برگزیده بیست و یکمین دوره ابن‌سینا در حوزه خدمات ویژه و تعهد حرفه‌ای گفت: در این مدت با بیماری ناشناخته‌ای روبه‌رو شدیم که به‌هیچ‌وجه شبیه بیماری‌های مشابه نبود و بیماران در آن با افت شدید اکسیژن مواجه می‌شدند. ازاین‌رو به روش‌های جدید درمانی رو آوردیم که حتی در دنیا هم تجربه‌ای نسبت به آن وجود نداشت. روش‌های مختلف تهویه و پلاسما فرز را بر روی بیماران کرونا انجام دادیم تا بتوانیم واکنش‌های التهابی ریه را کاهش دهیم. نکته مهم در بیماران کرونا این بود که برخی از این بیماران باوجود افت شدید اکسیژن بدون هیچ احساس اضطراب و تنگی نفسی تنها احساس تشنگی داشتند و این ممکن بود پزشکان را دچار اشتباه کند. مهم‌ترین دستاورد درمانی ما این بود که اگر بیماران کووید 19 زود به بیمارستان بیایند احتمال بهبودشان بیشتر است. در این مدت از طریق شبکه‌های اجتماعی تجربیات خود را با کادر درمانی سایر شهرستان‌ها به اشتراک گذاشتیم. حضور خیرین در کنار وزارت بهداشت و دانشگاه پتانسیل خوب جامعه را در کمک به بحران‌ها نشان می‌داد. همه باجان و دل آمدند و بدون ترس کارکردند. بدون در نظر گرفتن منافع خود تنها برای بیماران کارکنیم.