دکتر علی جعفریان: شنیدن نام دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، توام با حس افتخار، اصالت، تاریخ غنی و تجلی یک نهاد مقدس است

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده پزشکی، دومين جشنواره قدر استاد دانشکده پزشکي با معرفي 10 استاد برگزيده در حيطه هاي آموزشي، پژوهشي و ويژه روز چهارشنبه 29 مرداد به صورت محدود با حضور اساتيد برگزيده در تالار ابن سينا و پخش آنلاين در اسکاي روم برگزار شد.

برگزيدگان اين جشنواره با آراي فراگيران اعم از دانشجويان دوره پزشکي عمومي، تحصيلات تکميلي، دستياري و فلوشيپ به همراه بررسي ميانگين نمرات 5 ساله اعضاي هيات علمي، نظر مسئولان آموزشي گروه و بخش ها، رول مدل بودن، فعاليت هاي اجتماعي و فرهنگي، منتور پژوهشي بودن، تعداد مقالات و ... انتخاب و معرفي مي شوند.

 امسال برای دومین سال برگزاری این مراسم از ۱۵۵۷ رای الکترونیک، ۱۲۰۶ رای مربوط به دور دوم نظرسنجی بود که از این میان ۶۲۲ رای مربوط به دوره پزشکی عمومی، ۳۲۰ رای مربوط به دوره تخصصی و فوق‌ تخصصی و ۲۶۴ رای مربوط به دوره علوم پایه بود.

متن ذيل گفت و گوي روابط عمومي دانشکده پزشکي با دکتر علي جعفريان برگزيده بخش هيات داوران دومين جشنواره قدر استاد است.

دکترعلي جعفريان عضو هيئت علمي گروه جراحي دانشکده پزشکي هستم.

آن چيزي که براي دانشجويان مهم است ميزان تعهد یک استاد به معلمي است که مظاهر مختلفي دارد؛ حضور استاد، تسلط علمی و دانش،ارتباط با دانشجویان، در مواقعي پشتيباني که استاد از دانشجويان مي کند، ترکيب اين مفاهيم و ميزان پايبندي و عمل به آنها، تعهد يک استاد را نشان مي دهد و به نظر من دانشجويان درست شناسايي مي کنند و اگر از دانشجويان بپرسيم معمولا به نتيجه درستي مي رسيم که يک معلم چقدر به معلم بودن خود متعهد است.

اميدوارم تا زماني که در دانشگاه کار مي کنيم فرد مفيد و موثري بوده و بتوانيم در محيط اطرافمان تاثيرگذار باشيم. در واقع به عنوان يک هيات علمي حفظ وضع موجود اولين وظيفه ماست و کار اصلي ما اين است که در محيطي که حضور داريم پيشرفت و ارتقا ايجاد کنيم و تا زمانی که بتوانيم، مفيد باشيم و بعد از آن کار را به دست ديگران و نفرات بعدي بسپاريم.

بيشتر از همه اميدوارم که دانشجویان اميد به آينده را از دست ندهند چرا که جز بزرگترين ريسک هايي است که با آن مواجه هستيم و اين نگراني وجود دارد که با خاطر مشکلاتي که هست، دانشجويان احساسي که بايد به آينده داشته باشند را نداشته باشند و اگر اميد به آينده نباشد کارايي آنها کاهش پيدا مي کند، بيشتر از همه اميدوارم، اميد در آنها زنده باشد.

حس خوشايند افتخار، اصالت، تاريخ غني، و حس يک نهاد مقدس در نظر من مي آيد.

به نظرم معيارهايي که دوستان براي انتخاب  دارند به صورت فراگير منتشر شود، اطلاع رساني بايد و شايد در خصوص نحوه انتخاب ها در سطح دانشگاه نيست به نظرم لازم است معيارهايي که دانشکده استفاده مي کند روشن و پخش شود چرا که علاوه بر اينکه نشان مي دهد ملاک و معيار انتخابها چه بوده، به گونه اي نوعي جهت دهي هم هست و هيات علمي را راهنمايي مي کند و خط مي دهد که دانشکده چه مواردي را مي سنجد که يک استاد برگزيده انتخاب کند.

اميدوارم اين دانشکده تا اکنون که در طول چنديدن دهه برای جامعه پزشکي و جامعه به طور عام منشا خیر بوده، ماهيت خود را حفظ کند و فارغ التحصيلاني تحويل جامعه دهد که منشا خيرات و برکات براي کشور و جامعه بوده و براي مردم مفيد باشند.