میلاد با سعادت سیدالساجدین امام زین‌العابدین (ع) مبارک باد

امروز روز میلاد پربرکت امام سجاد (ع) است؛ چهارمین نور امامت و زینت عابدان و ساجدان. ای زینت سجده کنندگان! از توکل خویش، کوله‌بار عنایتمان را پر کن و با عشق آسمانی‌ات، ما را شفاعت نما. امام صبور گریه‌ها و رکوع‌ها، امام مهربان سجده‌ها و سلوک‌ها، سجاده‌ها؛ به برکت این‌که تقدیسشان خواهی کرد یاس می‌پاشند و گل محمدی. آری! مولای صحیفه‌های عاشقانه عبادت می‌آید تا آسمان به وجود فرزندان «نبوت» ببالد؛ به وجودی ببالد که عبادتش پیامبروار و حلمش علی وار است.
امام زین‌العابدین (ع) در تاریخ پنجم شعبان سال 38 هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. پدر بزرگوار آن امام، حضرت امام حسین (ع) و مادر گرامی آن حضرت، شهربانو دختر یزدگرد آخرین پادشاه سلسله ساسانیان است. نام مبارک آن بزرگوار علی است و مشهورترین القاب آن حضرت زین‌العابدین و سجاد است و مشهورترین کنیه او ابا محمد و ابوالحسن است. صحیفه سجادیه» اثر جاودانه حضرت امام زین‌العابدین (ع)، یکی از جامع‌ترین و ارزنده‌ترین منابع فرهنگی ناب اسلامی بوده و دربردارنده مطالبی همچون: دعا، سیاست اسلام، اخلاق اسلام، اجتماعیات اسلام، حقانیت شیعه، حقانیت اهل‌بیت، انتقاد از ظلم و ظالم، سفارش به‌حق و حقیقت و بالاخره یک دوره معارف اسلامی است.
بیان آفات عبادت در سخن امام سجاد (ع)
آفت عبادت؛ عجب و غرور است. خوبی‌ها هم آفت دارد. مثلاً عبادت، عزت، خدمت، کرامت همگی آفت‌پذیر هستند. امام سجاد (ع) دعا می‌خواند ولی می‌گوید «الهی عبّدْنی‏» خدایا توفیق عبادتم بده؛ اما ادامه می‌دهد «و لا تفْسدْ عبادتی بالْعجْب‏» (عبادت مرا با عجب خراب نکن.) (صحیفه سجادیه/ص92) آفت عبادت عجب است. آفت عبادت این است که آدم فکر می‌کند کسی است، عجب او را می‌گیرد و مغرور می‌شود.
آفت عزت؛ تکبر
 امام صادق می‌گوید: «الهی أعزّنی‏» خدایا عزتم بده. «و لا تبْتلینّی بالْکبْر» مرا مبتلابه تکبر نکن. آفت عزت این است که آدم که عزیز شد، متکبر هم می‌شود.
آفت خدمت به مردم؛ منت گذاشتن
 «الهی أجْر للنّاس على یدی الْخیْر» خدایا با دستم خیر برسانم. به این‌وآن کمک کنم. با دستم به این‌وآن خیر برسانم؛ اما آفت دارد منت و لذا می‌گوید: «و لا تمْحقْه بالْمن»، «من» یعنی منت. به مردم کمک بکنم؛ اما سرشان منت نگذارم.
آفت کرامت؛ فخرفروشی
«الهی هبْ لی معالی الْأخْلاق‏» اخلاق کریمانه به من بده؛ اما «و اعْصمْنی من الْفخْر» از افتخار کردن به خود و فخرفروشی مرا حفظ کن.
ایجاد تعادل و توازن در روحیات و خصلت‌ها
امام سجاد (ع) می‌فرماید، «لا تحْدثْ لی عزّاً ظاهرا إلّا أحْدثْت لی ذلّةً باطنة عنْد نفْسی بقدرها»؛ خدایا برای من عزت ظاهری ایجاد نکن، مگر اینکه به همان اندازه‌ی عزت ظاهری خودم را در نزد خودم خوار گردانی.
شعار این قسمت از دعا این است که خدایا عزت ظاهری تعادل پیدا کند. با ذلت باطنی، «بقدرها الهی لا ترْفعْنی فی النّاس درجة إلّا حططْتنی‏عنْد نفْسی» در یک‌کلام می‌فرماید خدایا هرچه در جامعه عزیزتر می‌شوم تواضع من بیشتر شود. یعنی طوری نشود که خودم را کسی حساب کنم و عجب و غرور و تکبر تمام وجودم را فراگیرد و به‌جای آنکه در من رشدی پیدا شود، نزول پیدا کنم.

منبع: سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حاج‌آقا قرائتی، کتاب ترجمه و شرح رسالة الحقوق امام سجاد (ع)