دکتر توگه توجه به تاریخ معاصر و انجام پژوهش در این زمینه را از موارد لازم برای حفظ فرهنگ ایثارگری دانست

لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید.
دکتر غلامرضا توگه، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشیار فوق تخصص بیماری های خون و سرطان بالغین هستم.
در خصوص 3 خرداد 61 و آزادسازی خرمشهر بفرمایید.
دوران نوجوانی من همزمان بود با انقلاب شکوهمند اسلامی و به پا خواستن ملتی که سال ها تحت حکومت نظام سلطه بودند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 57، همه نیروهای استکبار جهانی و هم‌پیمان‌های آن ها درصدد از بین بردن و شکست انقلاب اسلامی بودند تا الگویی برای دیگر کشورها نشود و از طریق هم‌پیمان سرسپرده خود (صدام حسین)، جنگ تمام‌عیاری را با بمباران فرودگاه ها در شهریور 59 آغاز کردند. در ابتدای انقلاب، سازمان نظامی کشور ازهم‌گسیخته بود و هنوز ساختار جدید به‌طور کامل شکل نگرفته بود و دشمن از همین شکاف موجود استفاده کرد و از طریق مرزهای جنوب غربی و غرب کشور به داخل کشور ما پیشروی و شهرها را ناامن کرد. با کمک هواپیماها و موشک ها مناطق دورتر از حضور فیزیکی خود را نیز موردتعدی قرارداد. یکی از مناطقی که برای آن ها بسیار حائز اهمیت بود و تصرف کردند خرمشهر بود. دشمن با غافلگیری توانست وارد خرمشهر شود و باوجود 40 شبانه‌روز دفاع و فداکاری رزمندگان متأسفانه در مهرماه بخش اصلی شهر سقوط کرد. استحکاماتی که رژیم بعثی برای حفظ خرمشهر تدارک دیده بودند مثال‌زدنی بود تا جایی که مقامات آن ها اعلام کرده بودند«اگر ایران بتواند خرمشهر را آزاد کند کلید بصره را به آن ها هدیه می دهیم.» با خواست خداوند و با رهبری امام (ره) و تلاش و فداکاری غیرقابل‌توصیف رزمندگان، در تاریخ سوم خرداد 61 در عملیات «بیت‌المقدس» خرمشهر آزاد شد.
در آن زمان من دریکی از شهرستان های استان خوزستان زندگی می کردم و در کنار درس، در بسیج و انجمن اسلامی مساجد مشغول فعالیت بودم. حس و حال آن زمان قابل وصف و بیان نیست. آن روز خوشحال ترین روز مردم مملکت بود. روزهای شاد زیادی را برای مردم در وقایع ورزشی، ملی و مذهبی شاهد بوده ام، اما این روز شادترین روز مردم بود. اتفاق عجیبی بود. به نظر می رسید مردم با تمام وجود در حال شادی بودند. خودباوری، امید، قدرت و معجزه خدا در این اتفاق دیده می شد.
در خصوص لزوم یادآوری خاطره آزادسازی خرمشهر و تأثیر آن بر روی نسل جوان بفرمایید.
لزوم یادآوری این روزها به دو علت است. اول این اتفاق¬ها و رخدادها درس عبرت و چراغ راه برای آیندگان جهت تصمیم‌گیری‌های درست در شرایط مشابه هستند. علت دوم را از مرحوم دکتر علی شریعتی نقل می کنم. از ایشان پرسیده بودند چرا ملت شما بعد از 1400 سال هرسال عزای حسین ویارانش را مانند سال اول شهادت آن ها گرامی می دارند. ایشان در جواب گفته بود برای اینکه در حادثه غدیر خم و سپس تعیین جانشین پیامبر به ما ثابت‌شده است که دشمنان به‌سرعت و به‌راحتی اذهان را از حقایق مسلم پاک می کنند و وقایع را به‌گونه‌ای متفاوت نشان می دهند و اصل واقعه به فراموشی سپرده می شود؛ بنابراین یادآوری ارزش ها و حقایق جهت حفظ آن ها الزامی است.
سخن آخر
دو نکته ی خیلی اساسی وجود دارد. ما در ارائه تاریخ خود حتی تاریخ معاصر مشکل‌داریم. کشور های بیگانه بسیار بیشتر از ما در مورد تاریخ جنگ تحمیلی کتاب نوشته و تحقیق و پژوهش کرده اند. به‌عنوان‌مثال یک محقق خارجی، پایان‌نامه دکتری در خصوص تحلیل شعارهایی که در زمان جنگ بر دیوارهای خرمشهر نوشته‌شده بود می نویسد و از تحلیل این موارد برای شناسایی دیدگاه، فرهنگ و اعتقادات استفاده      می کند؛ بنابراین لازم است که تلاشی بسیار بیشتر جهت حفظ و انتقال آثار و وقایع این اتفاق عظیم انجام دهیم.نکته دوم در رابطه با کاروان های راهیان نور است. این کاروان ها می توانند نقش بزرگی در حفظ خاطره رشادت های رزمندگان و مردم و به‌طور کل تاریخ آن روزها داشته باشند. ازاین‌رو این مناطق جنگی می توانند محلی جذاب برای گردشگری گردشگران داخلی و حتی خارجی قرار گیرد.
توضیح اینکه به مناسبت سی و پنجمین سالروز آزادسازی خرمشهر و عملیات پر افتخار بیت المقدس مراسمی با حضور مسئولان دانشگاه، ایثارگران (اساتید، دانشجویان و کارکنان) و خانواده های آنان روز چهارشنبه  3 خرداد 96 از ساعت 20:30 تا  23 در محل آمفی تئاتر سازمان مرکزی دانشگاه برگزار می شود.