دکتر پورنسائی: براساس نظریه سلیگمن تصور اینکه هر چالشی زودگذر و موقتی است استرس را کاهش میدهد
بههمت دفتر امورایثارگران و مرکز تحقیقات آسیبدیدگان جنگ دانشگاه علوم پزشکی تهران، کارگاه بهبود کیفیت زندگی، ادامه مبحث کنترل استرس، پذیرش آگاهی انتخابی و استراتژیهای هیجانی، باحضور تعداد زیادی از شرکتکنندگان هفتم آذر 1400 در محیط اسکایروم برگزار شد.
2-خودگویی و واگویی: مکالمه یک طرفه با خود است که معمولا در ذهن ما اتفاق میافتد؛ اکثراوقات بهشدت باعث ایجاد استرس و فشارروانی میشود؛ بخش عظیمی از ذهن ما را اشغال میکند؛ روی هیجانات ما و درنتیجه برروی رفتار ما اثر میگذارد و بهشدت استرس را افزایش میدهد.
راهکار ایناستکه وقفه بیندازیم؛ از خودمان سوال کنیم تا جملههای منفی را شناسایی کنیم؛ جملههای منفی که حال ما را بدتر میکند.
راهکار دیگر اینکه خودگویی و واگویی مثبت را جایگزین منفی کنید. واگویی مثبت به معنای واقعگرایی است و به معنای خوش بینی نیست. درحالیکه خودگویی و واگویی مثبت آشفتگی ذهن را کاهش میدهد تا برای عامل استرسزا راهکار پیدا کنید و استرس را کاهش میدهد.
یک راهکار هم درماندگی آموخته شده از مارتین سلیگمن «Martin Seligman» پدر روانشناسی مثبتگرا است؛ یعنی یاد گرفتن این مطلب که هیچکاری از دستم برنمیآید؛ افراد در زمان رویارویی با مشکل ایجاد شده از قوه فکری و خلاقیت خود بهره میگیرند و آنرا بهکل زندگیشان تعمیم نمیدهند؛ بااین تصور که هر چالشی زودگذر و موقت است و نیاز به صرف انرژی بیش ازحد ندارد.
یک راه این است که همیشه از خودتان بپرسید این نگرانی که الآن دارم آیا 5 سال آینده هم برای من اهمیت دارد و برایم ایجاد نگرانی میکند؟ از دوردست به موضوع نگاه میکنیم تا موضوع نگرانی را حقیر نشان دهیم و تا استرس کاهش یابد.
تکنیک دیگر اینکه به بدترین اتفاقی که در زندگیتان افتاده نمره بدهید مثلا از دست دادن عزیزان که %100 میشود و الان این مشکل را با آن مقایسه کنید، مثلا %20 میشود؛ درنتیجه استرس کاهش یابد.
علاقهمندان میتوانند در فضای اسکایروم هرهفته این مباحث را پیگیری کنند. برای شرکت در کارگاه اینجا کلیک کنید و بهعنوان میهمان وارد شوید.
نظر دهید