وبینار ارتقا مهارت های رفتاری و ارتباطی در بیمارستان فارابی برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیمارستان فارابی، در آخرین روز از هفته سلامت ۱۴۰۰ واحد آموزش سلامت این بیمارستان اقدام به برگزاری وبیناری با عنوان «ارتقا مهارت‌های رفتاری و ارتباطی» کرد. در این وبینار زینب چاوشی سوپروایزر آموزش به بیمار بیمارستان با مهم قلمداد کردن مهارت‌های ارتباطی برای کادر درمان گفت: این مهارت‌ها برای کارکنان پرستاری از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا پرستاران، کارشناسان بیهوشی و اتاق عمل، بهیاران، منشی‌ها و سایر کادر پرستاری ارتباط زیادی با بیماران و مراجعه کنندگان به مراکز درمانی دارند. بیشتر مراجعه‌ کنندگان به بیمارستان‌ها به ویژه اورژانس معمولاً دچار ترس، اضطراب و یا حتی عصبانیت و پرخاشگری هستند. به همین دلیل مهارت‌های ارتباطی، همدلی و روحیه کار تیمی منجر به تصمیم گیری صحیح و قاطعانه و در نهایت حل بحران خواهد شد. پرستاران با استفاده از مهارت‌های رفتاری و ارتباطی می‌ توانند باعث پیشگیری از عصبانیت، افسردگی و فرسایش شغلی در مواجهه با بیماران آشفته و پرخاشگر شوند.

چاوشی با اشاره به اجزا و اشکال مختلف ارتباط افزود: فرایند ارتباط شامل فرستنده و گیرنده، پیام، رسانه و کانال و بازخورد است. با توجه به این فرآیندها می‌ توان گفت مهارت ارتباطی در واقع توانایی برقراری ارتباط به طور موثر و کارآمد با دیگران است. در ارتباط ایجاد شده هدف انتقال پیام است، حال این پیام می‌تواند در قالب احساسات، بیان نیازها و خواسته‌ها و یا اطلاعات منتقل شود.

وی در ادامه به راه‌ های تسهیل کننده و بازدارنده مهارت‌های ارتباطی اشاره کرد و اظهار داشت: برای تقویت مهارت‌های ارتباطی و رفتاری باید اعتماد به نفس ایجاد کرد. به گونه‌ ای که بتوان مفهوم پیام را به آسانی به دیگران منتقل کنیم. همچنین افزایش مهارت در ارسال پیام‌های کلامی و غیرکلامی نیز می‌تواند بر افزایش سطح مهارت‌ های ارتباطی یک فرد تاثیر گذار باشد.

انواع مهارت‌ها در فرایند ارتباط، مراحل ارتباط کلامی و موانع محیطی ارتباط از دیگر موضوع‌هایی بود که سوپروایزر آموزش به بیمار بیمارستان فارابی به بیان آن‌ها پرداخت و تصریح کرد: انتقال یک پیام تنها تا ۳۵ درصد مربوط به ارتباط کلامی است در حالی که سهم ارتباط غیرکلامی حدود ۶۵ درصد می‌باشد. همچنین ارتباط غیر کلامی با ۵۵، تن و لحن صدا با ۳۸ و ارتباط کلامی با هفت درصد به ترتیب بر انتقال یک پیام تاثیر می‌گذارند. به همین دلیل برای افزایش مهارت‌های ارتباطی باید همواره گفتار کلامی خود را با رفتار غیر کلامی متناسب کنیم. زیرا پیام‌ های کلامی و غیرکلامی ناهمخوان باعث سوء تفاهم خواهند شد. این راه‌های ارتباط غیر کلامی می‌ تواند شامل حالت چهره، ژست‌ها و حالات بدنی و تماس چشمی باشد.

چاوشی یکی از موارد مهم در بیمارستان فارابی را ارتباط با بیمارانی دانست که مشکلات بینایی دارند. وی گفت: ارتباط غیر کلامی آنچه در درون ما وجود دارد را به دیگران منتقل می‌کند و به همین علت بیمارانی که به بیمارستان فارابی مراجعه می‌کنند معمولاً به دلیل مشکلات بینایی قادر به درک اشاره‌ های غیر کلامی کادر درمان نبوده و در نهایت نمی‌ توانند ارتباط غیر کلامی خوبی با کارکنان پرستاری برقرار کنند. به این منظور در هنگام برقراری ارتباط با این بیماران می‌توان از تغییر تن صدا و سایر ابزارهای مناسب استفاده کرد. همچنین  پرستاران می‌توانند با معرفی خود به بیماران و اعلام حضور در هنگام ورود به اتاق آنان، باعث تقویت مهارت‌های ارتباطی و رفتاری با بیمار شوند.

وی در پایان با اشاره به مهارت‌های دریافت پیام، شیوه گوش دادن فعال، مهارت ارتباطی با افراد عصبی و آشفته و سبک‌های ارتباطی عنوان کرد: ترس از مخالفت، ترس از خشم دیگران، ترس از نرسیدن به خواسته و ترس از قضاوت باعث ایجاد ارتباط منفعلانه در مواجهه با بیماران خواهد شد. در مقابل نیازها و خواسته‌ها به شیوه سالم با در نظر گرفتن احساسات و نیازهای دیگران، عزت نفس و اطمینان از خود برای رسیدن به خواسته‌های معقول، مثبت اندیشی، شاکر بودن و احترام متقابل می‌تواند باعث ایجاد سبک ارتباطی جراتمندانه شود. توصیه ما نیز به بیماران و همکاران این است که بخش‌های تاریک وجود خود و دیگران را شناخته و بپذیرند که انسان‌ها مجموعه‌ ای از خوبی‌ها و بدی‌ها هستند.