سخنرانی فضایل اخلاقی به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (صلوات‌الله‌علیه‌وآله) و حضرت امام جعفر صادق (ع)

به گزارش روابط عمومی معاونت غذا و دارو : ظهر  14 آذر 96سخنرانی فضایل اخلاقی به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (صلوات‌الله‌علیه‌وآله)  و  حضرت امام جعفر صادق (ع( ؛ مولودی‌خوانی و پذیرایی از نمازگزاران در محل نمازخانه معاونت غذا و دارو برگزار شد.
حجت اسلام و المسلمین حاج موسوی نماینده ولی‌فقیه در دانشگاه به همین مناسبت در خصوص فضایل اخلاقی پیامبر اکرم (ص) پرداخت و کفت : با نگاه کردن آن حضرت حکایت از عدالت درونی او دارد ، رفتار کریمانه‌اش گویای بزرگی روح ، و خشم و خشنودی‌اش تنها به خاطر رضایت پروردگارش بود . در مجلس دارای ادب ، سکوتش دارای حکمت و حیای آن حضرت قابل توصیف نیست ، زهد پیامبر با احدی قابل‌مقایسه نیست ، فقیر و غنی در منظر آن حضرت هیچ تفاوتی باهم ندارند جز به تقوای الهی ، همیشه حق بر زبانش جاری، لبخند بر لب ، و متواضع‌ترین مردم بود ، آن‌قدر مهربان و نازک‌دل بود که همه مردم مشتاق زیارت آن حضرت بودند . در امانت‌داری سرآمد همه بود ، در راست‌گویی از دوران جوانی لقب امین به او داده بودند در زیبایی سیرت و صورت همتایی نداشت ، به قول و پیمانش وفادار بود ، عفت کلام آن حضرت سرمشق همه‌ی نیکان بود خوبی‌ها و فضایل و زیبایی‌های آن حضرت آن‌قدر فراوان‌اند که ذکر همه آن‌ها در این مختصر نمی‌گنجد .
وی افزود: از عایشه سؤال شد:« پیغمبر(ص) در خانه چه می‌کرد ؟» گفت:«جامه‌اش را می‌دوخت ، و نعلین خود را پینه می‌کرد ، و کارهایی که یک مرد با اهل خود باید انجام بدهد ایشان نیز انجام می‌داد. سپاس‌گزاری رسول خدا(ص) پیامبر نعمت‌های الهی را بزرگ می‌انگاشت اگرچه بسیار اندک بود ،از غذا نه زیاد تعریف می‌کرد و نه بدگویی می‌نمود .
موسوی در ادامه با اشاره به نقل از امام حسین (ع) فرمود :« از پدرم امیرالمؤمنین (ع) از سیره و روش حضرت رسول اکرم (ص) با هم‌نشینانش پرسیدم : پدرم فرمود : پیغمبر (ص) همواره خوش‌رو ، سهل گیر ، نرم‌خو بود . خشونت و تندخویی نداشت ، پرخاشجویی و دشنام‌گویی نمی‌نمود ، هرگز عیب‌جویی یا مداحی نمی‌کرد ، ازآنچه نمی‌پسندید تغافل می‌فرمود و درعین‌حال کسی را از خود مأیوس نمی‌ساخت و دیگران را که بدان مایل بودند ناامید و مأیوس نمی‌کرد ، خود را از سه چیز محفوظ می‌داشت : مجادله کردن ، پرگویی ، کارهای بیهوده .
همچنین نماینده ولی‌فقیه افزود :پیامبر لحظه‌ای نگاه می‌کرد و به کسی خیره نمی‌شد . پیغمبر نگاه خود را میان اصحابش تقسیم نمی‌نمود و به این‌وآن برابر نگاه می‌کرد.آن حضرت هیچ‌گاه با چشم وابرو اشاره نمی‌کردند . با هیچ‌کس ، سخنی که موردپسندش نبود بیان نمی‌کرد . هنگام راه رفتن ، همانند کسی که روی زمین شیب‌دار حرکت کند ، قدم‌ها را برمی‌داشت و می‌فرمودند :« بهترین شما خوش‌اخلاق‌ترین شماست .از هیچ خوراکی تعریف یا بدگویی نمی‌کرد ، اصحابش با حضور پیامبر ، در موردی نزاع نمی‌کردند. خلق‌وخوی پیامبر اکرم (ص) آن‌قدر نرم بوده مردم او را برای خویش همچون پدری دلسوز و مهربان می‌دانستند ، همه‌ی مردم نزد او ازنظر حقوق در یک درجه قرار داشتند .
حجت اسلام و المسلمین حاج موسوی گفت :پیامبر (ص) هیچ‌گاه به خاطر دنیا و آنچه مربوط به دنیا بود ، خشمگین نمی‌شد و چون غضبناک می‌گشت هیچ‌چیز آتش غضبش را فرو‌نمی‌نشاند تا وقتی‌که او را درراه حق یاری کنند و هرگز برای امور شخصی خود خشمگین نمی‌شد و برای خودجوش نمی‌زد.  در حضور آن بزرگوار(ص) ، راجع به مطلبی نزاع نمی‌کردند و اگر کسی شروع به سخن می‌کرد ، همه ساکت می‌شدند تا حرفش به پایان رسد ، و به‌نوبت در محضر پیامبر(ص) سخن می‌گفتند ، اگر اهل مجلس از چیزی به خنده می‌افتادند ، پیامبر اکرم(ص) نیز می‌خندیدند و ازآنچه که اظهار شگفتی می‌کردند، پیامبر هم شگفت‌زده می‌شد
در برابر فرد غریب بر سخن ناهنجارش سخت شکیبایی می‌کرد در مقابل سخنان خشن و تند و سؤال‌های بی رویّه‌ی مردم تحمل به خرج می‌داد، حتی اگر یکی از اصحاب، سائل غریبی را عقب می‌راندند که مزاحم پیغمبر نشود ناراحت می‌شد و می‌فرمود:«چون حاجتمندی را دیدید حاجتش را روا کنید هرگز اجازه نمی‌داد کسی او را بسیار ستایش کند کلام هیچ‌کس را قطع نمی‌کرد مگر آنکه از حد خود تجاوز می‌نمود در این صورت یا برمی‌خاست یا او را از ادامه سخن نهی می‌فرمود.»
 ابوسعید خدری می‌گوید : رسول خدا (ص) از دختران پرده‌نشین باحیاتر بود ، و اگر چیزی را دوست نمی‌داشت ،از صورت مبارکش می‌شد فهمید.همانا رسول خدا (ص) بر روی زمین می‌نشست و غذا می‌خورد و همانند بندگان می‌نشست و با دست خود کفش خود را وصله می‌زد و جامه‌ی خود را با دست می‌دوخت ، و بر درازگوش برهنه سوار می‌شد و دیگری را نیز پشت سرش سوار می‌کرد و چون می‌خواست به منزل وارد شود سه بار اجازه می‌خواست.