• تاریخ: 1398/11/25 - 08:33
  • بازدید : 26
  • زمان : 4 دقیقه

درباره عفونت ادراری چه می دانید

روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران: عفونت مجرای ادرای معمولا نوعی عفونت ناشی از باکتری در مسیر جریان ادرار است که می تواند در قسمت های کلیه ها،حالب ها، مثانه،پیشابراه ایجاد شود.

عفونت مجاری ادراری
عفونت مجرای ادرای معمولا نو.عی عفونت ناشی از باکتری در مسیر جریان ادرار است که می تواند در قسمت های زیر ایجاد شود:
- کلیه ها
- حالب ها
- مثانه
- پیشایراه
ممکن است هر کدام از این قسمت ها یا تمام مجرای ادرای عفونی شود. عفونت اگر به طور کامل درمان نشود، می تواند به کلیه ها و مثانه آسیب برساند. همچنین عفونت درمان نشده به خون انتشار پیدا می کند و زندگی فرد را تهدید می کند.


عفونت چطور ایجاد می شود
آلودگی که توسط باکتری ایجاد می شود، مشکلات زیر را به وجو.د آورد:
- عفونت مثانه
- عفونت کلیه
- التهاب پیشابراه
در حالت عادی و به طور در مجرای در ادراری هیچ نوع میکربی وجود ندارد. عواملی که سبب عفونت ادراری می شوند. از مقعد یا واژن به پیشابراه، مثانه، یا کلیه منتقل می شوند.
عفونت مجرای ادرار در زنان شایع تر از مردان است. چون مجرای ادرار در زنان کوتاه تر است.
گاهی عامل عفونت ادرار، از یک ناحیه دیگر در بدن که قبلا دچار عفونت شده، از راه جریان خون به مجرای ادرار می رسد و باعث آلودگی می شود.


علل متعددی منجر به عفونت می شود که در اینجا به مهمترین آن ها اشاره می شود:
- انسداد مجرای ادرار، مثلا سنگ کلیه می تواند مانع عبور ادرار از کلیه ها به مثانه شود.
- اگر مبتلا به بیماری مثل دیابت یا مشکل دیگری هستید که سیستم ایمنی شما را تضعیف می کند، احتمال عفونت ادراری وجود دارد.
- هر چه سن بالاتر برود، تخلیه کامل مثانه مشکل تر خواهد شد. اگر کمی ادرار در مثانه باقی بماند، باکتری هایی که به مثانه وارد می شوند، شروع به رشد و زیاد شدن می کنند و عفونت ایجاد می شود. در سنین بالا احتمال بروز عفونت بیشتر است.


علامت های عفونت ادراری کدامند
- زیاد شدن تعداد دفعات ادرار کردن
- احساس نیاز فوری به دفع ادرار
- درد یا سوزش و ناراحتی هنگام ادرار کردن
- بوی تند ادرار
- درد در پائین لگن، کمر، پهلو
- ظاهر کدر یا قرمز رنگ ادرار
- تب و لرز
ت- عریق
- نشست و بی اختیاری ادرار


عفونت ادراری چگونه تشخیص داده می شود
پزشک شما را معاینه می کند و نشانه های بیماری را بررسی می کند. همچنین آزمایشات زیر ممکن است نیاز باشد:
- آزمایش ساده و کشت ادرار از نظر باکتری و چرک
- عکس رادیولوژی بعد از تزریق داروی وریدی که کلیه ها، حالب ها و مثانه بررسی می کند.
- اسکن با امواج صوتی برای مشاهده مجاری ادراری (سونوگرافی)
- سیستوسکوپی در این روش، متخصص اورولوژی قسمت داخلی مثانه را با یک وسیله که دوربین بر سر آن قرار گرفته، مشاهده می کند.


روش گرفتن نمونه جهت کشت ادرار
- نمونه ای از ادرار که برای کشت تهیه می شود، باید کاملا تمیز و بدون آلودگی باشد.
- قبل از ادرار کردن ناحیه را با آب و صابون، کاملا شستشو دهید.
- شروع به ادرار کردن کنید و سپس بدون اینکه جریان ادرار را قطع کنید، ظرف را زیر ادرار نگه دارید، و تا حدود 30 تا 50 سی سی جمع آوری کنید و بدون اینکه دست شما با داخل ظرف تماس پیدا کند، درب آن را ببندید.


درمان عفونت ادراری چگونه است
عفونت های ادراری آنتی بیوتیک درمان می شود. این دارو باید توسط متخصص بیماری های مجاری ادراری ئ یا توجه به نوع عفونت تجویز شود. برای درمان کامل بایستی دارویی را که برای شما تجویز شده مصرف کنید. دوره درمان باید کامل شود تا عفونت کامل برطرف گردد.


آیا می دانید چگونه می توانید از خودتان مراقبت کنید
- مایعات به خصوص آب بیشتر مصرف کنید. مصرف زیاد مایعات به خروج باکتری ها از مجرای ادراری کمک می کند.
- در صورت دردهای پیچشی شکم یا کمر درد شدید، از کیف آب گرم یا پتوی برقی در محل نشیمنگاه استفاده کنید.
- در صورت بروز تب بالای 38 درجه، استراحت کنید، از داروی پائین آورنده تب (مثل استامینوفن یا آسپرین) با نظر پزشک استفاده کنید هر دو روز دمای بدن خود را یادداشت کنید.
- از دوش آب گرم برای تسکین و کاهش درد استفاده کنید.
- اگر علائم بیش از دو روز ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، به پزشک اطلاع دهید.
- زمانی که ادرار شما شفاف و بدون بوی ناخوشایند است، و علائمی از تب و سوزش ادرار ندارید، نشانه آن است که درمان و مراقبت شما موثر بوده است.


چگونه می توان از  عفونت ادراری جلوگیری کرد
- روزانه 8 تا 10 لیوان آب و مایعات مصرف کنید.
- مصرف 1 گرم ویتامین ث در روز از عفونت ادرار جلوگیری می کند.
- به طور منظم هر 2 تا 3 ساعت ادرار کنید.
- هنگام استفاده از توالت، بهداشت رعایت کنید. بعد از تخلیه کامل ادرار ناحیه را از جلو به عقب شستشو دهید تا باکتری های مقعدی به دستگاه ادراری نزدیک نشود.
- از مواد پاک کننده شیمیایی و محرک (مثل صابون ها و اسپری های قوی و محرک) برای شستشو استفاده نکنید.
- از لباس زیر نخی یا پنه ای استفاده کنید و لباس زیر خود را هر روز عوض کنید.

منبع: بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران

تنظیم: مونا عدالت یار

  • کد خبر : 57450
مونا  عدالت یار
تهیه کننده:

مونا عدالت یار