فرخنده میلاد قائم آل محمد، ولی عصر حضرت مهدی(عج) مبارک باد

حضرت على(ع) فرمود، ظهور فرج را منتظر باشيد و از رحمت‏ خداوند نا اميد نباشيد، كه محبوب ترين اعمال نزد خداوند انتظار فرج‏ است. (بحارالانوار ج 52، ص 123، ح 7)

سپيده دم روز پانزدهم شعبان سال 255 ه.ق مي دمد. عطري آسماني در فضا مي پيچد. نرجس در هاله اي از نور قرار دارد و حكيمه (عمه امام حسن عسكري(ع)) بيقرار سوره قدر را زير لب زمزمه مي كند. آري! صبح صادق مي دمد و بوي بهشت فضاي خانه امام حسن عسكري(ع) را عطرآگين مي كند، زمين از آمد و شد فرشتگان آسماني غرق نور است. آن روز آفتاب بيقرارتر از هر روز طلوع مي كند تا چشمش به جمال فرزند منوّر امام حسن عسگري(ع) روشن شود. آفتاب نيمه شعبان مي دمد و با دميدنش، مژده طلوع آفتابي حقيقي را براي تمامي مردمان به ارمغان مي آورد و خداوند با قدرت بي پايان خويش، ولادت حضرت مهدي (عج) را از دشمنان مخفي كرد و تا به امروز، ايشان را مشمول حمايات خود قرار داده تا حكومت عدل جهاني به دست حضرتش برقرار شود. ان شاء الله...
مرحوم شيخ صدوق نقل مي كند، وقتي امام زمان(عج) ظهور كند در حالي كه به ديوار كعبه تكيه داده ابتدا اين آيه را قرائت خواهد كرد: "بقية اللّه خير لكمْ انْ كنْتم مؤمنين" بقية اللّه براي شما بهتر است اگر اهل ايمان باشيد.
آن گاه خواهد فرمود: منم بقيّة الله و حجت خدا و خليفه و جانشين او براي شما. نقل شده است از آن زمان به بعد هركس كه خدمت حضرت مهدي(عج) مي رسد به آن حضرت با عبارت: السّلام عليك يا بقيّة الله؛ سلام بر تو اي بقيّة اللّه؛ سلام خواهد داد.
در بحارالانوار در مورد اهميت اين شب از زبان پيامبر اكرم(ص) اين گونه روايت شده است: من شب نيمه شعبان، خوابيده بودم كه جبرائيل به نزدم آمد و گفت: اي محمد! آيا در اين شب مي ‌خوابي؟
گفتم: اي جبرائيل! مگر اين شب چه شبي است؟
جبرائيل گفت: اين شب، شب نيمه شعبان است. اي محمد برخيز!. پس مرا از بستر خواب بلند كرد و آن گاه مرا به بقيع برد و گفت: سرت را بلند كن و به آسمان بنگر.
اين شبي است كه درهاي آسمان در آن باز مي‌شود: درهاي رحمت. در «رضوان»، در «مغفرت» در «فضل» در «توبه» در «نعمت» در «جود» و در «احسان»؛ و خداوند به عدد موها و پشمهاي گاو و گوسفند مردم را از آتش جهنم آزاد مي ‌كند، زمان مرگ را در آن ثبت كرده و به مدت يك سال روزي ها را تقسيم مي‌ كند؛ و هر چه را كه در تمام سال اتفاق مي‌افتد فرو مي ‌فرستد. محمد! كسي كه اين شب را با گفتن «الله اكبر»، «سبحان الله» و «لا اله الا الله» و دعا نماز و قرآن خواندن و انجام اعمال مستحب و استغفار كردن زنده نگهدارد بهشت منزل و استراحتگاه او خواهد بود و گناهان گذشته وآينده‌اش بخشيده مي‌ شود.
در حالي نزدت آمدم كه تمام فرشته‌ها در آسمان پاهايشان را جفت كرده ‌اند عده‌اي تسبيح مي ‌كنند، عده‌اي در ركوع، عده‌اي در سجود و گروهي ذكر مي گويند. شبي است كه كسي دعا نمي‌ كند مگر اين كه مستجاب مي ‌شود، كسي چيزي نمي‌ خواهد مگر اين كه به او داده مي‌ شود، كسي درخواست مغفرت و بخشش نمي‌كند، مگر اين كه بخشيده مي‌شود، كسي توبه نمي‌كند مگر اين كه توبه‌اش پذيرفته مي‌شود. كسي كه از خير اين شب محروم شود، از خير بزرگي محروم شده است. (بحارالانوار، ج 98، ص 413)
نيمه شعبان از زبان ائمه اطهار
پيامبر خدا(ص) فرمود: هر كه شب عيد(فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا كند، در آن روزى كه دلها مى ميرند، دل او نمي ميرد. (ثواب الأعمال: ١/١٠٢/٢)
حضرت على(ع) فرمود: ظهور فرج را منتظر باشيد و از رحمت‏ خداوند نااميد نباشيد، كه محبوب ترين اعمال نزد خداوند انتظار فرج‏ است. (بحارالانوار ج 52، ص 123، ح 7)
امام رضا(ع) فرمود: اميرالمؤمنين(ع) سه شب را نمى خوابيد، شب بيست و سوم ماه رمضان، شب عيد فطر و شب نيمه ماه شعبان، در اين شبها، روزي ها تقسيم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد، تعيين مى شود.(بحارالانوار، ٩٧/ ٨٨ / 15)

گردآوري و تنظيم: بهلولي با استفاده تبيان

 

کلمات کلیدی
تهیه کننده: