زندگی‌نامه شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران
شهید داوود غفارزاده
به مناسبت هفته دفاع مقدس زندگی نامه شهدای مدافع سلامت دانشگاه منتشر می شود. در ادامه به زندگی نامه شهید داوود غفاری اشاره شده است.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مرکز بسیج جامعه پزشکی و اساتید، زندگی نامه شهید داوود غفاری را در ادامه می خوانید:
شهیدداوودغفاری
ایشان در بیستم شهریور ماه ۱۳۵۹ در محله سجاد شمالی منطقه17 تهران در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدر ایشان کارمند دانشگاه علوم پزشکی تهران و مادرشان خانه دار هستند. وی در دوره دبیرستان عضو انجمن اسلامی شد و فعالیت های اجتماعی خود را آغاز نمود و پس از اتمام دوره خدمت سربازی در سال ۱۳۸۳ به استخدام دانشگاه علوم پزشکی تهران درآمد. ایشان درهمان کودکی عاشق و دلباخته مکتب ولایت و امامت بود و در مجالس سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شرکت می کرد.
شهیدداوودغفاری
ایشان در بیستم شهریور ماه ۱۳۵۹ در محله سجاد شمالی منطقه17 تهران در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پدر ایشان کارمند دانشگاه علوم پزشکی تهران و مادرشان خانه دار هستند. وی در دوره دبیرستان عضو انجمن اسلامی شد و فعالیت های اجتماعی خود را آغاز نمود و پس از اتمام دوره خدمت سربازی در سال ۱۳۸۳ به استخدام دانشگاه علوم پزشکی تهران درآمد. ایشان درهمان کودکی عاشق و دلباخته مکتب ولایت و امامت بود و در مجالس سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شرکت می کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی و حملات بی رحمانه موشکی رژیم بعث عراق به شهر تهران در دوران کودکی از ناحیه پای سمت چپ مجروج و در بیمارستان شهدای تجریش در سال ۱۳۶۳ بستری و مداوا می گردند.
با توجه به اینکه پدرایشان در آن سال‌ها در جبهه شمال غرب ایران حضور فعال داشتند مسئولیت خانواده برعهده مادرشان بود ایشان می فرمایند: همیشه شعار داوود و نصیحتی که به برادران کوچکتر می کرد این بود که. برای لذت بردن و داشتن زندگی آرام تنها به خدا توکل کنید و در تمام لحظه ها و کارها خدا را در نظر داشته باشید.
ایشان علاوه برکارشناس امور حقوقی بیمارستان، مدیریت فرهنگی بسیج جامعه پزشکی و اساتید بیمارستان را بعهده داشت و بصورت خودجوش به دنبال کارهای فرهنگی، جهادی، امورخیریه و کمک به نیازمندان و مردم بود چه بسا در بیمارستان به خیلی از نیازمندان کمک مومنانه و بدون ریا انجام می‌داد. درسال 1398 در پی وقوع سیل در شهرستان پلدختر به صورت داوطلبانه و خودجوش به همراه دوستان بسیجی اش به منطقه اعزام و به امداد رسانی به سیل زدگان پرداختد.
او فردی متعهد با اخلاص، صبور، خوش اخلاق، خوش رو و بی علاقه به دنیای مادی بود و فقط و فقط خودش را وقف خدمت رسانی به مردم می کرد. ایشان در ایام شیوع ویروس کرونا در راستای پیشگیری و مقابله با آن حضور بی وقفه و چشمگیری در امدادرسانی به بیماران کرونایی داشت تا اینکه در30 فروردین 1399به علت مبتلا شدن به ویروس منحوس کرونا بعد از هفته ها مقاومت به علت عوارض شدید بیماری به خیل شهدای مدافع سلامت پیوست. پیکر ایشان درگلزار شهدا در قطعه 50 همجوار با شهدای گمنام و شهدای خدمت آتش نشان آرام گرفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
نظر دهید