مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 گفت: تیم درمان بدون هیچ ادعایی و باتمام قوا وارد میدان شد. با عشق و نوع دوستی توانستیم برمشکلات غلبه کنیم. در تهیه تجهیزات و وسایل حفاظتی مشکل خاصی وجود نداشت. رعایت پروتکل ها به طور مستمر انجام می شد. خیرین سلامت با حضور خود در بخش ها به مناسبت های مختلف باعث دلگرمی کادر درمان و بیماران می شدند. آموزش ها در قالب دستورالعمل ها به بیمارستان ها ابلاغ شد و آموزش های ضمن خدمت به صورت آبشاری بین کادر پرستاری تدریس شد.

رئیس اداره اورژانس معاونت درمان دانشگاه در گفت وگو با مستندسازان مسيرنماي پيشرفت مديريت کوويد 19 در دانشگاه گفت: ترس از بیماری کم شده و مردم اقدامات پیشگیرانه را کمتر انجام می دهند. پروتکل های درمانی از چالش های مهم در اوایل این بحران بود. به صورت فعال در ستاد بیماری های کلان شهر تهران شرکت کردیم. از منابع موجود در بیمارستان هایی که کمتر درگیر بودند در سایر بیمارستان ها استفاده می کردیم. وزارت بهداشت اعتباربخشی بیمارستان ها را یک سال تمدید شد. آموزش به نیروهای داوطلب و جهادی در دستور کار قرار داشت. اطلاعات هر بیمارستان را به روز داشتیم. بیمارستان هایی که به طور کامل اورژانس عمومی را از اورژانس تنفسی تفکیک کردند عملکرد بهتری داشتند.

کارشناس مسئول سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد مرکز بهداشت جنوب تهران در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: باید در کنار همه بحران ها شرایط روانی را هم لحاظ کنیم. از نظر روانی بحران ها شبیه هم عمل می کنند. در بحران کرونا شاهد افزایش خشونت های خانگی و خودکشی و افت تحصیلی دانش آموزان بودیم. اعلام آمار و ارقام فوتی های ناشی از کرونا در خانواده کودکان را به شدت مضطرب می کند. علائم اضطراب در بچه ها متفاوت از بزرگسالان است. کرونا تجربه خوبی است از این جهت که نشان داد وقتی به ابعاد یک بیماری که فکر می کنیم صددرصد واگیردار است حتما باید به ابعاد دیگر آن بیماری هم فکر کنیم. افراد در کرونا هم از نظر جسمی و هم روحی درگیر می شوند بنابراین باید به هر دو وجه آن توجه کنیم.

رئیس دانشکده پرستاری و مامایی در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: کرونا نقطه عطف در تاریخ آموزش علوم پزشکی کشور و جهان است. ما حدود 7 هزار مشاوره تلفنی داشتیم و برای اولین بار، دانشکده پرستاری به طور مستقیم وارد ارائه خدمات مشاوره ای و مراقبتی به مردم شده بود. بستری که دانشگاه و دانشکده مجازی و وزارت بهداشت آماده کرده بود، بستر بسیار مناسبی بود که اساتید به راحتی می توانستند کارهای مجازی را انجام دهند. به گفته دکتر کریمی، بزرگترین خیرین دانشگاه، پرستاران دانشگاه هستند. کرونا به قدری توانست جایگاه اجتماعی و حرفه پرستاران را ارتقا دهد که هیچ چیز دیگری نمی توانست این کار را انجام دهد. کرونا یک تقابل مسئولیت پذیری و مسئولیت گریزی بود. تحقیق، بخشی از اسنادسازی است که این مستندسازی در واقع همین کار را انجام می دهد.

سرپرستار بخش ICU جنرال 2 بیمارستان سینا در گفت وگو با مستندسازان مسيرنماي پيشرفت مديريت کوويد 19 در دانشگاه گفت: در بحران کرونا همه پای کار بودند. پدرم هر شب زنگ می زد و روحیه می داد و می گفت من به تو افتخار می کنم. همه فکر می کنند که فقط دیگران کرونا می گیرند و خودشان مبتلا نمی شوند. بار کاری به قدری زیاد بود که وجدانم اجازه نمی داد کارم را برای همکار بعدی بگذارم. کادر درمانی باید برای شرایط بحران آموزش ببیند. تغییر شیفت و ساعات کاری کادر درمان به تقویت قوای جسمانی آن ها کمک می کرد. وجود تجهیزات کافی در بیمارستان از نقاط قوت و موجب آرامش همکاران بود.

مدیر بیمارستان دکتر شریعتی در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید ۱۹ در دانشگاه گفت: همدلی دانشگاه و وزارتخانه در بحران کرونا بی نظیر بود. تیم مدیریتی بیمارستان شریعتی از همان ابتدا در کنار کادر درمان به انجام وظیفه پرداخت. بخش ICU تنفسی را قبل از دهه فجر و همزمان با بحث کرونا راه اندازی کردیم. وجود فضاهای پاک به منظور اقدامات اورژانسی از تجربیات مهم این بحران محسوب می‌شود. هرکسی از منظر کار خود به این بحران نگاه می‌کند و تجمیع این دیدها می‌تواند یک جامعیت کامل در بحران‌ها به ما بدهد. ساخت این مستند به دو دلیل خوب است؛ یکی این که آیندگان متوجه می‌شوند دانشگاه در مقابله با این پاندمی چه کرد و بحث دیگر سازمان‌های یادگیرنده است که در این سازمان‌ها می‌توانیم از هر حادثه‌ای درس بگیریم. ارتباط بین بهداشت و درمان در بحث کرونا بسیار خوب بود.

رئیس مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید ۱۹ در دانشگاه گفت: پرداختن به مسائل روحی و روانی از نکات مهم بحران‌ها به حساب می‌آید. چالش مهم ما حفاظت از دستیاران بود. ابزارهای آموزش از راه دور باید فراهم شوند. قبل از این که به آموزش بپردازیم باید ببینیم چه برنامه هایی پیش رو داریم. هر روز با تابلوهای جدیدی از این بیماری روبرو می‌شویم. سعی کردیم از امکانات موجود حداکثر استفاده را بکنیم. از بحران‌ها باید درس بگیریم و آن‌ها به صورت مکتوب درآوریم. آموزش‌ های مدیریت بحران همواره باید به روز شوند. همه پای کار ایستادند با این که در خطر بودند. هیچ کسی نگفت نمی توانیم و کار نمی کنیم. کل دانشگاه علوم پزشکی تهران در این بحران امتحانش را خوب پس داد. از امکانات موجود باید استفاده بهینه کرد.

مدیر سابق امور بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی دانشگاه در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: اولین کاری که در معاونت درمان انجام دادیم، تشکیل کمیته ای زیرمجموعه کمیته های دانشگاه مبنی بر کمیته بیماری کرونا بود. مهمترین کار ما، قطع زنجیره انتقال بیماری بود. بیشتر سعی کردیم در کنار بیمارستان ها باشیم و به آنها کمک کنیم. نیروهای مردمی و نیروهای جهادی در مقابله با بیماری کرونا بسیار به ما کمک کردند. همدلی بسیار خوبی بین همکاران ایجاد شده بود به صورتی که اگر این همدلی وجود نداشت به احتمال قوی مشکلات بیشتری را پیش رو داشتیم. استفاده صحیح از ابزارها در فضاهای مجازی باعث شد که بتوانیم یک آرامش نسبی بین اعضا خانواده های بیماران ایجاد کنیم. به دلیل جایگاه علمی که بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران دارند در بحث حمایت و پشتیبانی از بیمارستان ها باید بیشتر فکر و برنامه ریزی کنیم. باید روی پدافند غیرعامل بیشتر کار کنیم. قدر در کنار هم بودن را بدانیم و افرادی را که دراین شرایط سخت در میدان بودند بشناسیم.

مدیر مجتمع بیمارستانی امیر اعلم در گفت و گو با مستندسازان مسیر نمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: کرونا قلب های گروه های مختلف مردم را به هم نزدیک کرد و همدلی ها زیاد و فاصله ها کم شد. ما در همان روزهای اول بخش های داخلی و جراحی را تخلیه کردیم و برای بیماران کرونایی آماده کردیم و در حدود 100 تخت به این موضوع اختصاص دادیم. یکی از نکات جالب توجه در این بحران حضور تمام اساتید به صورت خود جوش در میدان بود. رویکرد ما در برابر خیرین باید شفاف باشد چون خیرین تمام کارهایشان را با حساب و کتاب انجام می دهند. گروه های مردمی و جهادی خیلی به ما کمک کردند و حضور آنها قوت قلبی برای ما بود.

رئیس دانشگاه در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید ۱۹ در دانشگاه گفت: در بحران کرونا کاملا احساس ما این بود که به ۳۸ سال قبل برگشتیم و به سرعت تمام صحنه‌های جنگ بازتولید شدند. همه بیمارستان‌های اصلی دانشگاه در کرونا و مراکز بهداشتی درمانی ۱۶ساعته را بازدید کردم و برایم عجیب بود که در همه این بازدیدها خاطرات دفاع مقدس به یادم می‌آمد. فرهنگ مذهبی و شیعی ما باعث می شود که نگاه افراد در حوادث و بحران‌ها نگاه وظیفه‌ای نباشد. در عملیات کربلای 10 بیشتر از اینکه نگران خودمان باشیم نگران خانواده هایمان بودیم که در زیر بمباران شهرها قرار داشتند. در بحران کرونا خانواده‌های افراد هم در خطر بودند. کرونا گوشه ای از قدرت خداوند است که نشان داد بشر هنوز چیزی نمی‌داند. در زمان جنگ چندین بار تا نزدیکی مرگ رفتم و در کرونا هم تا سرحد مرگ رفتم. صلاح بوده که من تا امروز دوام بیاورم تا ببینیم تا آخرش چه کاری می‌توانم بکنم. رنج مردم ما را هم رنج می‌دهد وقتی به بیماران کمک می‌کنیم خودمان هم در درون آسیب می بینیم.