معاونت آموزشی وزارت بهداشت دومین رتبه بندی آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی کشور را اعلام کرد

خوشحالم که یک بار هم دوم شدیم. خسته شدیم از بس اول بودیم

اینکه دائم از خودمان تعریف کنیم نتیجه ندارد بهتراست که درسطح داخل وخارج مساله رقبا را درنظربگیریم تا همواره جایگاه بهتر داشته باشیم.ضمنا مشکل عدم توجه به بیماران واخلاق پزشکی را صرف مقالات نکنیم وواقعا ببیمار با روی خوش وتوجه جدی نگریسته شود وبا بیمار صحبت شود.مساله ایکه از دوران انترنی ورزیدنتی وفلو صحبت با بیمار وتوجه فوری دورمانده است

دانشگاه علوم پزشکی تهران همیشه سربلند و سرفراز بوده و خواهد ماند. تلاش مسئولین و معاون آموزشی دانشگاه و مدیر مرکز مطالعات و توسعه دانشگاه بر کسی پوشیده نیست.

جای تامل داره واقعا ...

سلام اين پيشرفت چشمگير را به معاون محترم آموزشی دانشگاه صميمانه تبریک عرض می کنم و از خدای متعال پيشبرد روزافزون برنامه های رهبردی ایشان را خواهانم . عضو هیئت علمی

من نمی دونم و بلد نیستم این سیستم چیه اما با تجربه ای که دارم دانشگاهها را به سمت آفتابه لگن صد دست شام و ناهار هیچی و مستندسازی بی خود پیش می بریم و اخرش هم پز بدیم ما اول شدیم یا دوم شدیم چرا پیکره دانشگاههای علوم پزشکی کشور متحد نیست به نظر من این امر باید توسط وزارتخانه صورت بگیره و فرهنگ سازی بشه

آیا متوسط سنی اعضای هیات علمی زیاد نیست. آیا دانشگاه پیر نشده؟ جوان گرای را لطفا در نظر بگیرید. مثلا در دانشکده بهداشت از 125 هیات علمی حدود 80 نفر بالای 30 سال سابقه کاری دارند. چرا؟

عجله نکنید با این تامین اعتبارها به رتبه دهم هم میرسیم

یک نگاه جدی باید به این مسئله کرد که چرا با تغییر مسئولین مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی وزارت رتبه بندی ها بالا یا پایین می شود

Most ranking systems actually assign numeric weights to various measures, and then combine a school’s performance in each area with the assigned weighting to produce a composite score. These composite scores then can be used to rank schools in an apparently unbiased and quantitative manner. There is more than one fly in this ointment, however. First, the selection of factors to be counted and the weighting applied to each factor must be determined, more or less arbitrarily, by the people doing the ranking.