشم. حضرت او را به نزد خود فراخواند و در گوش وي آن شب را معرفي نمود. آن مرد نيز وقتي شب‌هاي بيست و سوم ماه رمضان فرا مي‌رسيد، با همه خانواده و فرزندان و غلامان به مدينه مي‌آمد و آن شب را مي‌ماند و صبحگاهان به منزل خويش بر مي‌گشت. همچنين در روايت ديگري نقل شده است كه رسول خدا(ص) در شب بيست و سوم ماه رمضان به سر و روي خانواده‌اش آب مي‌پاشيد تا به خواب نروند و شب را به احيا بنشينند.
يحيي بن علا گفته است: امام صادق(ع) به شدت بيمار شدند پس فرمان دادند ايشان را به مسجد النبي بردند و تا صبح بيست و سوم ماه رمضان در مسجد بودند. اين گونه رفتارها نيز عامل هدايت عملي مسلمانان به سوي درك ارزش و اهميت شب بيست و سوم است. برقراري پيوند بين حوادث قطعي شب قدر با شب بيست و سوم در احاديثي كه مرتبط با شب بيست و سوم ماه رمضان است، اتفاقاتي كه در شب قدر روي مي دهد به اين شب نسبت داده شده است.
گزارش حوادث ليلة القدر در بيان رويدادهاي شب بيست و سوم، دليل ديگري است كه احتمال ليلة القدر بودن شب بيست و سوم را تقويت مي كند. امام صادق(ع) فرمود: هركس سوره عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه رمضان قرائت كند، او اي ابامحمد به خدا سوگند اهل بهشت است و در آن هيچ كس استثنا نشده است. مرحوم علامه مجلسي نيز در كتاب "زادالمعاد" مي‌گويد: اكثر احاديث معتبر دلالت دارد كه شب بيست و سوم، شب قدر است.
نظر دهید