به گزارش روابط عمومی دانشکده مجازی، سخنرانی این سمینار بر عهده دکتر رضایی دانشجوی دکترای تکنولوژی آموزشی از دانشگاه علامه با همکاری مدرسان این دانشکده از جمله دکتر مجتهدزاده و دکتر ذوالفقاری بود.
مدل‌MOOCs یکی از طراحی مدلهای جدیدی در ارتباطات علمی و آموزشی است. MOOCs مخفف Massive Open Online Courses است که هرکدام از این واژگان معرف ویژگی‌های این روش هستند.
Massive به معنای گسترده، اشاره به هزاران فراگیری دارد که از سرتاسر دنیا در این برنامه ثبت‌نام می‌کنند.
Open می‌تواند معانی متعددی را شامل شود ازجمله ثبت‌نام آزاد برای تمامی افراد صرف‌نظر از آموزه‌های پیشین آنها، دروس آزادی که افراد علاقه‌مند می‌توانند در آن شرکت کنند و یا مفاهیم سطح دسترسی آزاد (یعنی صرف نظر از رایگان بودن یا نبودن، مجوزهایی برای دانلود، ذخیره و ... دارد.) Online به نحوه ارسال محتوا و Courses به دروس و محتواها اشاره دارد.
به‌طور خلاصه می‌توان اینگونه گفت که MOOCs یک مدل برای ارسال محتوای آموزشی به‌صورت آنلاین به افراد مجازی است که هیچ محدودیتی برای حضور آنها و دریافت درس نیست و تحولی بزرگ در پیشرفت فناوری و آموزش ایجاد کرده است. دو مدل اصلی در MOOCs وجود دارد که عبارتند از cMOOCs و cMOOCs . xMOOCs، که تاکید بر ارتباط و یادگیری مشارکتی دارد و مبتنی بر مدل‌های آموزشی جدیدی است که فراتر از ساختار سنتی هستند.
مدل xMOOCs اساساً مدل‌های آموزشی توسعه‌یافته هستند و رویکرد آن یادگیری انفرادی است، از جمله بسترهای نرم‌افزاری مشهور MOOCs می‌توان به Futurelear- ،edx ،Coursera و Udacity اشاره کرد.
در کنار مزایای این رویکرد چالش‌هایی چون آموزش انفرادی، چگونگی ارزیابی عملکرد فراگیران و مدیریت دوره‌ها و هزینه‌ها در بلندمدت نیز مطرح می‌شوند./ق