برگزیده بیست و یکمین جشنواره ابن‌سینا در حوزه خدمات ویژه و تعهد حرفه‌ای گفت: ICU ازنظر نوع خدماتی که به بیماران کرونا می‌داد پاشنه آشیل کار بود و هر کاستی در آن می‌توانست منجر به مشکلات جدی شود. مهم‌ترین خلاقیت ما در این بخش برای جلوگیری از کمبود تخت بستری و ونتیلاتور، حضور همکاران متخصص در کمک به حمایت‌های تخصصی بر بالین بیماران بستری بخش‌های کرونا بود. با همین رویکرد موفق شدیم موج اول کووید 19 را با 100 بیمار بستری در ICU بدون کمبود ونتیلاتور مدیریت کنیم. درگیری اصلی در این بیماری با ریه است و آنچه بیمار را آزار می‌دهد کمبود اکسیژن و احساس تشنگی شدید است. در چنین شرایطی افزایش مصرف اکسیژن باعث تغییر سیستم‌های پشتیبانی اکسیژن سازهای بیمارستانی شد. خوشبختانه ازنظر نیروی انسانی دغدغه جدی برای ارائه خدمات نداشتیم. قطعاً در کنار من افراد زیادی کمک کردند که هر یک می‌توانستند یکی از برگزیدگان این جشنواره باشند. فشار این بحران در بیمارستان‌ها، هم‌روی کادر درمانی و هم غیردرمانی بود. باید مدیریت شود تا افراد بازتوانی شوند و بتوانند انرژی کافی را برای مقابله با این بحران در ادامه مسیر بیابند.