گفت وگو با دکتر فاطمه فرهام دستیار ارشد بیمارستان سینا
دکتر فاطمه فرهام رزیدنت مغز و اعصاب دانشگاه می گوید: وقتی پای جان انسان در میان باشد، همه خیلی محافظه کار می شوند و این یک اتفاق عادی است، اما وقتی تو همچین شرایطی قرار می گیری، باید بتوانی جلوی ترس هایت بایستی و با آن ها مقابله کنی.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت دانشجویی فرهنگی، باتوجه به برگزاری آیین ملی اهدای تندیس فرشته سلامت به دانشجویان فعال در مبارزه با ویروس کرونا، توسط معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، گفت و گویی کوتاه انجام دادیم با دکتر فاطمه فرهام دستیار بیماری های مغز و اعصاب بیمارستان سینا که در ادامه می خوانید.
لطفا خودتان را معرفی کنید.
فاطمه فرها،م رزیدنت سال آخر بیماری های مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران و درحال حاضر در بیمارستان سینا مشغول خدمت هستم.
از چه زمانی وارد فعالیت های داوطلبانه یا موظفی در خصوص مبارزه با ویروس کووید 19 شدید؟
از ابتدای اعلام همه گیری کووید ١٩، مرکز ما جزء بیمارستان هایی بود که تریاژ تنفسی و بخش مخصوص بیماران کووید ایجاد کرد و از همون زمان به علت حجم بالای بیماران از دستیاران همه رشته ها برای تریاژ کووید کمک گرفته شد.
چه عواملی باعث حضورتان در فعالیت های بهداشتی و درمانی مرتبط با ویروس کرونا گردید؟
بخشی از حضور ما وظیفه بود، برای مثال در تریاژ تنفسی، اما بار کاری زیادی که روی دوش همکاران طب اورژانس و داخلی بیمارستان ما بود واقعا طاقت فرسا بود و نیاز به همکاری سایر گروه ها هم وجود داشت و واقعا جا دارد که بهترین تقدیرها ازشون صورت بگیرد و خداوند سلامت نگهشون دارد.
تجربه شما از حضور در چنین فعالیت هایی چیست؟
می توانم بگویم در دوره ای که به عنوان اینترن و بعد رزیدنت مشغول به کار شدم، اولین باری بود که چنین بحرانی رو تجربه می کردم. شرایطی که مثل زلزله یا حوادث دیگه محدود به یک گروه خاص نمیشد، بلکه هر لحظه ممکن بود هر کدام از همکاران و دوستانمان را درگیر کند، ولی اغلب همکارانمان از پرستارهای عزیزی که مستقیما و طولانی مدت در کنار بیماران بودند تا رزیدنت های رشته های مختلف هر کدام به نحوی کمک می کردند. با اینکه همه نگران بودند، نه نگران خودشان بلکه نگران عزیزانشان، ولی در هیچ لحظه ای میدان رو خالی نمی گذاشتند و این حس همدلی قشنگ ترین چیزی بود که دیده می شد.
آیا به سایر دانشجویان دانشگاه توصیه می کنید به جمع فعالان عرصه جهادی و برنامه های داوطلبانه بپیوندند؟
واقعیت اینه، وقتی پای جان انسان در میان باشد، همه خیلی محافظه کار می شوند و این یک اتفاق عادی است، اما وقتی تو همچین شرایطی قرار می گیری، بنظرم باید بتوانی جلوی ترس هایت بایستی و با آن ها مقابله کنی. این روح آدم را بزرگ می کند و اگر این حضور و کمک جمعی نباشد، ما قطعا نمی توانیم ادامه بدهیم.
آیا از برگزاری آیین ملی اهدای تندیس فرشته سلامت ویژه دانشجویان فعال در مبارزه با ویروس کرونا اطلاع دارید؟
من در این مورد اطلاعی نداشتم ولی خوشحالم که شاید این کار گوشه خیلی کوچکی از زحمات دوستانمان در رشته هایی که مستقیما درگیر کووید بودند را جبران کند و مختصری از لحظات سختی را که شاهدش بودند التیام ببخشد.
چه پیشنهاد یا نظری برای حضور حداکثری دانشجویان دانشگاه دراین رویداد ملی که فعالیت های بسیاری در این یک سال گذشته داشته اند، دارید؟
قطعا استفاده از فضای مجازی بهترین راه برای اطلاع رسانی خواهد بود.
سخن آخر؟
از خداوند توان چند صد برابر می خواهم برای همه عزیزانی که در هر جایگاهی برای سلامت مردم عزیزمان با تمام وجود زحمت می کشند و امیدوارم با همراهی همه هر چه زودتر با خیالی آسوده بتوانیم عزیزانمان را در آغوش بگیریم؛ به امید آن روز.
نظر دهید