مدیر پرستاری بیمارستان فارابی: غربالگری مناسب در زمینه کاتاراکت یکی از ابعاد بهداشت علوم بینایی است که نیاز به حمایت و پیگیری دارد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیمارستان فارابی، یازدهمین سمینار سالیانه پرستاری چشم فارابی بامداد پنجشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۰ به صورت مجازی در اسکای روم برگزار شد.
در ابتدای این وبینار فریده آژیر، مدیر پرستاری بیمارستان فارابی و دبیر اجرایی این سمینار با اشاره به نحوه برگزاری این سمینار مجازی گفت: یازدهمین سمینار مراقبت پرستاری در بیماری کاتاراکت هر سال بسیار جامع و به صورت حضوری برگزار شده است اما امسال به دلیل همه گیری کووید-۱۹ به صورت وبینار ارائه می‌شود. این وبینار شامل دو سمپوزیوم « تازه های  پرستاری  در کاتاراکت» و  « نقش  پرستار در جراحی کاتاراکت و آموزش به بیمار» می‌باشد.  

آژیر با بیان این که هر فرد در طی زندگی خود حداقل یک مرتبه تجربه مشکل چشمی که نیاز به مراقبت و سلامت بینایی دارد را داشته است، اظهار داشت: این مشکلات در بر گیرنده اختلالات بینایی خفیف تا شدید و حتی نابینایی است. در جهان ۲/۲ میلیون نفر از نقص بینایی یا نابینایی رنج می‌برند که نیمی از آن قابل پیشگیری است. اگر این موارد غربالگری و به سرعت تشخیص داده نشوند، می‌تواند بار اقتصادی چشم گیری را به نظام سلامت تحمیل کند. البته ایجاد چنین شرایطی در جوامع مختلف متفاوت است. در کشورهایی با درآمد پایین و متوسط نواقص بینایی شایع‌تر است و اختلال بینایی بیشتر در بین افراد مسن، خانم‌ها و ساکنان مناطق محروم دیده می‌شود.

وی در ادامه افزود: در چشم انداز ۲۰۲۰ بر Right to Sight یعنی هر فرد حق دیدن دارد تاکید زیادی شده است. برای جلوگیری از ابتلا به نواقص بینایی تمام تلاش‌ها در سطوح علمی و جهانی در جهت تقویت آن به کار گرفته شده تا اهداف چشم انداز مربوطه محقق شود. اهداف اصلی برای رسیدن به این چشم انداز شامل بالا بردن سطح آگاهی، دانش و عملکرد افراد جامعه به منظور پیشگیری از اختلالات بینایی و مراقبت اثربخش از سلامتی، توجه به راهکارهای موثر برای پاسخگویی به نیازهای مراقبت از چشم، شناسایی چالش‌های اصلی که در ارتباط با مراقبت از چشم هستند.

دبیر اجرایی یازدهمین سمینار پرستاری چشم کاتاراکت (آب مروارید) را یکی از مشکلات بهداشت عمومی که به عنوان شایع‌ترین و متداول‌ترین اختلال بینایی پس از عیوب انکساری دانست و تصریح کرد: این مشکل می‌تواند باعث محدودیت در فعالیت‌های روزمره افراد شود. حتی در بعضی مواقع سبب محرومیت از انجام فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و روانی شده که در نهایت بر کیفیت زندگی فرد مبتلا تاثیر به سزایی دارد.  

آژیر در بخش دیگری از صحبت‌های خود به شرایط مشکلات چشمی مانند کاتاراکت در کشور  پرداخت و گفت: در قرن اخیر بنا به دلایلی امید به زندگی در همه کشورها به ویژه در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ایران روند صعودی داشته است. همین امر یک عامل مهم در رشد جمعیت سالمند را توجیه می‌کند و با افزایش جمعیت سالمند میزان شیوع بیماری کاتاراکت وابسته به سن هم افزایش چشم گیری خواهد داشت. معمولاً کاتاراکت دو طرفه است و در صورت غربالگری نامناسب و تشخیص و درمان به موقع سبب افزایش نابینایی در کل جهان خواهد شد. در واقع غربالگری مناسب در زمینه کاتاراکت یکی از ابعاد بهداشت علوم بینایی است که نیاز به حمایت و پیگیری دارد. علاوه بر افزایش سن سایر عوامل از قبیل آسیب‌های چشمی، قرار گرفتن در معرض اشعه‌های رادیواکتیو، نور خورشید، بیماری‌های متابولیکی مانند دیابت و ژنتیک در وقوع این بیماری بی‌تاثیر نیستند.

وی در پایان اظهار داشت: استراتژی و روش‌های متفاوتی برای جراحی کاتاراکت وجود دارد و بر اساس سیر پیشرفت تکنولوژی نه تنها سرعت این جراحی بلکه میزان عوارض آن هم کاهش یافته است.