معاون درمان بیمارستان شریعتی در گفت‌وگو با مستندسازان مسيرنماي پيشرفت مديريت کووید 19 در دانشگاه با اشاره به اقدامات انجام شده در ماه های اول شیوع کرونا گفت: در بحران کرونا این تجربه به دست آمد که اگر تغییر کاربری بخش‌ها در داخل یک بیمارستان اتفاق بیفتد نتیجه بهتری خواهد داشت تا اینکه بخواهیم کادر درمانی را به بیمارستان های دیگر اعزام کنیم. با کمک و همیاری اعضای تیم بیمارستان شریعتی توانستیم بدون بحران، روابط بین فردی خدمت‌رسانی را پیش ببریم. بسیاری از بیماران زمینه‌ای به دلیل ترس از مراجعه با مشکلات جدی‌تری مواجه شدند. تشابه دوران کرونا با دوران جنگ حس فوریت و در ادامه گرفتن تصمیمان آنی بود. ما همیشه در حالت آماده‌باش بودیم و با آمدن شیوه‌نامه‌های جدید کل سیاست مبارزه با کرونا را عوض می‌کردیم. تصمیمات عملیاتی تیم بحران بیمارستان بسته به موقعیت دائم بازنگری می‌شد. در اصول و روش درمان هرچیزی که اثربخشی آن ثابت نشده را نمی‌توان مورداستفاده قرار داد. رسالت بیمارستان درمان و کنترل و پیشگیری بیماری مربوط به بهداشت است.

لیلا سلیمی پرستار بیمارستان بهارلو که به عنوان پرستار داوطلب در مجتمع بیمارستانی یاس و در آبادان به بیماران کرونا خدمت کرده است در گفت وگو با «مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه» با تشریح روزهای اول شیوع این بیماری در کشور گفت: در آغاز شیوع کرونا داوطلبان زیادی به مجتمع بیمارستانی یاس برای امداد رسانی به بیماران مراجعه کردند. روزهای نخست به دلیل ناشناخته بودن ویروس با استرس زیادی همراه بود. انجام کار با لباس های حفاظتی بسیار سخت و دشوار است و بسیاری از کادر درمان دچار آسیب های پوستی شده اند. مردم باید این ویروس را جدی بگیرند و افزایش این بیماری به دلیل این است که این بیماری برای مردم عادی شده است. پخش کلیپ های کوتاه آموزشی از رسانه و آگاهی مردم از راه های انتقال ویروس در رعایت بهداشت فردی و کنترل کرونا بسیار موثر است.

سرپرستار بخش خون و آنکولوژی بیمارستان شریعتی در گفت وگو با مستندسازان «مسئولیت پذیری اجتماعی»، در دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: بیماری که وارد بیمارستان می شود باید آموزش ببیند؛ یعنی یکی از اساسی‌ترین کارهای پرستار، آموزش بیمار است. این آموزش از زمان بستری شروع می شود و تا پس از آن ادامه می یابد. با استفاده از فضای مجازی، برای بیماران، گروه تشکیل دادم تا هر وقت دچار مشکل شدند به من پیام بدهند. یادمان باشد پزشکی و پرستاری شغل یاری‌گررسان است، یعنی هر موقع انسانی از تو کمک خواست بدون چشم‌داشتی باید به او کمک کنی. خداوند انسان را مسئولیت‌پذیر آفریده است. وقتی خداوند می فرماید از روح خودم درانسان دمیدم بنابراین کار من با تکه ای از خداوند در ارتباط است. «عبادت به جز خدمت خلق نیست، به تسبیح و سجاده و دلق نیست» ما باید عامل تغییر باشیم نه قربانی تقدیر! باید حرکت کنیم و برای بحران های بعدی آماده باشیم.

سوپروایزر کنترل عفونت مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) در گفت‌وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: بحث کنترل عفونت و توزیع مناسب تجهیزات حفاظت فردی یکی از کارهای مهمی بود که بر اساس گایدلاین ها انجام شد. در غربالگری‌ها مشخص شد تعداد کسانی که در بخش‌های کووید کار می‌کردند و به بیماری کرونا مبتلا شدند از کسانی که در بخش‌های غیر کووید کار می‌کردند، کمتر بود. ویزیت بیماران توسط استادان و اعضای هیئت‌علمی الگوی خوبی برای سایر همکاران و کادر درمان بود. شعار تیم مدیریت کووید این بود که ما هیچ محدودیتی نداریم اما با مدیریت درست و مدیریت اصولی، تجهیزات را در اختیار همکاران قرار دادیم. آموزش در فضاهای مجازی و انجام ویزیت و مشاوره به بیماران کرونایی و غیرکرونایی در فضاهای مجازی از فرصت‌های خوبی بود که در این دوره فعال شد. نقش اصلی کنترل بیماری با خود مردم است یعنی با رعایت بهداشت فردی و فاصله‌گذاری اجتماعی و آموزش درست می‌توانیم این بیماری را کنترل کنیم. درج اطلاعات نادرست در فضاهای مجازی می‌تواند باعث ایجاد رعب و وحشت در میان مردم شود، بنابراین باید اطلاعات درستی در اختیار مردم قرار دهیم.

متخصص بیهوشی و فلوشیپ مراقبت های ویژه بیمارستان سینا در گفت وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید19 در دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: یک مدیریت جمعی و استفاده از خرد جمعی در زمان بحران کرونا در بیمارستان سینا اتفاق افتاد. کمک های خیرین و عمومی مردم در این بحران نباید فراموش شود. جداسازی ساختمان های بیماران مبتلا به کرونا و غیر کرونایی در بیمارستان سینا تجربه خوبی بود. در زمان بحران کرونا خیلی سعی می شد که مواجهه ها کمتر شود و از امکانات الکترونیکی بیشتر استفاده می شد. پذیرش روحی و عاطفی اینکه در یک روز تعدادی از بیماران از دست بروند بسیار سخت است. از دست رفتن بیماران، آسیب های روحی برای پزشکان و کارکنان به همراه داشت. باید کلاس های خودمراقبتی مانند یک مانور به صورت دوره ای برگزار شود. مطالب و روش های غیرعلمی که در فضای مجازی منتشر می شود باعث نگرانی مردم است. بخش مراقبت های ویژه مانند مکانی می ماند که آتش سوزی شده و مردمی در آن گرفتار شده اند و عده ای باید برای نجات وارد عمل شوند.

سرپرستار بیمارستان مروستی مجتمع بیمارستانی امیراعلم در گفت‌وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: زمانی که حمایت خانواده شامل من شد و خیالم از طرف همسر و فرزندانم آسوده شد بدون هیچ‌گونه فشاری و با لذت و میل خودم تمام عید را سرکار بودم و تا هر ساعتی که لازم بود می‌ماندم. همه کادر درمانی از جان خود، فرزند و خانواده گذشتند و با علم به اینکه با خطر زیاد مواجهه با بیماری روبرو هستند از هیچ تلاشی فروگذار نکردند و به‌نوعی همان ایثار و فداکاری دوران دفاع مقدس به نمایش گذاشته شد.

رئیس دفتر توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان امام خمینی (ره) در گفت‌وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه گفت: اطلاع‌رسانی و آموزش ازجمله اقداماتی بود که ما در گروه، قبل از اعلام اپیدمی انجام دادیم. اتفاقاتی که به‌خصوص در اسفندماه رخ داد من را به یاد دوران جنگ انداخت. همدلی و همراهی که در سطح مسئولان و اعضای هیئت‌علمی و همکاران وجود داشت باعث شد تا هیچ کاری روی زمین نماند و همه به‌صورت ایثارگرانه وارد میدان شدند. با توجه به اینکه در سطح ملی و بین‌المللی پژوهش‌های زیادی در زمینه درمان انجام شده است ولی هنوز هم احتیاج به تحقیقات و پژوهش‌های بیشتری وجود دارد. یکی از وظایف مهم اعضای هیئت‌علمی پژوهش و کمک به تولید علم است. انسان‌ها در سختی‌ها، امتحان و ورزیده می‌شوند و تا زمانی که این سختی‌ها وجود نداشته باشد، آدم‌ها متوجه ضعف خودشان نمی‌شوند.

کارشناس پیشگیری و مراقبت از بیماری‌های فرودگاه امام خمینی در شبکه بهداشت و درمان شهرستان ری در گفت‌وگو با مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 گفت: پس از اعلام پاندمی کرونا سازمان بهداشت جهانی، پایگاه بهداشت مرزی به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. مسافران ورودی از کشورهای پرخطر با تابعیت از مقررات بهداشتی بین المللی IHR غربالگری می‌شدند. همه پروازها و مسافران پس از ورود، با مواد ضدعفونی‌کننده که مورد تائید کارشناسان بهداشت محیط بود گندزدایی می‌شدند. اگر سندرمی مشکوک بود پس از فراخوان فرد، آموزش‌های لازم داده می‌شد. با نصب دوربین و مانیتورهای حرارت‌سنج، حرارت مسافران توسط کارشناسان مربوطه موردسنجش قرار می‌گرفت. با تشکیل ستاد مبارزه با کرونا به رانندگان فرودگاه آموزش‌های لازم داده شد.

کارشناس مسئول امور آزمایشگاه های شبکه بهداشت و درمان اسلامشهر در گفت وگو با «مستندسازان مسیرنمای پیشرفت مدیریت کووید 19 در دانشگاه» گفت: با مدیریت خوب شبکه اسلامشهر و امور آزمایشگاه های معاونت بهداشت و همدلی همکاران کارها بسیار خوب پیش رفت. مراکز درمانی تحت پوشش شبکه اسلامشهر شامل 3 مرکز 16 ساعته است که یکی از این مراکز به صورت شبانه روزی فعالیت می کند. مناطق تحت پوشش شبکه اسلامشهر دارای بار جمعیتی بالا است و افراد کم برخوردار را در برمی گیرد. در ابتدای بحران باوجود کمبود نیرو، تلاش های بی وقفه کارکنان در ارائه خدمات به بیماران این کمبود را جبران کرد. یکی از دشوارترین اقدامات در حوزه آزمایشگاه، تماس با خانواده ها به منظور اطلاع رسانی جواب مثبت کرونا بود. آموزش ها از طریق شبکه های مجازی تا حدود زیادی مفید بود و تبادل اطلاعات به خوبی انجام می گرفت. برخی مردم هنوز درباره نحوه صحیح استفاده از آموزش ندیده اند. شرایط مالی برخی خانواده ها برای تهیه ماسک مناسب نیست. حضور کادر درمان در نبرد با بیماری کرونا تداعی کننده حضور رزمندگان در دفاع مقدس است.

مدیر مرکز تأمین داروخانه‌های بیمارستانی دانشگاه در گفت‌وگو با مستندسازان مسيرنماي پيشرفت مديريت کوويد 19 در دانشگاه گفت: در بحران کرونا تعاملات بین بخش‌ها و معاونت‌های دانشگاه بسیار پررنگ بود. به دلیل داشتن شبکه داخلی و ارتباط با داروخانه‌های بیمارستانی اقلام موردنیاز بیماران با سرعت بیشتری به دستشان می‌رسید. در ابتدای بحران با همکاری معاونت دانشجویی و معاونت غذا و دارو به تهیه و تولید شیلد پرداختیم. با تغییر شیوه نامه‌ها دچار چالش در تأمین دارو می‌شدیم. مرکز ما مانند اتاق‌های فرماندهی عملیات‌ها در دوران جنگ بود و هرکسی در هر حوزه‌ای که می‌توانست کمک‌رسانی می‌کرد. پژوهش در حوزه دارو اولویت بسیار مهمی در بحث درمان این بیماری است. در حوزه اجرایی نیز موضوع تأمین و یکسان‌سازی تأمین اقلام درمانی در مجموعه بیمارستان‌ها از دیگر اولویت‌های پژوهشی محسوب می‌شود. درس بزرگی که کووید 19 به ما داد مصداق این آیه شریف است: ما غرّك بربّك الْكريم، ای انسان چه چیزی تو را به پروردگار کریمت مغرور کرده است؟