گفت‌وگو با مسئول تغذیه بیمارستان بهارلو در آستانه روز رژیم درمانگر

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت درمان، در آستانه روز جهانی رژیم درمانگر مصادف با 10 مارس، 20 اسفند 99 همراه با کارشناسان تغذیه بیمارستان‌ها و فعالیت آن‌ها در دوران پاندمی کرونا با سمانه محسن آبادی مسئول تغذیه بیمارستان بهارلو گفت‌وگو کردیم.

لطفاً خود را معرفی کنید.
من سمانه محسن‌آبادی هستم دارای مدرک کارشناسی ارشد تغذیه و به مدت 11 سال هست که در بیمارستان بهارلو به‌عنوان مسئول واحد تغذیه بیمارستان شاغل هستم.

در خصوص دوران شیوع ویروس کووید 19 و تجربیاتتان بفرمایید.
حدود  اسفند سال 98 بود، بعد از تدریس کلاس کارآموزی تغذیه بالینی دانشجویان اعلام کردند که جلسه اضطراری تشکیل‌شد؛ تا قبل از جلسه از شبکه‌های مجازی اخبار  زمزمه‌هایی از بیماری کرونا شنیده بودم که هنوز جدی نبود. بعد از شرکت در جلسه و صحبت‌های مسئول فنی و متخصص عفونی بیمارستان متوجه شدم که این بیماری به ایران نیز واردشده، با توجه به شناخت کم از بیماری خوب خاطرم هست که در جلسه بسیاری از همکاران و متخصصان ابراز نگرانی می‌کردند که شاید ماسک N95 هم قابلیت کنترل بیماری را نداشته باشد. به‌هرحال این اولین باری بود که موضوع شیوع بیماری کرونا به رسمیت اعلام شد. با توجه به حساسیت‌های بالای موضوع، وظیفه ما کارشناسان تغذیه در حیطه‌های کنترل و پیشگیری از شیوع بیماری کرونا با رعایت تمام موارد بهداشتی و کسب تجربیات و به‌روزرسانی اطلاعات درزمینهٔ مشاوره تغذیه بیماران و هم‌چنین ارائه خدمات غذایی به بهترین شکل در این دوران سنگین‌تر از قبل شد.

از خاطرات تلخ و شیرین خود در این دوران بگویید.
از خاطرات تلخ که ترجیح می‌دهم صحبت نکنم اما از روزهای سخت اگر بخواهم تعریف کنم واقعاً علاوه بر فشارکاری زیاد (با توجه به اینکه بیمارستان بهارلو با تعداد مراجعه حدودی 5500 بیمار مبتلابه کووید بستری تا پایان دی‌ماه سال 99 و 9118 مورد بیمار بستری به‌عنوان مرکز کرونا) نگرانی کارکنان و خانواده‌هایشان از احتمال ابتلا به این بیماری بود. اخبار و شایعات هم که مثل همیشه داغ بود و هر شایعه‌ای نگرانی چند برابری به همراه داشت. از خاطرات شیرین دوران بخواهم بگویم تلاش جهاد گونه تمام همکاران و افراد خیری بود که با کمترین میزان درآمد هم سعی داشتند به هر شکلی همراه کادر درمان باشند. این ایثار و حس همدلی یکی از قشنگ‌ترین و زیباترین خاطرات من هست. از بهترین خاطرات دیگر هم‌زمانی بود که با حمایت‌های تغذیه و انجام مشاوره تغذیه روند بهبودی و ترخیص بیماران را شاهد بودم و البته باید اشاره‌کنم که هرچند فداکاری و ایثار همکاران عزیزمان در بخش خدمات تغذیه و رژیم‌درمانی آن‌طور که باید دیده نشد ولی شخصاً شاهد بودم که خیلی از دوستانم از زمان شیوع کرونا به مدت تمام‌وقت و بدون هیچ‌گونه مرخصی در بیمارستان‌ها مشغول بودند ، حتی زمانی که به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در قرنطینه بودند امورات را به‌صورت دورکاری پیگیری می‌کردند.

با توجه به تجربیات فعلی چه پیشنهاد‌هایی برای بحران‌های آینده دارید؟
با توجه به تجربیات فعلی و فشار کار بالای جسمی و روانی بر روی همکاران و اهمیت خدمات و امور تغذیه در بیمارستان‌ها مهم‌ترین موضوع جذب نیروی تغذیه و بعدازآن نیز ایجاد انگیزه و نشاط کاری برای همکاران است؛  مورد بعدی نیز بازسازی و تجهیز کردن فضای آشپزخانه بیمارستان‌ها است.

عملکرد خود را در این دوران چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در مورد عملکرد مسئولان بیمارستانی و دانشگاهی بهتر است اظهارنظر داشته باشند اما می‌توانم اقرار کنم که تمام تلاش خود را برای ارائه خدمات و انجام رسالت اصلی‌ام در این مدت انجام داده‌ام.

در پایان آرزوی سلامتی و موفقیت برای تمام مردم دنیادارم و امیدوارم به‌زودی شاهد از بین رفتن ویروس منحوس کرونا باشیم و دیگر هیچ‌وقت روزهای سخت مثل تجربه بیماری کرونا را نداشته باشیم و شخصاً از تلاش جهاد گونه تمام همکاران عزیزم در تمام حیطه‌های کاری که مستقیم یا غیرمستقیم به بیماران خدمت‌رسانی کردند قدردانی می‌کنم و از تمام زحمات شما همکاران عزیز که این مصاحبه را ترتیب دادید بی‌نهایت سپاسگزارم.