به گزارش روابط عمومی بیمارستان سینا، 12 روز از ورود مهمان ناخوانده چینی ها از کشور می گذرد 12 روزی که جنگ میان سلامتی و ابتلا به بیماری کرونا ویروس درگرفته و بیمارستان سینا نیز به عنوان یکی از خطوط مقدم مبارزه با بیماری در نظر گرفته شده است و سلاحی که همه جامعه برای شکست هر چه زودتر این بیماری در دست دارند، رعایت بهداشت عمومی است.

این 12 روز بیمارستان با سابقه ای همچون سینا صحنه رشادت های کارکنانی بود که هر یک در جایگاه خود برای غلبه بر بیماری آستین ها را بالا زده اند از اورژانس که گذر می کنی غیور مردان و زنانی را می بینی که در تریاژ و دیگر بخش های اورژانس مشغول یاری به بیماران مشکوک و غیر مشکوک مبتلا به کرونا هستند. نگهبانی که با لبخند و ماسکی بر صورت به دلداری مراجعه کننده ای می پردازد که در صف بیماران برای معاینه ایستاده تا استاد، دستیار و پرستاری که به صورت شبانه روزی به ارائه خدمات مشغولند.

کنارتر که می روی، نیروی خدماتی را می بینی که او هم به میدان آمده و آرام و بی هیاهو مشغول خدمت است.

سری به رادیولوژی که می زنی، پذیرش را می بینی که مسئول آن با لباسی بر تن انگار به رزمگاه آمد تا کمر بیماری را خم کند و کارشناسانی که بیماران را بر دقایقی مهمان دستگاه می کنند تا گرافی از سینه بیمار تهیه و مهر را جایگزین، درد کنند.

وقتی به آزمایشگاه می رسی، آزمایشگرانی را می بینی که برای تشخیص، فرصتی را از دست نمی دهند تا ویروس منحوسی باقی نماند.

وقتی که اپیدمی بیماری در جامعه بیشتر شد کمیته بحران بیمارستان که هر روزه در این 12 روز بدون وقفه حتی در تعطیلات تشکیل جلسه می دهد و به سامان دهی امور می پردازد به این نتیجه رسید که باید برای کمک رسانی بیشتر به بیماران مبتلا به کرونا، 2 بخش از بیمارستان خالی و به این بیماران تعلق گیرد و تخت های بخش های جراحی اعصاب زنان و مردان پذیرای بیماران شد و ICU های اورژانس و اعصاب مامنی برای زدودن ناراحتی از چهره بیماران بد حال

حال قهرمانان این بخش ها با ایثار رخت رزم به تن کردند و به پرستاری و تیمار بیماران همچون اعضای خانواده خود می پردازند.

انگار راهی تا پیروزی نمانده، دست هایم را با دقت می شورم، ماسکم را بر چهره می زنم، دستم را روی قلبم قرار می دهم و سر تعظیم برای این قهرمانان سلامت فرود می آورم.