چرا تمرینات زنجیره جنبشی باید در برنامه‌های بازتوانی شانه جایگزین تمرینات سنتی شوند؟

به گزارش روابط عمومی معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران، طرح تحقیقاتی با عنوان "بررسی مقایسه‌ای اثر تمرینات زنجیره حرکتی با تمرینات ثباتی کتف بر وضعیت استراحت کتف، درد و عملکرد شانه در ورزشکاران بالای سر مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه" توسط دکتر خدیجه اوتادی، دانشیار فیزیوتراپی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران اجرا و در سال ۱۴۰۴ به پایان رسید.
نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات زنجیره حرکتی با فعال‌سازی هماهنگ عضلات مرکزی و اندام فوقانی، در مقایسه با تمرینات تثبیت‌کننده کتف، نقش مؤثرتری در کاهش درد، بهبود عملکرد اندام فوقانی و اصلاح موقعیت کتف دارند.
دکتر اوتادی در تبیین یافته‌های این طرح گفت: «این رویکرد جامع‌تر می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش‌های سنتی در توانبخشی ورزشکاران مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه باشد و به بهبود نتایج درمانی کمک کند.»
از جمله کاربردهای اصلی این پژوهش می‌توان به:
بهبود درد و عملکرد شانه ورزشکاران مبتلا به سندرم گیر افتادگی
ارتقای اثربخشی برنامه‌های بازتوانی با تأکید بر عضلات مرکزی و اصلاح وضعیت کتف اشاره کرد.
این پژوهش همچنین بر ضرورت انجام مطالعات آینده با نمونه‌های گسترده‌تر، ارزیابی‌های بیومکانیکی دقیق و ترکیب تمرینات زنجیره حرکتی با سایر روش‌های درمانی برای افزایش کاربردپذیری نتایج تأکید دارد.
یافته‌های به‌دست‌آمده می‌تواند به ارتقای آموزش‌های تخصصی در رشته‌های فیزیوتراپی و علوم ورزشی، کاهش هزینه‌های درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران منجر شود.
راه ارتباطی با پژوهشگر: k_otadi@tums.ac.irکد طرح:66012