به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در این نشست که روز سه شنبه 19 اردیبهشت 1402 در سالن دارالفنون برگزار شد، دکتر علیرضا مرندی، رییس فرهنگستان علوم پرشکی ایران در ابتدا با بیان بیوگرافی و پیشینه ای از تحصیلات و فعالیت های خود گفت: به دلیل علاقه ای که در سال های گذشته به دکتر عباس شیبانی داشتم، دلم می خواست در دانشکده ای تحصیل کنم که ایشان در آن تحصیل می کرد. وقتی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفتم، در پایان دوره به رییس بخش گفتم که دلم می خواهد برای خدمت به ایران بازگردم.

وی به تجربه تحصیل در خارج از کشوراشاره کرد و گفت: دوری از خانواده و تربیت فرزندان به دور از خانواده برای همسرم بسیار سخت بود.همسرم مدارک من را به تهران آورد اما نتوانستم جایی مشغول شوم. آنزمان جهاد برای واکسیناسیون اقدام می کرد از آنها خواستم تا در برنامه واکسیناسیون به صورت رایگان کمک کنم اما ظاهرا این برنامه نیز متوقف شده است. پس از آن از دفتر وزیر برای مدیریت انجمن حمایت از کودکان که اکنون بهزیستی شده پیشنهاد کار داشتم.

دکتر مرندی با اشاره به مسئولیت خود به عنوان معاون درمان و سپس معاون بهداشت افزود: دکتر زرگر در زمان مسئولیت خود، برنامه های بسیار خوبی را از جمله تولید داروهای ژنریک شروع کرده بود که من پس از ایشان، همان مسیر را ادامه دادم. درآن زمان جنگ نیز آغاز شده بود و فشار کاری بر من بسیار زیاد شده بود. در نهایت این مسائل در سال 59 منجر به سکته قلبی در من شد. پس از آن از مسئولیت استعفا دادم و به عنوان رییس بخش کودکان بیمارستان طالقانی به کارم ادامه دادم.

وی تجربه شبکه های بهداشت را تجربه ای درخشان خواند و تصریح کرد: وقتی معاون بهداشت شدم تازه برای اولین بار متوجه مشکلات بهداشتی کشور در روستاها و مکان های دوره افتاده ایران شدم. کشور پر از پزشکان هندی و بنگلادشی بود. بی عدالتی به معنای واقعی کلمه در کشور حاکم بود. حضرت امام نیز مرتبا بر رسیدگی به محرومان تاکید داشتند. در این شرایط از خود می پرسیدم که چگونه می توانم به مردم کمک کنم. لذا در آن شرایط بسیاری از کارهایی که انجام شد غیر ممکن به نظر می رسید اما ما با دست خالی خیلی از کارها را ممکن کردیم.

رییس فرهنگستان علوم پرشکی ایران خاطر نشان کرد: برنامه ای به دستم رسید که به صورت پایلوت در برخی از مناطق اجرا شده و اثرات مثبتی داشت. برای راه اندازی این شبکه از بهورزان استفاده کردیم. حتی در بسیاری از مناطق به دلیل اینکه افراد با سواد در آنجا نبود ناگزیر به تربیت بهورز شدیم. به شما توصیه می کنم که برای هر مسئولیت، همواره نیروی انسانی خوب تربیت کنید. ما در آن سال ها در شاخص های بهداشتی می درخشیدیم و الگوی کشورهای همسایه بودیم اما پس از آن دیگر رشد چشمگیری در این حوزه ها نداشتیم.

وی به مشکلات شایع بهداشتی اشاره کرد و گفت: در آن زمان بیماری های اسهالی و مشکلات تنفسی عمده مشکلات کشور بود. دکتر منافی برای راه اندازی خانه های بهداشت تلاش زیادی کردند اما آن زمان هجمه زیادی به ایشان شد که ما بیمارستان می خواهیم و خانه بهداشت به درد ما نمی خورد. اگر در جمهوری اسلامی مسئولیتی را قبول کنید همواره با مانع مواجه هستید لذا خود را برای مشکلات احتمالی آماده کنید. راه اندازی شبکه بهداشت بسیار دشوار بود. در حالی که اگر به ما کمک می کردند این مسئله با سرعت بیشتری اجرایی می شد.

دکتر مرندی یادآور شد: خداوند بسیار کمک کرد تا بتوانم مسئولیتم را با موفقیت به پایان برسانم. من خود را لایق مسئولیت نمی دانستم و همان موقع مخالفتم را برای وزارت و معاونت اعلام کردم. اما معتقدم خدا این مملکت را دوست دارد و خودش برای کارها کمک می کند. اگر زمان من کاری انجام شده بسیاری از افراد هم به من کمک کردند اما آنچه به من منتسب شده لطف خداست.

رییس فرهنگستان علوم پرشکی ایران سپس به برنامه کنترل جمعیت پرداخت و گفت: وقتی معاون بهداشت شدم وضعیت بهداشتی مناطق بسیار ضعیف بود. آب آشامیدنی از سلامت کافی برخوردار نبود. آموزش و پرورش 4 شیفته بود. اوضاع تغذیه بسیار ضعیف  و امکانات مردم نیز اندک بود. لذا من با پیش بینی آینده در این زمینه احساس مسئولیت کردم. حضرت امام هم آن زمان فرمودند این مسئله باید در رسانه ها و دانشگاه ها مطرح و مورد بحث قرار گیرد. پس از آن، مسئله به سرعت در جامعه فراگیر شد. این طرح در زمان خود، امری درست بود اما در ادامه باید پایش و کنترل می شد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به مسئله ادغام آموزش پزشکی در نظام ارائه خدمات پرداخت و گفت: پیشنهاد این کار در شورای انقلاب فرهنگی مطرح شده بود و این طرح بعدها پخته تر شد. در ابتدا می خواستند این کار زیر نظر وزارت بهداری باشد اما من مخالفت کردم و گفتم باید وزارت خانه جدیدی برای این مسئله ایجاد شود. ما از گروه پزشکی فداکاری های زیادی در زمان جنگ و در زمان راه اندازی دانشگاه های علوم پزشکی دیدیم. اکنون بر آنها می تازند. منظور ما از ادغام آموزش پزشکی، آموزش دانشجویان در فیلد و در محل خدمت بود به عبارت دیگر، در پی جامع نگر کردن دانشجویان پزشکی بودیم.

در پایان این مراسم، دکتر محمد نوروزی، دبیر شبکه نخبگان ایران و دکتر علی شیخی دبیر انجمن علمی مدیریت نظام سلامت، ضمن اهدای یادبود به دکتر علیرضا مرندی، هدف از برگزاری این جلسه را توانمندسازی نخبگان در حل مشکلات کشور از طریق بیان تجربه بزرگان عنوان کردند.