در روزهایی که دانشگاه علوم پزشکی تهران با شرایطی بحرانی و پرتنش مواجه بود، دکتر محمدرضا منصوری به‌عنوان سرپرست این مجموعه مسئولیت سنگینی را بر عهده گرفت. او در این دوره کوتاه، با مدیریت هوشمندانه و تدبیر، توانست بسیاری از نگرانی‌ها را کاهش داده و آرامش را به فضای علمی و اجرایی دانشگاه بازگرداند. دکتر منصوری، که به دلیل جایگاه علمی و اخلاقی‌اش مورد احترام دانشگاهیان بود، در مصاحبه‌ای در سال 1393 از چالش‌های این دوران پرده برداشت. از تصمیم‌گیری‌های جسورانه گرفته تا حل تنش‌های مدیریتی، او با رویکردی مبتنی بر وحدت و آرامش، نقش مهمی در حفظ جایگاه دانشگاه ایفا کرد. بازنشر این گفت‌وگو در آستانه نودسالگی دانشگاه، پنجره‌ای ارزشمند به بخشی از تاریخ این نهاد علمی باز می‌کند.

در آستانه نودمین سال تأسیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، تجلیل از بزرگانی همچون مرحوم دکتر علیرضا یلدا، نه فقط ادای دین به تاریخ پرافتخار دانشگاه، بلکه چراغی روشن برای نسل‌های آینده است. او که از کودکی در محله پامنار تهران پرورش یافت، همواره با عشق به دانش و انسانیت زندگی کرد. در خاطراتش، از لحظات ساده زندگی و عشق والدین به تحصیل سخن می‌گوید، لحظاتی که زیربنای شخصیت فرهیخته او شد. دکتر یلدا با شوقی بی‌نظیر، مسیر سخت و پرچالش پزشکی را طی کرد و با منش انسانی‌اش الگویی کم‌نظیر برای همه ما باقی گذاشت. دکتر یلدا در بخشی از این مصاحبه به زیباترین شکل از اهمیت "زندگی کردن درست" سخن می‌گوید. او باور داشت که پزشکی هدف نیست، بلکه ابزاری است برای خدمت به جامعه و شاد کردن دل‌های نیازمندان. این انسان وارسته، که از اصول اخلاقی کوتاه نیامد، همواره در پی انتقال دانشی فراتر از خطوط کتاب‌ها بود و به دانشجویانش می‌آموخت که لبخند و مهربانی، اولین نسخه شفابخش برای هر بیمار است. یاد او، همچون نوری است که همچنان بر تالارهای این دانشگاه می‌تابد.

در آستانه نودمین سالگرد تأسیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، بازنشر گفت‌وگویی صمیمانه و کم‌نظیر با مرحوم دکتر عباس شفیعی، معمار داروسازی نوین ایران، فرصتی ارزشمند است تا به یاد آوریم چگونه یک شخصیت علمی می‌تواند در اعتلای دانش و فرهنگ کشور نقشی بی‌بدیل ایفا کند. در این مصاحبه که در بهمن ۱۳۹۳ انجام شد، دکتر شفیعی، چهره ماندگار و افتخارآفرین علوم پزشکی، با صداقتی شگفت‌انگیز از مسیر پرپیچ‌وخم زندگی علمی‌اش سخن می‌گوید؛ از تلاش‌هایی که او را به قله‌های دانش در دانشگاه‌های معتبر جهان رساند، تا بازگشتش به میهن با دستانی پر و قلبی آکنده از عشق به وطن. این روایت، نه فقط داستان یک استاد دانشگاه، بلکه حکایتی الهام‌بخش از تعهد، تلاش بی‌وقفه و ایمان به تحول در مسیر رشد و پیشرفت ملی است.

«موفقیت بدون تلاش ممکن نیست؛ خودتان شانس را برای خود خلق کنید.» سخنی از مرحوم دکتر مسلم بهادری استاد ممتاز دانشگاه علوم پزشکی تهران که نه تنها حکایت از فلسفه زندگی او، بلکه هدیه‌ای به جوانان برای خلق آینده‌ای درخشان است. در آستانه 90 سالگی دانشگاه علوم پزشکی تهران مصاحبه 10 سال پیش دکتر بهادری را بازنشر می دهیم. این چهره درخشان تاریخ پزشکی ایران، با خاطراتی از تلاش‌ها و افتخاراتش در مسیر تاسیس و پیشرفت دانشگاه علوم پزشکی تهران، همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید است. از تاسیس اولین بخش آسیب‌شناسی در بیمارستان سینا تا مشارکت در گسترش دانشکده‌های پزشکی کشور، هر گام او نمایشی از اراده، تعهد و عشق به وطن است. دکتر بهادری، چهره ماندگار پزشکی کشور، اول اردیبهشت ۱۴۰۱ مصادف با ایام شهادت حضرت علی(ع) دار فانی را وداع گفت.

خبر درگذشت دکتر ابوالحسن ندیم، یکی از بزرگ‌ترین اساتید اپیدمیولوژی ایران، در اوایل دی ماه 1403 بر دل بسیاری از شاگردان، همکاران و جامعه پزشکی سنگینی کرد. مردی که حدود یک قرن پیش در کوچه‌های قدیمی تهران متولد شد و با اراده‌ای آهنین و عشقی بی‌پایان به خدمت به مردم، ردپایی ماندگار بر مسیر بهداشت و سلامت کشورمان گذاشت. استاد ندیم، نه‌تنها معلمی بی‌نظیر، بلکه پدری مهربان برای نسل‌های بعدی اپیدمیولوژیست‌ها بود؛ کسی که با خلوص نیت و فروتنی، پایه‌های این علم را در ایران بنا کرد و به جهانیان معرفی کرد. این مصاحبه که ده سال پیش به مناسبت هشتادمین سالگرد تأسیس دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد، امروز و در آستانه مراسم 90 سالگی دانشگاه به‌یاد آن استاد فقید بازنشر می‌شود تا نه‌تنها یادآور نقش بی‌بدیل او در پیشرفت بهداشت عمومی باشد، بلکه تصویری از کوچه‌های محله بازارچه نائب‌السلطنه تا خطوط مقدم جبهه‌های جنگ، استاد ندیم همیشه جایی بود که حضورش معنای واقعی مسئولیت و تعهد را به نمایش می‌گذاشت. دکتر کوروش هلاکویی نائینی و دکتر اکبر فتوحی دو استاد اپیدمیولوژی و از شاگردان دکتر ندیم در این مصاحبه دیدنی حضور داشتند.

در دل دشت‌های پر رمز‌و‌راز یزد و میان صدای اذان پیرمردی مؤمن، داستان زندگی مردی شکل گرفت که نه‌تنها به قله‌های علم و تخصص دندانپزشکی دست یافت، بلکه چراغی روشن برای هزاران دانشجو و جامعه پزشکی ایران شد. دکتر سید جلال پورهاشمی، فرزند رضوانشهر یزد، در سایه ارزش‌های اخلاقی خانواده‌ای مذهبی و با دستانی که از کودکی به عطر قرآن معطر بود، مسیر زندگی‌اش را با عشق به انسانیت و تلاش بی‌وقفه هموار ساخت.

در جهان پرتلاطم امروز، جایی که بیماری‌های مزمن و چالش‌های تغذیه‌ای سایه‌ای سنگین بر سلامت جوامع افکنده‌اند، حضور افرادی که با عشق به علم و تعهد به انسانیت گام برمی‌دارند، نعمتی بی‌بدیل است. دکتر لیلا آزادبخت، استاد برجسته تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تهران، نمونه‌ای درخشان از چنین شخصیت‌های الهام‌بخش است. او که از دوران کودکی در محیطی آکنده از حمایت و تشویق علمی رشد یافت، اکنون در پیشانی تحقیقات تغذیه‌ای قرار دارد و با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود، نقشی بی‌بدیل در ارتقای سلامت جامعه ایفا می‌کند.

مصاحبه‌ای که پیش روی شما قرار دارد، فرصتی برای شنیدن روایت‌های کم نظیر از زبان فردی است که مسیر زندگی‌اش را وقف خدمت به علم، اخلاق، انسانیت و دین و میهن کرده است. دکتر سید ناصر عمادی، پزشکی که به معنای واقعی کلمه «پزشک بدون مرز» است، نه تنها در درون مرزهای ایران بلکه در دورافتاده‌ترین نقاط آفریقا و خاورمیانه نیز حضور یافته و با درمان بیماران، پیام‌آور صلح، دوستی، عشق و امید برای انسانهای نیازمند بوده است.

دکتر ابراهیم رزم پا استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گوی تاریخی شفاهی دانشگاه با بیان اینکه پزشکی صرفاً یک شغل نیست، بلکه یک رسالت است گفت: «پزشکان باید با عشق و علاقه به خدمت به همنوعان وارد این حرفه شوند. پزشک نباید خود را از مردم جدا ببیند یا خود را تافته جدابافته بداند. به گفته استاد یلدا، خداوند به ما این توانایی را داده که به این رشته برویم و خدمت کنیم، نه اینکه فقط در پی منافع شخصی و مال‌اندوزی باشیم پزشکان به عنوان حافظان سلامت جامعه، باید از هرگونه فعالیتی که به ضرر بیماران و حرفه پزشکی باشد، پرهیز کنند. نزدیک بودن به مردم و درک نیازهای آن‌ها، کلید اصلی ایجاد ارتباط موثر پزشک- بیمار است.»

در ادامه ثبت تاریخ شفاهی در واحد روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران با دکتر زهرا عالی نژاد گفت و گو کردیم که در ادامه می خوانید.