متن پیام بدین شرح است:

 

سلام و ادب خدمت دوستان و همکاران بزرگوار دانشکده ای و دانشگاهی مان، 

بزرگواران، همانطور که میدانید از هفته آینده فعالیت‌های دانشگاه‌ها در سراسر کشور در شرایط نو و همزیستی با کرونا آغاز می‌شود. از بزرگوارآن چشم داشت داریم که مطابق با راهنماهای آماده شده در وزارتخانه و دانشگاه، کارهای آموزشی، پژوهشی و اجرایی را در فضای نو انجام دهیم. با تجربه تر، صبور تر و مهربان تر و کریم تر به یکدیگر نگاه کنیم. گفتار نیکو، اندیشه نیکو و کردار نیکو را از هیچ کس و بویژه خودمان دریغ نکنیم. زنجیره دوستی و مهربانی را با اندیشه، گفتار و کردار نیکو استوار ببافیم و بهم پیوسته باشیم. 

ما استاد بهترین، کهن ترین و نازنین ترین دانشگاه در کشور و منطقه خاورمیانه، آسیای میانه و غربی، شمال آفریقا هستیم! چقدر دلبستگی و dedication خودمان را به این سرو کهن نشان داده ایم و می‌دهیم. دلم می‌گیرد از خودمان که بعضی مواقع فراموش می‌کنیم که بزرگترین انگیزش، بزرگترین امتیاز، در خانواده این دانشگاه بودن در جمع اهالی این دانشگاه و دانشگاه های میهن چون جان مان است. 

یک امتیاز برای این کار و اجباری بودن برای دانشیاری و استادی و حتی امتیاز مادی را آنقدر بزرگ نبینیم. به یک مدیر گروه، یا یک معاون و یا مدیر بخشی در دانشکده و دانشگاه مگر چه امتیاز ویژه ای می‌دهند که باید این قدر تلاش کند و خون جگر بخورد برای همکاران و دانشجویان چون نور چشمانش. ۰فقط عشق به جایگاه استادی و در سایه سار این سرو کهن است که نیروی ویژه می‌دهد تا تلاش کنیم، وگرنه یک میلیون و یا حداکثر دو میلیون تومان، و بسیاری زمان‌ها رایگان، پاسخ این همه تلاش عاشقانه نیست. یکبار دیگر به عنوان دوست تان، خودم و شما را به بازبینی وظایفمان نسبت به دانشگاه چون جان مان فرا می‌خوانم.

دوست و دوست دار همگی.

م. هاديان