به گزارش سینا رسانه دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت فرهنگی و دانشجویی، این دیدار شنبه 7 بهمن ماه از ساعت 19 با حضور مسئولان دانشگاه علوم پزشکی تهران در منزل شهید دکتر مرتضی لبافی نژاد از شهدای قبل از انقلاب برگزار شد.

دیدار با خانواده شهدا باعث خیرات و برکات بسیاری در زندگی و کارها خواهد شد

دکتر مهدی ابراهیمی معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه گفت: برای آشنایی نسل جوان و دانشجویان با شهدای دانشگاه علوم پزشکی تهران، برنامه ریزی شد اولین شنبه هرماه به دیدار خانواده های معزز شهدا برویم. به همین مناسبت و با توجه به این که شهید دکتر لبافی نژاد توسط عوامل ساواک در روز 4 بهمن ماه سال 1354 به شهادت رسید، دیدار با خانواده این شهید گرانقدر صورت گرفت. این دیدارها باعث خیرات و برکات بسیاری در زندگی و کارها خواهد شد. همه ما و کشور مدیون خون شهدا هستیم. ما باید بدانیم و یادآوری شود برای این نظام خیلی کار شده خیلی خون ها ریخته شده است برای ما زحمات بسیاری کشیده شده است.
وی افزود: امیدوارم بتوانیم این برنامه ها را به صورت مستمر ادامه دهیم.

شهید لبافی نژاد واقعا خداوند را ناظر و شاهد بر اعمال خود می دید و خجالت می کشید معصیت کند

در این دیدار همسر شهید لبافی نژاد پروین سلیحی که از مبارزان رژیم طاغوت و هم پا و همراه همسر شهیدشان بود گفت: عمر زندگی من با دکتر کمتر از 3 سال بود. من به همراه ایشان در زندان ساواک که امروزه تبدیل به موزه عبرت شده است چند سالی بودیم. باتوجه به اینکه آن زمان سن من کمتر از 18 سال بود حکم اعدام نداشت و من را باید منتقل به دادگاه اطفال می کردند که 14 تا 15 سال زندانی باید می شدم که به دو سال تقلیل یافت.
ایشان در ادامه از فعالیت ها و روح والای شهید سخن گفت، سلیحی گفت: شهید لبافی نژاد واقعا خداوند را ناظر و شاهد بر اعمال خود می دید و خجالت می کشید معصیت کند. می گفت خداوند ما را می بیند و این بی ادبی است که در محضر خدای متعال گناه انجام دهیم. ایشان یک قرآن کوچک داشت و زمانی که در بیمارستان شیفت بود مدام آن را می خواند برای او دنیا مانند زندان بود.
ایشان جزو سه نفری بود که برای تخصص پزشکی نامش برای تحصیل در آمریکا قبول شد اما ایشان به امام خمینی (ره) استفتاء کرد که می توانم بروم آمریکا یا بمانم و به مبارزه ام ادامه بدهم و حضرت امام فرمودند: شما مخیرید. مرتضی بسیار خوشحال شد ماند و  به فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی خود ادامه داد. می دانستم ایشان روزی به شهادت خواهد رسید روح بسیار بالایی داشت من به خدای خود می گفتم خداوندا چه لیاقتی در من دیده ای که ایشان را برای همسری من در نظر گرفته اید.
مدتی در یک خانه قدیمی در خیابان خوش که طبقه پایین مطب او بود زندگی می کردیم من ساعت ها می رفتم آنجا فقط او را تماشا می کردم نحوه برخورد او با مردم رفتار و حالاتش اصلا مشخص بود او باید شهید شود به قول شهید سلیمانی شرط شهید شدن شهید بودن است. بسیار کتاب های تفسیر و اخلاق می خواند خیلی روی معرفت رفتاری و فکری خودش کار می کرد.

ثمره زندگی آنها یک پسر به نام یاسر است که در حال حاضر پزشک طب و کار است.

در این دیدار دکتر احسان مقیمی مدیر امور ایثارگران و دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاه، دکتر سید اسماعیل سادات ابراهیمی معاون غذا و دارو، دکتر افضل شمسی مدیر فرهنگی و اجتماعی، مهندس مهدی اعمالی از بسیج جامعه پزشکی، مهندس فرشاد میرزایی مدیر امور دانشجویی، حسین الباس، اشکان از بسیج دانشجویی به همراه تعدادی دانشجو حضور داشتند.
توضیح اینکه، ساواک نمی توانست مرتضی را که فردی پرتلاش و فعال در صحنه علم و سیاست بود در سلول یا سازمان نگه دارد بنابراین او را در چهارم بهمن 1354 به جوخه اعدام سپرد و به شهادت رساند و کسی را از محل دفن او مطلع نکرد. پس از اینکه انقلاب اسلامی در سال 1357 به پیروزی رسید و مراکز و سازمان ها به دست مردم افتاد؛ در اسناد مهر شده ای مشخصات کسانی که جسدشان به دریاچه نمک انداخته شده بود از ساواک پیدا شد. زیر نام مرتضی این طور نوشته بود نامبرده تیر باران نشد؛ چندگلوله به پا و کتفش شیلک شد، قدرت تحرک از او گرفته شد و با خونریزی شدید توسط هلی کوپتر به دریاچه نمک در قم منتقل و در حالی که هنوز زنده بود و جان داشت به آب انداخته شد.
برای دریافت وصیت نامه شهید مرتضی لبافی نژاد، اینجا کلیک کنید.