تغییـر دادن چـارت معمـول بیمارسـتان و اضافـه شـدن واحدهـای موردنیـاز اولیـن اقـدام بـرای مدیریـت ایـن بحـران بـود، به منظـور بهره گیـری بهینـه از ظرفیـت بسـتری بیمارسـتان، بیمـاران در 5 سطح دسته بندی می شدند.

در حوزه طب ایرانی و گیاهان دارویی به واسطه دستور وزیر محترم بهداشت مبنی بر ورود منطقی و مبتنی بر شواهد طب ایرانی و مکمل برای کمک به کنترل شرایط و بهبود وضع بیماران، دانشگاه با همکاری نزدیک و مستقیم دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت وارد این حوزه شد.

طرح های پژوهشی کاربردی متعددی در مورد کرونا تدوین شد که مقالات مرتبط، در فاصله کوتاهی پس از شیوع کرونا منتشر شدند. یکی از این مقالات در خصوص انتشار بیماری کووید از طریق ذرات مایع سرفه یا قطرات مایع معلق در هوا در اثر سرفه بود که تاثیر خوبی در شناخت اثرات کاربرد ماسک در محیط های مختلف و رعایت فاصله فیزیکی داشت.

در دانشگاه برای به حداقل رساندن خطر ابتلای دانشجویان شیوه نامه هایی پیش بینی و تدوین و نحوه استفاده ازآسانسور،کتابخانه، سایت و نحوه حضور دانشجویان در آزمایشگاه ها و در حوزه کارآموزی ها تهیه شد. همانگونه که شیوه جدیدی از زندگی اجتماعی شکل گرفت، در دانشگاه نیز شیوه های نوینی برای ارتباط استادان و دانشجویان و تعاملات سیستم آموزشی تعریف شد.

دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان بزرگ ترین و قدیمی ترین دانشگاه علوم پزشکی کشور زودتر از سایر دانشگاه ها و با تمام ظرفیت آماده خدمت رسانی شد.بعد از اعلام بیمارستان یاس و رازی به عنوان مرکز کرونا، با تشکیل جلساتی در این بیمارستان ها، نیازسنجی ها در خصوص مقابله با کرونا صورت گرفت و اقدام به تهیه تجهیزات لازم شد.

پس از گزارش ابتلای موارد مشکوک در استان قم انتظار می رفت بیماری به سایر استان ها به ویژه استان های مجاور مانند تهران نیز سرایت کند. پس از اعلام اولین مورد مرگ بر اثر این بیماری، در اولین اقدام، کمیته ای اضطراری با حضور رئیس، معاونان، رؤسا و مدیران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل و سیاست ها و دیدگاه های دانشگاه در مواجهه با این بیماری تبیین و تشریح شد. بیماری، ناشناخته و درمان آن نامشخص بود و می بایست در اولین گام، سردرگمی ایجادشده در تیم مدیریتی دانشگاه، مدیریت و هدایت می شد.

مدل هدایت بحران کووید در دانشگاه علوم پزشکی تهران بر محور شایستگی های کلیدی و چابکی موجود در دانشگاه به تصویر درآمد. بر اساس این مدل بهترین خدمات در کمترین زمان و به بهترین شکل برای بیماران فراهم می آید. اجزای این مدل یک تصویر کامل و نسبتا جامع از اتفاقات و تغییراتی که در مجموع فرایندها و ارائه خدمت فراهم شده است را نمایش می دهد و شامل فعال سازی ظرفیت ها، پیشرفت های کلیدی، حفاظت فردی، فرصت های مهرورزی، آموزش، پژوهش، راهنماها و درمان که بر محور شایستگی های کلیدی می شود.

در پی بحران بیماری کرونا در نقاط مختلف جهان، همه گیری کرونا ویروس در ایران به صورت رسمی در ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ تأیید شد. نگرانی از شیوع کرونا در ابتدای اسفند موجب افزایش تقاضا برای تجهیزات پیشگیری و بهداشتی شد. از سوی دیگر بیمارستان ها با مراجعه پرتعداد و ناگهانی بیماران با مشکلات تنفسی مواجه شدند که در آن زمان شیوه مشخصی برای دسته بندی و تریاژ آنان وجود نداشت و باوجود همه مشکلات جلوه ای جدیدی از ایثار و خلاقیت و مدیریت مبتنی بر شایستگی نمایان شد. باتوجه به جدید بودن این بیماری سازمان هایی موفق به مدیریت مناسب این بحران شدند که زیرساخت های چابکی را توسعه داده بودند. چابکی درواقع یک توانایی اساسی را ایجاب می کند که تغییرات را در محیط سازمان، احساس، دریافت، ملاحظه، تجزیه وتحلیل و پیش بینی کند. سازمان چابک سازمانی است که دیدگاه وسیعی در مورد نظم نوین جهان دارد. بنابراین سازمان باید بتواند اطلاعات حساس را با ذینفعان به اشتراک بزاره و تغییرات را پیش بینی کند و با حداقل ذخیره موجودی مبتنی بر تقاضای کششی به تغییرات پاسخگو باشد.

مهشید مال بخش مامای بخش زنان بیمارستان شریعتی درباره باروری در دوران کرونا در این پادکست توضیح داد.

کارگاه مجازی «منتورینگ دستیاران؛ چگونه؟» به همت دفتر توسعه آموزش بیمارستان فارابی برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی این مرکز پنجشنبه 31 مرداد 1400 برگزار شد. در این کارگاه 2 ساعته دکتر سعید پورحسن، عضو هیئت علمی گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی تهران به بیان مفاهیم منتورینگ و راهکارها و چالش های موجود در این زمینه پرداخت. برای استفاده اعضای هیئت علمی و دستیاران از تمام مطالب، این کارگاه به صورت یک پادکست آماده و از طریق فایل زیر در دسترس است.